Vijvereilanden planten - zo doe je het goed

De meeste mensen kennen het als het vijvereiland, maar het wordt ook wel een badmuts of textiel zwemeiland genoemd: deze groene plekken midden in de vijver zien er niet alleen mooi uit, ze hebben ook een aantal voordelen. Welke dat precies zijn, lees je hier.

Vijvereilanden drijven meestal vrij op het oppervlak en worden alleen aangedreven door wind en waterbeweging. Met meer planten kan de beweging beperkt worden, want hoe meer planten, hoe zwaarder het eiland en hoe minder het ronddrijft. Natuurlijk kun je het eiland ook bevestigen - dit kan eenvoudig met een omhulde draad (omhuld zodat het niet roest) of synthetische vezels.

Tegenwoordig bieden veel retailers kant-en-klare planteneilanden aan - met of zonder planten. Deze bestaan vaak uit geweven kunststofvezels, die op hun beurt worden gevormd uit geperste houtvezels; men vindt er vaak natuurlijke materialen zoals raffia. De matten zijn verkrijgbaar in verschillende maten en vormen en zijn extra sterk waardoor het eiland lang meegaat.

Meestal worden gaten in het oppervlak gemaakt, die dienen om planten in te voegen. Als de planten beginnen te groeien, wortelen ze over het hele eiland naar het water, waar ze hun voedingsstoffen halen.

Bouw zelf een vijvereiland

Een goedkopere en meer individuele variant van het aangekochte eiland is een zelfgebouwde variant. Dit is niet moeilijk en vereist ook niet te veel materiaal.

Het basismateriaal is een Styrodur-plaat van de gewenste maat. Dit materiaal is stabieler dan piepschuim en heeft een hogere dichtheid. Als je de plank eenmaal in vorm hebt gesneden, zijn de gaten voor de plantenmanden aan de beurt. U dient vooraf de diameter op te meten zodat de gaatjes niet te groot worden en de manden er niet doorheen glippen. Het ziet er het mooist uit als u de Styrodur vervolgens zwart schildert met een geschikte, niet-giftige verf of het eiland afdekt met steenfolie. Ze worden zo onzichtbaar omdat ze goed opgaan in de natuurlijke omgeving. Je kunt het eiland nu versieren met stenen of wortels: je moet eerst beslissen of je een "overwoekerd" eiland wilt of een puristisch,

Als je het eiland wilt bedekken met plantaardig materiaal ter bescherming, is het een goed idee om een stenen rand te maken om het materiaal op het eiland te houden. Vooral grind of steenslag is hier geschikt. Bovengrond moet je vermijden, omdat dit teveel ongebruikte voedingsstoffen in het water brengt en dus tot algenbloei leidt. Als het eiland na voltooiing te hoog in de vijver drijft, moet u extra stenen in de plantenmanden doen, als het te diep drijft en u wilt toch geen planten weglaten, kunt u extra Styrodur onder het eiland lijmen voor meer drijfvermogen.

Planten voor "op de top"

Aangezien niemand een kaal eiland wil, komen we nu bij de beplanting. Hierbij is het belangrijk dat je de juiste planten kiest. Gewicht en hoogte spelen een belangrijke rol, want als de plant te hoog of te zwaar is, kan het eiland zinken of kantelen als het zwaartepunt verschuift. Verschillende soorten moerasplanten zijn geschikt, zoals kikkerlepels, moerasirissen of dwergbries. De planten mogen niet hoger worden dan 50 cm, omdat het zwaartepunt hier verontrustend "wankelt".

Als het eiland klaar is en je gaat planten, verwijder dan eerst de aarde van de wortels. Vervolgens zet je ze in de geïntegreerde bloempotten. Zoals eerder vermeld kun je ze ook stabiliseren met plantgrond zoals steenslag of grind, maar dit is geen must. De individuele potten maken het heel gemakkelijk om individuele planten te verwisselen als ze niet bloeien of als je ze niet leuk vindt. U dient het eiland relatief snel na het planten op de vijver te plaatsen.

Zorg nodig

Je zult blij zijn te horen dat het onderhouden van zo'n vijvereiland niet zo veel tijd kost. Met een bloeiend eiland hoef je de planten maar één keer per jaar te snoeien om de groei te stimuleren. Daarnaast wordt het gewicht verminderd door delen van de plant te verwijderen, waardoor het vijvereiland niet wegzakt. In de herfst moet je dan de planten en wortels tot 5 cm per stuk verkleinen: met deze aanpak zullen ze de winter en vorst in de vijver overleven. Zelfs als ze bevriezen, is de kans groot dat ze volgend voorjaar weer groen worden.

Pas als de groei van de planten hapert of de bladeren geel worden, komt er meer werk bij. Dit is vaak een teken van een gebrek aan voedingsstoffen, vooral vaak is het een gebrek aan sporenelementen. Om dit te doorgronden moet je een watertest doen: zo kun je precies zien welke stoffen er ontbreken.

Pluspunten van zo'n eiland

Tot slot willen we de voordelen van zo'n vijvereiland presenteren. Deze lijst wordt natuurlijk aangevoerd door de visuele voordelen die een dergelijk systeem met zich meebrengt. Daarnaast halen de wortels van de daar groeiende planten voedingsstoffen uit het water die anders algengroei kunnen veroorzaken; de waterkwaliteit wordt verbeterd.

Op zo'n eiland houden kikkers of schildpadden in de vijver er in de zomer van om daar te zonnebaden. Maar er wordt ook iets gedaan voor de dieren onder het eiland: het wortelstelsel biedt bescherming en leefgebied voor kleine dieren zoals vissen en nuttige insecten.

Natuurlijk hebben de grotere vijvervissen ook iets van je eiland: dit biedt bescherming bij acute dreiging, creëert schaduw en laat de vissen de aangenaam warmere lagen onder het vijveroppervlak opzoeken zonder direct het slachtoffer te worden van reigers en dergelijke.

Het eiland is ook een toevluchtsoord voor de planten: bij een goede beplanting krijgen zelfs kleine moerasplanten de kans om te "groeien" zonder bedreigd te worden door bijvoorbeeld woekerend riet. Bovendien loopt deze "moeraszone" geen risico op overstroming of verdroging bij wisselende waterstanden.

Tot slot nog een tip speciaal voor eigenaren van een puristische koivijver. Een stijlvol beplant vijvereiland is ook geschikt voor koivijvers die anders geen beplanting hebben en biedt naast het beschermende aspect ook een goed alternatief voor de vestiging van moerasplanten, wat anders niet mogelijk zou zijn door de steil aflopende oevers.