Dierenbeschermingsvereniging: erken zwarte schapen

Een dierenbeschermingsvereniging moet voor iets goeds staan - eigenlijk! Maar dit is niet altijd het geval en zwarte schapen zijn van plan om kattenkwaad uit te halen. Lees hier hoe je een gerenommeerde dierenwelzijnsorganisatie kunt onderscheiden van zwarte schapen.

Als je de term "dierenbeschermingsorganisatie" googelt, krijg je meteen tal van suggesties voor een groot aantal verschillende organisaties. Helaas zijn er altijd dubieuze vertegenwoordigers die, onder het mom van dierenwelzijn, profiteren van de goede trouw van dierenliefhebbers en alles behalve dierenminnend doen. Illegale puppyhandel is slechts een van de bekende trefwoorden over dit onderwerp.

Gerenommeerde dierenbeschermingsvereniging

Als je tegenwoordig meer wilt weten over dierenbeschermingsorganisaties en de dieren die ze adopteren, gebruik je vooral internet. Zelfs de website van een organisatie kan je iets vertellen over de ernst van de vereniging. Afgezien van het ontwerp en de gebruikte taal, moet u op het volgende letten:

• De pagina wordt regelmatig bijgewerkt
• Je wordt uitgebreid geïnformeerd over calamiteiten, pleeggezinnen en plaatsingen

Hierbij is van belang dat de bemiddeling niet plaatsvindt via een beroep op het medeleven van de dierenliefhebber, maar via eerlijke, open informatie: Laat je niet 'vangen' door de dringende uitspraken. Zwarte schapen lokken nietsvermoedende dierenliefhebbers met emotionele aantrekkingskracht. Niets stopt hier. "Deze hond wordt gedood als je hem niet adopteert" zijn niet ongewoon. Dergelijke organisaties zijn vaak meer bezig met donaties en het innen van de beschermingsbijdrage dan met het welzijn van de dieren.

Transparantie

Een ander punt van serieus dierenwelzijn is transparantie: de website van de dierenwelzijnsvereniging moet gemakkelijke informatie bieden over partnerdierenasielen in het land van herkomst, evenals het investeren van donaties en contactmogelijkheden. Die laatste zijn vooral belangrijk als je niet alleen wilt doneren, maar ook een viervoeter naar je toe wilt brengen. In dergelijke gevallen dient de organisatie zich te profileren als een betrouwbaar aanspreekpunt voor alle zorgen, zodat de adoptie met een goed gevoel aan beide kanten kan slagen.

In het buitenland

Een andere belangrijke graadmeter voor de kwaliteit van de dierenwelzijnsorganisaties is de hulp ter plaatse in het buitenland. Omdat het welzijn van de dieren altijd op het spel staat, vervoert de organisatie niet alleen de honden van daar naar hier, maar zet ze zich ook in voor:

• castratie projecten
• schuilplaatsen
• Educatieve projecten over dierenwelzijn en veeteelt

Kijk ook eens goed naar de gepresenteerde dieren: als hier alleen schattige puppy's worden verzorgd, moet je achterdochtig zijn. Ten slotte zijn er ook oudere honden en dringende spoedgevallen die aanzienlijk grotere kansen hebben om geplaatst te worden. Het aanbod van alleen jonge dieren suggereert vaak een dubieuze puppyhandel, waarbij de verantwoordelijken alleen maar geld willen verdienen.

De bemiddeling

Heb je tot nu toe een goed gevoel bij de organisatie gehad en heb je door het dierenaanbod geklikt? Ben je misschien al verliefd geworden op een trouwe viervoeter? Heb je serieus interesse om hem naar je toe te brengen? In dergelijke gevallen moeten gerenommeerde dierenwelzijnsorganisaties proberen u zoveel mogelijk informatie te geven over de gekozen hond. Dit omvat informatie over het dier zoals leeftijd, afkomst, karakter en kenmerken. Maar ook bewijs van de medische geschiedenis en uitgevoerde vaccinaties.

De persoon die verantwoordelijk is voor de organisatie moet er al voor zorgen dat de hond bij u en uw leven past. Het gaat tenslotte om het bij elkaar brengen van twee partijen die in de toekomst het hele leven van een hond harmonieus moeten samenleven.

Leeftijd van de pups

Een belangrijk teken van de ernst van de organisatie is ook de leeftijd van de aangeboden honden. Puppy's uit asielen moeten in principe minimaal acht weken oud zijn voordat ze van hun moeder kunnen worden gescheiden. Een eerdere mediation leidt vaak tot ernstige angst voor verlies en ander trauma. Overweeg daarom zeker geen jongere hond.

Voor puppy's uit het buitenland ligt dat een beetje anders. Een gerenommeerde dierenwelzijnsorganisatie plaatst in principe geen honden jonger dan vier maanden. Dit komt vooral doordat de dieren uit het buitenland vaak verzwakt zijn door ondervoeding en gezondheidsproblemen. De stress van de reis naar Duitsland en de ziektekiemen die het organisme van de hond niet kent, is vaak gewoon te veel voor heel wat honden. De ervaring leert dat vooral jonge puppy's, die deze stressvolle reis voor de leeftijd van vier maanden doormaken, de eerste week in hun nieuwe huis vaak niet overleven.

Een andere reden voor de viermaandenregeling is dat de opbouw van vaccinatiebescherming pas vanaf de achtste week begint en de effectiviteit van de rabiësvaccinatie pas vanaf de 16e levensweek kan worden aangetoond. Als een hond eerder dan vier maanden uit het buitenland wordt gehaald, kan hij gevaarlijke ziektes bij zich dragen. Zelfs als hij er perfect gezond uitziet. Dit is niet positief voor jou, de pup, noch voor andere honden die hier met de kleine besmet zouden kunnen zijn. Gerenommeerde organisaties werken zowel lokaal als hier nauw samen met dierenartsen. Ze zijn bekend met ziektes en letten op de gezondheid van de dieren.

Belangrijke papieren

In principe heeft elke viervoeter naast de noodzakelijke vaccinaties en ontwormingsmiddelen een geldig EU-dierenpaspoort en een microchip met identificatienummer nodig om Duitsland legaal binnen te komen. Wees dus achterdochtig als u deze informatie over de hond niet heeft. Het is mogelijk dat de hond illegaal en privé naar Duitsland is gekomen.

Het adoptieproces

Na het eerste contact, inclusief het uitwisselen van informatie over de potentiële adoptiekandidaat, zul je eerst informatie over jezelf moeten verstrekken aan gerenommeerde organisaties. Als je deze stap eenmaal onder de knie hebt, vindt er meestal een pre-check bij je thuis plaats. Dit gaat over elkaar leren kennen. Het geeft de verantwoordelijken ook de kans om een idee te krijgen van het toekomstige huis van het dier. Zoals ik al zei, het gaat niet om een zo snel mogelijke afhandeling van de adoptie, maar om het welzijn van het dier.

Vervolgens wordt een beschermingscontract opgesteld en wordt een passende beschermingsvergoeding uitgewisseld, die tussen 200 en 300 euro ligt en de transport- en leveringskosten dekt. Een gerenommeerde organisatie maakt precies bekend hoe de nominale vergoeding is samengesteld. In de meeste gevallen is er ook een schriftelijke overdrachtsovereenkomst voordat het dier wordt opgenomen, wat voor beide partijen een soort zekerheid vormt.

Nadat de trouwe viervoeter zijn nieuwe huis heeft bereikt en een tijdje bij je is komen wonen, vinden er vervolgcontroles plaats. Deze worden voornamelijk uitgevoerd voor het welzijn van het dier. Maar ook voor jou! Dit geeft u de mogelijkheid om problemen aan te pakken en vragen te verduidelijken.

Voorkomen is beter dan nazorg

Uiteraard garanderen de genoemde punten niet dat dierenwelzijnsorganisaties aan te bevelen zijn, wat ook andersom geldt: Dat een organisatie niet aan alle bovenstaande punten voldoet, betekent niet dat zij tot de zwarte schapen van dierenwelzijn behoort. Het is belangrijk dat niet veel van de genoemde punten samenvallen, dat u altijd een goed gevoel heeft, dat u serieus wordt genomen en dat u gedurende het gehele traject goed wordt begeleid.

Ook als het moeilijk is en je zou graag meerdere van de arme honden uit het buitenland willen opvangen, laat je niet misleiden door foto's op internet. Anders bevordert dit niet alleen een geld verdienende, harteloze hondenhandel, je hebt hier ook geen betrouwbaar contactpersoon: niet alleen een dierenliefhebber nam uit de goedheid van hun hart een hond uit het buitenland op en ontdekte het bij het eerste bezoek naar de dierenarts dat alle informatie fout was en één echte Een kostenexplosie dreigt omdat vaccinaties ontbreken of er ernstige gezondheidsproblemen zijn bij de hond.

Investeer dus voldoende tijd in het zoeken naar eerlijke dierenwelzijnsorganisaties en maak ook gebruik van dierenwelzijnsportalen die intensief omgaan met het ontmaskeren van dubieuze organisaties. Last but not least zijn er ranglijsten van bijvoorbeeld de Stiftung Warentest, die regelmatig aanbevelenswaardige organisaties samenstelt.