DEEL II: de 10 grootste vijvermythen
Er zijn talloze vijvermythes. Sommige zijn correct, andere kun je gerust vergeten. Ontdek in deel II van de grootste vijvermythes wat vitamines in visvoer inhouden, of je tussendoor een filter kunt uitschakelen en nog veel meer.
Mythe nummer 6: je kunt het filter uitschakelen
Er zijn zeker redenen om tussentijds het filter van de vijver uit te schakelen. Vanuit biologisch oogpunt zijn deze echter helemaal niet logisch. Soms klaagt uw buurman omdat hij last heeft van het watergeluid, of bent u bang dat de slang eraf springt en de vijver leegloopt terwijl u weg bent, of u wilt gewoon elektriciteit besparen en het filter maar een uur laten werken of zo. Helaas heeft het filter dan nog minder effect dan het helemaal niet te laten lopen.
Wat gebeurt er in een vijverfilter? Vuil en afval worden mechanisch opgevangen in de eerste filterfase. In de tweede fase breken miljarden bacteriën deze afzettingen en giftige stoffen af of zetten ze om in niet-toxische metabolische eindproducten. In deze fase hebben de reinigingsbacteriën enorme hoeveelheden zuurstof nodig, soms meer dan alle vissen samen. Het kan soms enkele weken duren voordat deze processen volledig, stabiel en actief werken. Als actief levende bacteriepreparaten worden gedoseerd, duurt dat in het beste geval slechts enkele uren tot dagen.
Als het filter eenmalig voor ongeveer 30 minuten wordt uitgeschakeld, blijven de bacteriën werken totdat de opgeloste hoeveelheid zuurstof (O2) in het stilstaande water is opgebruikt. Als dit gebeurt, sterven de bacteriën bijzonder snel af. Hierdoor ontstaat een kettingreactie en begint de zogenaamde stikstofkringloop achteruit te lopen. In dit geval wordt het niet-toxische nitraat in afwezigheid van zuurstof weer omgezet in het zeer giftige nitriet. Doordat de nitrietafbrekende bacteriën zelf grote hoeveelheden van deze stof niet kunnen verdragen, wordt het afsterven versneld. Op een gegeven moment komt het moment dat de voedingspomp weer wordt ingeschakeld, waardoor de mix van agressief nitriet en miljarden dode bacteriën in het aquarium wordt gespoeld en de waterkwaliteit ernstig wordt aangetast totdat het immuunsysteem van de vis uiteindelijk faalt.
Het filter is het hart van de vijver en moet constant worden voorzien van voer (visuitwerpselen) en zuurstof. Zelfs als je dit al heel lang doet en geen problemen lijkt te zien, is het extreem stressvol en schadelijk voor iedereen in de vijver. Op de lange termijn leiden deze verstoringen tot verhoogde problemen zoals algen, ziekten en zelfs totale uitval.
Mythe nummer 7: helder water is gezond water
In principe kun je ervan uitgaan dat de pure uitstraling slechts een paar aanwijzingen geeft over de aard van het water. De enige informatie die men kan afleiden is dat het duidelijk is. Niet meer.
"Oude rotten" kunnen soms de geschatte toestand van het water afleiden uit pure ervaring of uit waarnemingen. Alleen watertesten kunnen echter nauwkeurige informatie opleveren. Deze zijn er in meerdere varianten. De striptest is waarschijnlijk de goedkoopste en eenvoudigste meetmethode. Valtesten zijn aanzienlijk nauwkeuriger, maar kosten als complete set tussen de 25 en 100 euro. Mobiele fotometers zijn nieuw op de markt. Deze laboratoriumachtige apparaten zijn momenteel de meest nauwkeurige methode om alle belangrijke waterparameters te controleren. Je koopt ze al vanaf ongeveer 300 euro.
Het is aan jou om te beslissen welke je kiest. Zelfs als je jezelf trakteert op de professionele versie, is dit waarschijnlijk aanzienlijk goedkoper dan zieke koi, die een complexe medicamenteuze behandeling door een gespecialiseerde dierenarts vereisen, of algen, die je moet bestrijden met een kuur die al snel meer dan 200 euro kost (afhankelijk van de vijvergrootte).. Zelfs een enkel dood dier kan meer pijn doen dan de luxe methode om de waterkwaliteit te testen. Veel stationaire vakhandelaren bieden wateranalyses als service aan, maar zijn slechts een momentopname die u continu moet controleren. Het is dus altijd de moeite waard als u over de benodigde meetinstrumenten beschikt.
Mythe nummer 8: er zitten genoeg vitamines in visvoer
Goed vijvervoer is te herkennen aan de goede verpakking. Het is luchtdicht en laat vooral geen licht door. Licht en lucht zijn verantwoordelijk voor het feit dat vitamines oxideren en daardoor niet meer als nutriënten beschikbaar zijn. Zodra de transportverpakking voor de eerste keer wordt geopend, wordt dit vernietigingsproces onverbiddelijk geactiveerd. Om dit probleem op te lossen, hoort een verstandige spray of goede druppels voor het hervitaminen in elke vijveraccessoirekast. Als je op een goede siervissen- of vijverafdeling rondkijkt, vind je vaak een vitaminesupplement op de toonbank omdat professionals weten wat belangrijk is.
Testen hebben aangetoond dat veel ziekten kunnen worden vermeden met een versterkt immuunsysteem. Vooral de kleurontwikkeling, slijmvliesdikte en stressbestendigheid bij waterproblemen worden enorm bevorderd. Indien koel bewaard, is het bereik aardig wat maanden, maar minstens één vijverseizoen. Deze maatregel is ook in het voorjaar van groot belang, wanneer de langzaam stijgende watertemperatuur de stofwisseling van de vissen stimuleert en ook parasieten actief worden en het verschil kan maken tussen een succesvolle start of mislukking. Toepassing is heel eenvoudig: ofwel doseert u de vitamineconcentraten direct in het vijverwater zodat ze via de kieuwen en slijmvliezen worden opgenomen, of u doet de benodigde portie voer in een bakje en sprenkelt of sprayt een beetje over de maaltijd. Voorjaar aanbevolen, in de zomer is een wekelijkse dosis voldoende.
Mythe nummer 9: regenwater is ongevaarlijk
Regen die op de normale manier in de vijver valt, is natuurlijk geen groot risico. In ieder geval voor de vijver, waarvan de waterhardheid regelmatig wordt gecontroleerd en gecorrigeerd. U heeft echter zeker vaak gezien of gelezen dat veel visliefhebbers het regenwater via de goot direct in de vijver leiden of opvangen om een gedeeltelijke waterverversing uit te voeren. "In de natuur is dat ook regenwater!" is daarvoor het meest gebruikte argument. Maar wat gebeurt er met de regendruppel op de omweg door de regengoot?
Zelfs in de atmosfeer neemt de druppel verschillende vuildeeltjes en roet op. Wanneer het de luifel van het tuinhuisje raakt en er naar beneden loopt, zal het nog steeds alle vuil dat zich in het verleden heeft opgehoopt, van het dak wegspoelen. Misschien staat er naast het tuinhuis nog een grote dennenboom, die ook zijn naalden op het dak laat vallen. Op deze manier wordt het volledige mengsel van vuildeeltjes en algenmest in geconcentreerde vorm in de vijver gevoerd. Regenwater is ook bijzonder vrij van belangrijke mineralen, die absoluut noodzakelijk zijn om het zelfreinigende vermogen van het water op peil te houden. Om te compenseren zou je de carbonaathardheid continu moeten aanpassen, overtollige voedingsstoffen zoals nitraat en fosfaat moeten binden met geschikte preparaten en zware metalen,
Voorgereinigd kraanwater is daarom meer aan te raden. Je moet hier echter ook een waterverbeteraar gebruiken, maar veel minder en minder vaak.
Mythe nummer 10: een filter alleen voor grote vijvers
Vooral middelgrote en kleine vijvers zijn vaak gevoelig voor schommelingen in waterwaarden. Hoewel H2O langzamer opwarmt of afkoelt dan lucht, kan de hoge middagzon een ondiepe vijver in de zomer tot meer dan 30°C verwarmen. 'S Nachts kan een frisse bries precies het tegenovergestelde doen. Omdat de bezettingsdichtheid in de meeste vijvers ook duidelijk te hoog is, zijn reinigings- en filtersystemen van groot belang om het klimaat voor alle bewoners draaglijk te maken. Ze herstellen de schade veroorzaakt door irritatie van de omgeving.
Bij natuurlijke vijvers, dwz kunstmatig aangelegde wateren met een inhoud van meer dan 5.000 liter, met grote diepe zones en royaal beplant, is een filtersysteem niet absoluut noodzakelijk - tenminste zolang er geen kristalhelder water nodig. Het is belangrijk ervoor te zorgen dat alleen kleine vissoorten zoals stekelbaars, witvis, bittervoorn en grondel worden gebruikt. Deze kunnen goed overweg met de natuurlijke voedselvoorziening van insecten en algen en zijn robuust, zelfs in ijzige maanden. Er moet echter voor voldoende ventilatie worden gezorgd met behulp van circulatiepompen of luchtstenen.
