Shar-Pei: hondenrasprofiel

In de jaren 70 stuurde een Chinese fokker een hartstochtelijk pleidooi naar Europese
In de jaren 70 stuurde een Chinese fokker een hartstochtelijk pleidooi naar Europese hondenenthousiastelingen om hulp te vragen om het ras te redden.

Kenmerken, geschiedenis, verzorgingstips en nuttige informatie voor eigenaren van gezelschapsdieren

De Chinese Shar-Pei-hond is een oud, uniek en zeldzaam ras. Met hun gerimpelde huid, blauwzwarte tongen en borstelachtige vacht vallen ze zeker op in de massa.

Ze zijn echter niet per se een ras voor beginnende eigenaren. Deze zeer intelligente honden staan bekend als onafhankelijk, afstandelijk en bewaakt met vreemden. Ze kunnen ook vatbaar zijn voor een aantal gezondheidsproblemen.

Met hun families, hoewel ze niet bekend staan om het feit dat ze zich op je schoot willen nestelen, kunnen ze fel loyaal en beschermend zijn.

Rasoverzicht

GROEP: Niet-sportief

HOOGTE: 18 tot 51 centimeter (tot de schoft)

GEWICHT: 45 tot 27 kg

VACHT EN KLEUR: Korte, borstelige vacht. Diverse effen kleurschakeringen waaronder zwart, chocolade, blauw en crème. Hoewel ze ook in gemengde vachtkleuren voorkomen, worden deze niet erkend als rasstandaard.

LEVENSVERWACHTING: 8 tot 12 jaar

Kenmerken van de shar-pei

Geschiedenis van de shar-pei

De Shar-Pei heeft een zeer oude geschiedenis. Het is niet precies bekend hoe ver dit teruggaat, maar er zijn beelden die een sterke gelijkenis vertonen met het ras die dateren uit de tijd van de Hang-dynastie in China, meer dan 2000 jaar geleden.

Men denkt dat ze oorspronkelijk zijn gefokt voor hun jacht- en vechtvaardigheid, en de rimpels in hun huid en de ruwheid van hun vacht zouden hebben geholpen om te voorkomen dat hun tegenstanders grip kregen. De naam Shar-Pei is afgeleid van de Kantonese vertaling van de woorden 'Sand Skin'.

Tijdens de communistische revolutie in China in het midden van de 20e eeuw nam hun aantal zo drastisch af dat ze bijna uitstierven.

In de jaren 70 stuurde een Chinese fokker een hartstochtelijk pleidooi naar Europese hondenenthousiastelingen om hulp te vragen om het ras te redden. Als gevolg hiervan werden een select aantal honden naar de Verenigde Staten gestuurd en het ras kreeg een opleving in populariteit.

Ze stonden op de omslag van het tijdschrift LIFE en waren betrokken bij een aantal spraakmakende advertentiecampagnes.

De vraag naar het ras in de jaren zeventig en tachtig was zo groot dat ze leden onder gewetenloze overteelt.

Nadelen Ze zijn een ras waarvan bekend is dat het vatbaar is voor een aantal gezondheidsproblemen
Nadelen Ze zijn een ras waarvan bekend is dat het vatbaar is voor een aantal gezondheidsproblemen.

Het ras werd eind jaren tachtig officieel erkend door de European Kennel Club. Sindsdien, hoewel nog steeds gekoesterd door liefhebbers, is hun populariteit enigszins afgenomen en dit is gunstig geweest voor het ras in termen van verantwoorde fokprogramma's die vaker voorkomen, maar de gevolgen van die tijd zijn nog steeds duidelijk.

Het ras kan qua uiterlijk sterk verschillen. Hoewel de AKC geen twee verschillende variëteiten herkent, worden ze onderscheiden door enkele andere internationale kennelclubs. De oudere, traditionele vorm uit China wordt de 'Bone-Mouth'-variëteit genoemd. Ze zijn langer, slanker en hebben veel minder rimpels. De verwesterde variëteit wordt de 'Meat-Mouth' genoemd en is veel steviger, rimpeliger en heeft een bredere, vlezigere kop.

Shar-pei zorg

Het verzorgingsregime van Shar-Pei is relatief eenvoudig. Hun jassen hebben niet veel onderhoud nodig, meestal slechts een wekelijkse borstelbeurt om dood haar te verwijderen. Ze verharen wel, maar het is niet overdreven.

Het zijn van nature schone honden en ze hebben vaak een afkeer van water, dus het is onwaarschijnlijk dat ze het leuk vinden om in modderige plassen te spelen.

Als ze een bad nodig hebben, is de grootste zorg ervoor te zorgen dat je, als ze bijzonder rimpelig zijn, tussen de plooien goed droogt. Ze kunnen vatbaar zijn voor huidinfecties. Het kan ook zijn dat ze na het eten hun mond moeten laten reinigen.

Hun zeer kleine oren kunnen ook vatbaar zijn voor het ontwikkelen van infecties. Het wordt vaak aanbevolen om ervoor te zorgen dat ze worden schoongemaakt met een reinigingsmiddel van hoge kwaliteit.

De Shar-Pei staat niet bekend als een energierijk ras. Ze zullen zelden deelnemen aan behendigheid. Op voorwaarde dat ze goede dagelijkse wandelingen krijgen en op de juiste manier in huis worden gehouden, worden ze vaak beschouwd als honden die geschikt zijn voor het leven in een appartement. Ze hebben niet de bewegingsvereisten van veel andere rassen van hun grootte, en ze staan niet bekend als vocaal.

Het is belangrijk dat een Shar-Pei vanaf het begin de juiste socialisatie en training krijgt. Ze zijn vaak op hun hoede voor andere honden en vreemden en kunnen een hoge prooidrift hebben. Om deze redenen kunnen ze het beter doen als het enige huisdier in het huishouden.

Ze zijn niet dol op ruige huisvesting en het is belangrijk dat de training wordt gedaan met behulp van positieve bekrachtigingsmethoden. Proberen om een Shar-Pei te dwingen om te voldoen zal meestal niet goed aflopen. Ze staan bekend om hun koppige en eigenzinnige karakter, en geduld en toewijding zijn vereist om succes te garanderen.

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen

De Shar-Pei kan vatbaar zijn voor een aantal verschillende gezondheidsproblemen. Veel hiervan zijn waarschijnlijk toe te schrijven aan de onverantwoorde overteelt die plaatsvond toen hun populariteit in de jaren tachtig explodeerde.

Ze worden ook geclassificeerd als een brachycephalic of flat-faced ras en dit kan betekenen dat ze minder tolerant zijn voor hitte en dat er grote voorzichtigheid moet worden betracht wanneer ze worden blootgesteld aan warmer weer en tijdens het sporten.

Door ervoor te zorgen dat u een verantwoordelijke fokker vindt, verkleint u het risico op het ontwikkelen van genetische aandoeningen, maar enkele van de mogelijke problemen waarvan u op de hoogte moet zijn, zijn onder meer:

  • Huidproblemen: waaronder pyodermie (een bacteriële huidinfectie) als gevolg van hun overtollige huidplooien.
  • Oorproblemen: ze hebben vaak een zeer nauwe gehoorgang en dit kan leiden tot schimmel- en bacteriële infecties.
  • Oogproblemen: waaronder entropion (inrollen van de oogleden), glaucoom en kersenoog
  • Gewrichts- en skeletproblemen: inclusief patellaluxatie en heupdysplasie
  • Hypothyreoïdie
  • Shar-Pei-koorts: bij deze rasspecifieke aandoening kan de hond hoge koorts krijgen, zwelling van het spronggewricht, lethargisch worden en braken en/of diarree krijgen.
  • Maagtorsie/opgeblazen gevoel

Dieet en voeding

Zoals bij elke hond, is het belangrijk om ze een kwalitatief hoogstaand, zorgvuldig portiegecontroleerd dieet te geven en dat ze altijd toegang hebben tot een zoetwaterbron.

Omdat de Shar-Pei meer vatbaar is voor bacteriële huidaandoeningen, moet u extra voorzichtig zijn om ervoor te zorgen dat eventuele resten na het eten van de mond worden verwijderd als u nat of rauw voer geeft.

Als u geïnteresseerd bent in een soortgelijk ras
Hoewel het een vrij uniek type hond is, kunt u, als u geïnteresseerd bent in een soortgelijk ras, ook het volgende overwegen.

Omdat ze ook bekend staan als vatbaar voor maagtorsie, kan het de moeite waard zijn om ze uit een langzame voerbak te voeren als ze de neiging hebben hun voedsel snel op te slurpen.

Pluspunten
  • De Shar-Pei is over het algemeen een energiezuinig ras dat geschikt is voor het wonen in een appartement.

  • Ze zijn erg loyaal aan hun familie, maar hebben niet de neiging om 'behoeftig' te zijn.

  • Het is een zeer onderscheidend uitziend ras dat niet veel verzorging nodig heeft.

nadelen
  • Ze zijn een ras dat bekend staat om zijn vatbaarheid voor een aantal gezondheidsproblemen.

  • Ze hebben vaak meer geduld nodig als het op training aankomt.

  • Ze zijn niet het meest sociale ras en kunnen soms reactief zijn tegenover vreemde honden.

Waar een shar-pei-hond adopteren of kopen?

Als u een puppy koopt, is het altijd belangrijk om uw onderzoek te doen om er zeker van te zijn dat u een gerenommeerde en verantwoordelijke fokker vindt. Dit is des te belangrijker bij een Shar-Pei gezien hun potentiële gezondheids- en temperamentproblemen.

Zorg ervoor dat u een geregistreerde fokker selecteert, dat moeder en pups zich in een verzorgende thuisomgeving bevinden, dat de juiste gezondheidscontroles zijn uitgevoerd en dat de pups niet van hun moeder worden gescheiden voordat ze acht weken oud zijn.

Omdat ze over het algemeen niet geschikt zijn voor beginnende hondenbezitters, betekent dit helaas dat Shar Peis vaak in redding kan eindigen. Er zijn een aantal rasspecifieke reddingsacties, maar vergeet niet om ook contact op te nemen met uw plaatselijke opvangcentrum. Een reddingshond een eeuwig thuis bieden kan een enorm lonende ervaring zijn.

Hieronder staan enkele handige links voor ras en adoptie:

Chinese shar-pei club van europa

Redding van Noord-Europese shar-pei

Meer hondenrassen en verder onderzoek

Een Shar-Pei is niet de gemakkelijkste hond in termen van potentiële gezondheidsproblemen en trainbaarheid, dus het is belangrijk om uw levensstijl, ervaring en motivaties in overweging te nemen voordat u er een aanbiedt. Ervoor zorgen dat u een eersteklas fokker vindt, is ook uiterst belangrijk.

Hoewel het een vrij uniek type hond is, kunt u, als u geïnteresseerd bent in een soortgelijk ras, ook het volgende overwegen:

chow chow

Akita

Verwante artikelen
  1. Gordon Setter: hondenrasprofiel
  2. Clumber Spaniel: hondenrasprofiel
  3. Boykin-spaniël: hondenrasprofiel
  4. 6 honden met baarden
  5. 10 ruwharige hondenrassen
  6. Duitse Pinscher (GP): hondenrasprofiel