Dierlijke dood: wat te doen als het dier sterft?

Het onderwerp dierendood is voor veel mensen ongemakkelijk. Wanneer een geliefd huisdier overlijdt, is het verlies voor mensen vaak moeilijk te verwerken. Hieronder hebben we heel wat tips, bijvoorbeeld wat er met het kadaver gebeurt, maar ook hoe dit overlijden begrijpelijk kan worden gemaakt voor kinderen.

De dood laat een leegte achter in degenen die rouwen. Een leemte die moeilijk of niet meer op te vullen is. Ongeacht of het een mens of een dier is. Het besef dat het leven zelf eindig is, maakt ons ook bewust van onze eigen vergankelijkheid. Emotionele en soms ook spirituele vragen rijzen. Er zijn ook heel pragmatische taken die moeten worden opgelost, vooral als het gaat om de dood van dieren.

Wat gebeurt er na het overlijden van het dier?

Als uw lieveling door de dierenarts is ingeslapen, zorgt hij meestal voor de overplaatsing naar de dierenkliniek. Daar wordt het lichaam van het dier gecremeerd. In de regel kunt u kiezen tussen een individuele of collectieve verbranding. Uiteraard is het laten cremeren van een enkel dier duurder dan het cremeren met andere kadavers. In principe zijn de prijzen afhankelijk van de grootte van uw huisdier. De collectieve crematie van een kat kost ongeveer 100 tot 200 euro, voor een hond liggen de prijzen tussen de 120 en 250 euro. De individuele crematie is met 180 tot 300 euro duurder, maar biedt als voordeel dat je dan de as van het dier in een urn mee naar huis kunt nemen. Of je de urn vervolgens in de woonkamer laat staan of in de tuin begraaft is natuurlijk aan jou.

Diverse mogelijkheden voor begraven na dierlijk overlijden

Begraven op zee is nu mogelijk. In het verleden hebben zich steeds meer bedrijven voor het begraven van huisdieren op de markt gevestigd. De service omvat vaak verzameling, rouwverwerking en begrafenis in een kist op een dierenbegraafplaats. Zo kun je altijd weer terug naar je naaste en eventueel op den duur beter omgaan met het verlies. De kosten van een plaats op de dierenbegraafplaats variëren van plaats tot plaats. De kosten voor een bepaalde looptijd, meestal meerdere jaren, liggen vaak tussen de 300€ en 1000€.

Als u uw dier wilt vereeuwigen, kunt u het zelfs door een taxidermist laten opvullen. De kosten beginnen bij 400 euro. Een andere optie, zij het erg duur, is om een diamant te laten maken van de as van het overleden dier. Diamanten kunnen gemaakt worden in verschillende kleuren tot één karaat. De prijzen hiervoor beginnen bij 4000 euro.

Dieren crematie met dierenboom

Een andere manier om je overleden dier op een bijzondere manier te herdenken is met Dierenboom. Dit is een soort boombegrafenis waarbij de as van het dier na de crematie in een biologisch afbreekbare dierenurn wordt geplaatst. Deze kan in de tuin worden begraven. En plant er eventueel een boom op. Na verloop van tijd zal de biologische dierenurn vergaan en zullen de wortels van de plant hun kracht ontlenen aan de as van het dier. Hierdoor ontstaan plekken waar de dierenbezitter kan terugdenken aan de mooie momenten met zijn dier. Het bedrijf Animal Tree, dat is voortgekomen uit een voormalig studentenproject, regelt alles voor het begraven van dieren - van het ophalen van het dier tot het helpen bij het kiezen van de urn.

Thuis begraven - mag dat?

Als het dier thuis is overleden, kunt u het natuurlijk naar de dierenarts brengen, die het hierboven beschreven proces dan overneemt. Om het verlies beter te kunnen verwerken, kan het voor veel eigenaren van gezelschapsdieren helpen om het dier in hun eigen tuin te begraven. Informeer vooraf bij uw verantwoordelijke dierenartsenpraktijk of er redenen kunnen zijn die een begrafenis in de tuin in de weg kunnen staan! Bij het regelen van een uitvaart in uw eigen tuin zijn er een aantal zaken waar u op moet letten:

• Over het algemeen mogen daar alleen kleine dieren worden begraven - op voorwaarde dat ze niet zijn overleden aan een aangifteplichtige ziekte
• Het dier moet een natuurlijke dood zijn gestorven. Na te zijn ingeslapen door de dierenarts, mag het niet meer in de tuin worden begraven, omdat componenten van het verdovingsmiddel in het grondwater kunnen komen.
• De tuin mag niet in een waterbeschermingsgebied liggen
• U moet uw huisdier begraven in natuurlijk materiaal dat snel vergaat. Bijvoorbeeld een deken, een handdoek of een krant
• Het graf moet minimaal twee meter verwijderd zijn van een openbaar pad en gevuld zijn met een halve meter aarde zodat andere dieren het niet opmerken.

OPGELET: Overtredingen van dit reglement kunnen bestraft worden met boetes tot 15.000 euro! Bij bepaalde ziekten kan de officiële dierenarts de inbeslagname van het kadaver bevelen en uiteraard geen toestemming verlenen voor begrafenis op het eigen erf. Het is ten strengste verboden om het levenloze lichaam in de vuilnisbak te gooien of in het bos te begraven.

Het rouwwerk

Als je het dier na zijn dood naar de dierenarts hebt gebracht of het in de tuin of op het kerkhof hebt begraven, begint het eigenlijke rouwwerk. Het loslaten van een dier dat al jaren bij je is, met wie je lief en leed hebt gedeeld, is moeilijk en kan vaak bijna traumatisch zijn. Vaak kom je onbegrip tegen bij vrienden of kennissen in de trant van "Het was gewoon...". Zulke zinnen hoor je misschien vaker als je je verdriet over de dood van het dier openbaar maakt. Het is echter prima als je bewust met deze gevoelens en vragen omgaat. Dat betekent tenslotte niets meer dan dat je dol bent geworden op je gezelschapsdier. Neem daarom de tijd om het verlies te verwerken.

De dood van dieren is ook bijzonder moeilijk voor kinderen. Ze begrijpen vaak niet wat er met de geliefde hond of hamster is gebeurd. Er wordt alleen aangenomen dat ze de dood kunnen begrijpen vanaf de basisschoolleeftijd. Het kan soms raadzaam zijn om jongere kinderen te vertellen dat de kat in beweging was of dat de vogel net wegvloog. Vanaf de basisschool kun je de kinderen zeker de waarheid vertellen en de dialoog aangaan. In ieder geval moet verdriet serieus worden genomen en vragen moeten nauwkeurig worden beantwoord om het kind mogelijke nachtmerries te besparen. Als het kind dat wil, kan ook worden overwogen om het kind afscheid te laten nemen van het levenloze lichaam. deze vergroot het begrip van de dood en kan de verwerking ervan vergemakkelijken. Een andere optie zou zijn om een symbolische begrafenis te houden of om het dier een afscheidsbrief te schrijven.

Het is niet raadzaam om het kind meteen een nieuw dier te geven. Ook al is het verdriet van de kleintjes zo moeilijk te dragen, het kind wil immers zijn hond terug en niet zomaar een oude! Je moet de tijd nemen en ervoor zorgen dat het verdriet adequaat is verwerkt voordat je een nieuwe dierenvriend in huis haalt.