Bejaardentehuis voor dieren: tehuis voor senioren dieren

Ze zijn oud, ziek en moeilijk te plaatsen - maar voor Dirk Bufé en Hartmut Benter zijn de dieren senioren het doel van het leven. 349 bewoners wonen in hun bejaardentehuis voor dieren: 32 van hen zijn honden.

Breng de rest van je leven in vrede door

16.00 uur, voedertijd voor de bewoners van Burgwallstraße 75 in Berlijn-Pankow. Blaffend en kwispelend springen Mausi, Sylvie en Ronaldo op Hartmut Benter. Het wordt daar luid en hectisch. Maar lang niet alle honden hebben zich verzameld voor het gele familiehuis. Een andere groep kijkt vanuit de tuin naar de drukte. Ze blaffen, huilen en janken - en maken zo duidelijk: wij willen ook wat.
De meeste honden in het vogelreservaat en het bejaardentehuis voor dieren zijn al lang hun tiende verjaardag gepasseerd en zijn te zwak om voor voedsel te vechten. Dankzij goede medische zorg en hoogwaardige voeding worden Honden, net als mensen, tegenwoordig ouder. Typische ouderdomsklachten als artritis, reuma en doofheid nemen toe en ook de medische rekeningen stijgen. Helaas zijn sommige eigenaren niet bereid om meer te investeren voor hun dieren als ze oud zijn - en dan komen de dieren senioren terecht bij Hartmut Benter en Dirk Bufé, die al 14 jaar op vrijwillige basis het speciale bejaardentehuis runnen.

"Veel mensen vinden niet dat zo'n dier niet altijd jong blijft."

"Veel mensen denken er niet echt aan om een huisdier te nemen", moppert Dirk Bufé terwijl hij met emmer en schop over het erf stampt. "Veel mensen vinden niet dat zo'n dier niet altijd jong blijft." Sommige dieren worden hier ook door familieleden gebracht als de eigenaar is overleden. Andere honden worden overgedragen aan dierenpensions en nooit meer opgehaald of gewoon achtergelaten. Bijvoorbeeld de 13-jarige terriërmix Thommie. Zes jaar geleden vond het echtpaar de hond aangelijnd bij hun tuinhek - doodsbang en gemuilkorfd. Met Hartmut Benter en Dirk Bufé vinden de honden eindelijk weer rust. Sommigen dommelen in de schaduw van de struiken of in kleine houten hutjes, anderen bewaken het tuinhek, je weet tenslotte maar nooit.

Een groot hart voor honden

Dat het met de dieren op de boerderij zo goed gaat, is niet alleen te danken aan Hartmut Benter en Dirk Bufé. Dierenarts Edeltraud Hertzsch controleert regelmatig haar patiënten. De 70-jarige is eigenlijk al met pensioen, maar net als de twee uitbaters van de club houdt ze ook van dieren. "Toen ik zag wat ze hier met z'n tweeën deden, heb ik meteen gesolliciteerd voor een nieuw filiaal", vertelt ze. Net als alle andere helpers werkt ze op vrijwillige basis. Ze factureert alleen de kosten voor medicijnen.

"Helaas moeten we passeren als het gaat om geiten en paarden..."

32 honden, 15 katten en 302 vogels leven in het onopvallende vrijstaande huis in Berlin-Pankow, dat Hartmut Benter en zijn partner Dirk Bufé in 2005 voor zichzelf en hun dieren tegen een redelijke prijs kochten. De twee hebben altijd al een groot hart voor dieren gehad. Ze werkten tien jaar vrijwillig in het dierenasiel in Berlijn. Het echtpaar nam destijds vooral de honden in hun hart. 'Het deed altijd pijn om na het werk te gaan en haar met rust te laten,' zei Benter. Samen bedenken ze wat ze gaan doen. "We hadden al snel het idee om honden bij ons te halen." Gedacht en gedaan: Beetje bij beetje neemt het koppel steeds meer honden op uit het dierenasiel. Ook dierenredders brengen achtergelaten honden mee en na een tijdje is het concept van de twee al de ronde gedaan in Berlijn en omstreken, steeds meer particulieren staan voor de deur. "Destijds bleef de telefoon maar rinkelen", zegt Benter. De twee staan versteld hoeveel mensen er zijn die overweldigd worden door hun veelal oude huisdieren. Na verloop van tijd nemen de twee steeds meer honden op, maar ook katten en vogels - zelfs als het helemaal niet gepland was. Nee tegen dieren in nood vertellen is voor beiden moeilijk. "We hebben ook de vraag gekregen of we ruimte hebben voor geiten of paarden ", zegt Benter. "Maar toen moesten we passeren."

Een soort aangepast leven

Dirk Bufé en Hartmut Benter hebben van toen tot nu geen spijt gehad van hun beslissing. Omdat ze elke dag zien hoe goed de dieren het met hen doen. Niemand is hier eenzaam. In plaats van in aparte verblijven, leven de honden in een roedel en kunnen ze vrij bewegen zowel in huis als in de 600 vierkante meter grote tuin. Een soortgebonden leven waar de bewoners blij van worden.
Ineens is de rust in de tuin voorbij. Er wordt geblaft en gehuil, sommige honden rennen langs het hek dat hun gebied van de voortuin scheidt. De reden: Camilla en Markus, twee van de 15 vrijwilligers, komen om de nabijgelegen Panke-rivier schoon te maken, te voeren, te spelen en te wandelen.

Bejaardentehuis voor dieren - Gefinancierd door donaties

Oude dieren die zorg nodig hebben en die niemand wil een gelukkige oude dag geven, heeft zijn prijs. Benter en Bufé moeten maandelijks zo'n 8.000 euro ophalen voor dierenartsbezoek, medicatie en voeding. sterft een van haar pleegkinderen, is niet alleen erg verdrietig voor de twee dierenliefhebbers, het is ook een dure aangelegenheid - de crematie kost tussen de 90 en 700 euro, afhankelijk van de grootte van het dier. Benter en Bufé zijn afhankelijk van donaties. En de 510 leden van haar vereniging, die elk een maandelijkse contributie van 20 euro betalen. In ruil daarvoor krijgt elk lid een noodkaart, de garantie dat hun dier een plekje in huis krijgt als het op een dag niet meer verzorgd kan worden. Dirk Bufé en zijn partner zouden de hoge kosten echter niet kunnen dekken met de vaste lidmaatschapsgelden alleen. Ze zijn dankbaar dat er nog zo'n 600 andere donateurs zijn die soms kleinere, maar soms ook grotere bedragen doneren.

"Elke dag kijken we in dankbare hondenogen..."

Maar zelfs de donaties zijn niet altijd voldoende om de hoge kosten te dekken. Benter en Bufé doen het uit eigen zak, beiden werken fulltime als postbode - parttime, want er moet altijd iemand bij de dieren zijn. Lange vakanties zijn niet mogelijk en verder leven de twee uiterst bescheiden. En toch konden Dirk Bufé en Hartmut Benter niet gelukkiger zijn. "We kijken elke dag in de dankbare ogen van de dieren", zegt Bufé. "Dat is genoeg voor ons om te weten dat we het juiste doen!"

Op zoek naar een nieuw huis

Het stel is van plan om volgend jaar met hun protégés te verhuizen. Het huis en de tuin zijn te klein geworden, buren klagen over te veel geblaf. De nieuwe woning staat op een industrieterrein met veel ruimte er omheen en zonder overlast. De garantie voor alle bewoners om een bevredigende en gelukkige oude dag te kunnen blijven doorbrengen.