Opgeblazen gevoel bij honden

Bloat, ook bekend als maagdilatatie volvulus of GDV, is een levensbedreigende aandoening die alle honden kan treffen. Honden van grote rassen of honden met een diepe bovenlijf zijn echter vatbaarder voor deze aandoening. Het kan heel snel gebeuren en moet altijd als een noodgeval worden behandeld.

Wat is een opgeblazen gevoel?

Maagverwijding volvulus, of hondenbloat, is een uiterst pijnlijke aandoening die optreedt wanneer de maag zich vult met gas, vloeistof of voedsel en uitzet of opzwelt. Wanneer dit gebeurt, kan de maag op zichzelf draaien, zodat zowel de ingang als de uitgang worden geblokkeerd. De draaiing in de maag blokkeert ook de bloedstroom naar de maag, wat leidt tot weefselbeschadiging. Soms draait de milt ook mee met de maag. Een sterk opgezwollen maag kan tegen de hoofdader (vena cava) drukken die bloed van de achterste helft van het lichaam naar het hart voert. De resulterende afname van de bloedtoevoer naar het hart kan leiden tot shock, die vaak dodelijk is als deze niet snel wordt behandeld.

Opgezette, harde of opgeblazen buik: Honden met een opgeblazen gevoel kunnen een gezwollen of vergrote maag hebben, die al dan niet zichtbaar is door alleen maar naar uw hond te kijken. De zwelling zou worden opgemerkt tussen de ribbenkast en de heupen. In de vroege stadia is zwelling mogelijk niet zichtbaar. U kunt de buik van uw hond zachtjes aanraken en als deze hard aanvoelt, en als uw hond pijn lijkt te hebben (stemt, draait het hoofd snel naar uw hand of probeert weg te komen), kan hij of zij last hebben van een opgeblazen gevoel of andere ernstige abdominale aandoeningen.

Kokhalzen met weinig tot geen eten: honden die last hebben van een opgeblazen gevoel kunnen proberen te braken zonder dat er iets of heel weinig uitkomt. U kunt kleine hoeveelheden water of grote hoeveelheden dik speeksel zien. Het kan lijken alsof uw hond iets probeert op te hoesten of dat hij kokhalst.

Buikpijn: vanwege de pijn die gepaard gaat met een opgeblazen gevoel, kan uw hond janken of huilen, moeite hebben om zich op zijn gemak te voelen of te gaan liggen en kan hij vaak staan of verplaatsen. Uw hond kan ook een gebochelde rug lijken te hebben. Pacing en rusteloosheid zijn vaak een van de eerste tekenen.

Overmatig speeksel/kwijlen: Honden die last hebben van een opgeblazen gevoel kunnen een overmatige hoeveelheid speeksel hebben, gepaard gaande met smakken op de lippen. Dit komt gedeeltelijk doordat de honden zich misselijk voelen en ook omdat speeksel niet in de maag kan komen.

Snelle, zware of anderszins moeilijke ademhaling: de vergrote maag duwt op het diafragma, wat resulteert in verminderde ruimte die beschikbaar is voor de longen om uit te zetten, waardoor de ademhaling vaak oppervlakkig en snel is. De pijn en het leed veroorzaakt door een opgeblazen gevoel dragen ook bij aan deze ademhalingsveranderingen.

Bleke slijmvliezen: De kleur van het tandvlees van uw hond kan een indicatie zijn van de gezondheid en functie van hun bloedsomloop (hart en bloedvaten). Trek de bovenlip van uw huisdier terug en onderzoek zijn of haar tandvlees. Normale slijmvliezen zijn roze, maar in het geval van een opgeblazen gevoel en shock kan het tandvlees van uw hond bleek van kleur of wit zijn.

Collaps: Collaps is een laat teken van een opgeblazen gevoel. Veel aandoeningen bij honden kunnen leiden tot collaps, en collaps is altijd een teken van een ernstig probleem dat onmiddellijke evaluatie door een dierenarts rechtvaardigt.

Niet alle honden met GDV/bloat zullen al deze symptomen vertonen. In de vroege stadia van de ziekte kunnen de symptomen mild zijn en niet gemakkelijk te zien. Als u een van deze symptomen opmerkt of vermoedt dat uw hond aan GDV lijdt, heeft uw hond onmiddellijk veterinaire aandacht nodig. Als uw dierenkliniek niet open is, neem dan contact op met de dichtstbijzijnde dierenkliniek. Het is belangrijk dat u deze aandoening herkent en snel handelt.

Oorzaken van een opgeblazen gevoel

De exacte oorzaak is nog niet bekend. We weten dat lucht zich ophoopt in de maag waardoor deze uitzet (dilatatie) en dat de maag draait (het volvulusgedeelte). We weten niet of de lucht zich ophoopt en de draaiing veroorzaakt of dat de maag draait en dan de lucht opbouwt.

Zijn sommige honden vatbaarder dan andere?

Ja, er zijn verschillende risicofactoren voor deze aandoening:

• Grote rassen met een diepe bovenlijf (zoals Duitse Doggen, Sint Bernards, Weimaraners, Standaard Poedels, Basset Hounds, Wolfshonden, Golden Retrievers, Dobermann Pinschers, Old English Sheepdogs en Duitse Herders)
• Honden die eenmaal per dag een grote maaltijd krijgen en/of snel eten
• Eten uit een verhoogde voerbak
• Zijn gerelateerd aan een andere hond die deze aandoening heeft gehad
• Stress, vooral als het leidt tot hijgen, kan een rol spelen bij het ontstaan van GDV.

Behandeling

GDV vereist onmiddellijke interventie omdat het een levensbedreigende noodsituatie is. Deze aandoening kan niet thuis worden behandeld. Hoe eerder uw hond bij de dierenarts is, hoe beter zijn of haar prognose is.

In het dierenziekenhuis worden röntgenfoto's gemaakt om vast te stellen of uw huisdier aan GDV lijdt. Behandeling voor shock en uw huisdier moet mogelijk eerst plaatsvinden. Behandeling voor shock omvat meestal de plaatsing van een IV-katheter en het geven van medicijnen, vloeistoffen en zuurstof aan de hond.

Tijdens het stabiliseren van uw hond zal de dierenarts ook proberen de maag te decomprimeren. Om dit te doen, kunnen ze proberen een maagsonde door de bek van de hond te halen. Als dit niet mogelijk is vanwege het draaien van de maag, kan een naald met grote boring door de huid in de maag worden ingebracht om deze te decomprimeren.

Eenmaal gestabiliseerd, zal uw hond een operatie nodig hebben om de maag te de-roteren en deze aan de lichaamswand te hechten om in de toekomst opnieuw rotatie te voorkomen.

Prognose van een opgeblazen gevoel bij honden

De prognose voor de meeste honden om te herstellen van GDV is goed met tijdige ondersteunende zorg en chirurgie. Er zijn verschillende factoren die verband houden met een verhoogd risico op overlijden door GDV. Deze factoren zijn:

• Als de hond meer dan 6 uur symptomatisch is geweest
• Als er abnormale hartritmes zijn
• Als een deel van de maag sterft en moet worden verwijderd
• Als de milt moet worden verwijderd

Houd er rekening mee dat hoe langer u wacht, hoe slechter de prognose.

Kan deze aandoening worden voorkomen?

Er zijn manieren om GDV te voorkomen, of op zijn minst de kans te verkleinen dat het zich ontwikkelt, bij risicohonden.

• Gastropexie (chirurgische bevestiging van de maag aan de lichaamswand) is het meest effectieve preventiemiddel. Wanneer een dierenarts een gastropexie-operatie uitvoert, hechten ze de maag aan de lichaamswand zodat deze niet kan draaien en een levensbedreigende GDV kan veroorzaken. Bij rassen met een hoog risico raden sommige dierenartsen aan om preventieve gastropexie uit te voeren op het moment van sterilisatie of castratie.
• Zorgvuldige aandacht voor voedingsschema's om maagverwijding te voorkomen. Dit omvat het voeren van twee of meer kleine maaltijden per dag, het niet gebruiken van verhoogde voerbakken voor honden en het langzamer eten met een puzzelkom en/of een puzzelspeelgoed.
• Verminder stress voor uw hond, vooral rond etenstijd. Als uw hond zijn of haar voedsel beschermt en het snel omhult om te voorkomen dat uw andere honden eraan komen, overweeg dan om uw honden te scheiden tijdens het voeren, zodat iedereen rustiger kan eten.