Hypothyreoïdie bij honden

Kan uw hond hypothyreoïdie hebben? Je hebt misschien gehoord dat mensen een schildklieraandoening kunnen krijgen, maar honden kunnen ook hypothyreoïdie krijgen. Hypothyreoïdie is een endocriene ziekte die wordt gekenmerkt door een tekort aan schildklierhormonen. Hypothyreoïdie komt veel voor bij zowel honden als mensen en veroorzaakt een verminderde stofwisseling en kan leiden tot een groot aantal systemische complicaties.

Regelmatige schildkliercontroles zijn een belangrijk onderdeel van de routinematige wellnessbezoeken van uw hond. Uw dierenarts kan abnormale schildklierniveaus detecteren voordat uw hond zelfs ziek wordt.

Schildklierziekte bij honden

Bij zoogdieren bevindt de schildklier zich in het nekgebied. De schildklier van de hond is verdeeld in twee lobben die aan weerszijden van de luchtpijp (luchtpijp) onder het strottenhoofd (stembox) liggen. De lobben lijken een beetje op kleine leeggelopen ballonnen, maar ze spelen een grote rol bij het reguleren van de stofwisseling van het lichaam. De hypofyse reguleert de productie van schildklierhormonen door naar behoefte thyroïdstimulerend hormoon (TSH) te produceren en af te geven. Vervolgens produceert de schildklier schildklierhormonen, T4 en T3 genaamd, die door het hele lichaam worden gebruikt.

Hypothyreoïdie wordt soms een traag werkende schildklier genoemd. Als de schildklier niet de benodigde hoeveelheid hormonen produceert, vertraagt het metabolisme en worden veel van de normale lichaamsprocessen verstoord. Bij honden is schildklieraandoening bijna altijd hypothyreoïdie.

Hyperthyreoïdie (overactieve schildklier) komt voor bij katten, maar wordt meestal niet gezien bij honden. Helaas is een overactieve schildklier bij een hond meestal een teken van schildkliercarcinoom, een kankerachtige schildkliertumor.

Oorzaken van hypothyreoïdie bij honden

Er zijn een aantal mogelijke oorzaken van hypothyreoïdie bij honden en de exacte oorzaak kan meestal niet worden vastgesteld. Meestal is hypothyreoïdie bij honden immuungemedieerd. Het immuunsysteem probeert de schildklier te vernietigen, wat vaak resulteert in atrofie van de klier. Sommige honden zijn genetisch vatbaar voor de ziekte, dus dit is iets dat u kunt onderzoeken als u de ouders of nestgenoten van uw hond kent. Bepaalde hondenrassen lopen een groter risico op hypothyreoïdie, zoals Golden retrievers, European Staffordshire Terrier, Ierse Setters, Terriers, Old English Sheepdogs en Cocker Spaniels.

Hypothyreoïdie kan voorkomen bij honden van elke leeftijd, maar wordt het meest gezien bij honden van vier tot tien jaar. Geslacht lijkt het risico op hypothyreoïdie niet te beïnvloeden, maar er zijn aanwijzingen dat de ziekte vaker voorkomt bij gesteriliseerde vrouwtjes dan bij intacte vrouwtjes. In zeldzame gevallen kan hypothyreoïdie aangeboren zijn, wat betekent dat de ziekte bij de geboorte aanwezig was.

Wees een pleitbezorger voor de gezondheid van uw hond door uw dierenarts vaak te bezoeken en stappen te ondernemen om uw hond gezond te houden. U kunt mogelijk helpen bij het opsporen van hypothyreoïdie voordat het een ernstig gezondheidsprobleem wordt.

Symptomen van hypothyreoïdie bij honden

Hypothyreoïdie bij honden kan zich op verschillende manieren manifesteren en de symptomen kunnen vaag zijn. Helaas kunnen deze symptomen ook wijzen op de aanwezigheid van een andere aandoening, dus raadpleeg uw dierenarts als u tekenen van ziekte opmerkt. De meest voorkomende symptomen van hypothyreoïdie zijn de volgende:

• Obesitas/gewichtstoename
• Haaruitval op het lichaam en de staart (uiterlijk van de rattenstaart)
• Doffe, droge vacht
• Huidproblemen, zoals infectie of schilfering
• Otitis (oorontsteking)
• Lethargie en zwakte
• Gedragsveranderingen

Minder vaak voorkomende maar mogelijk ernstige complicaties van hypothyreoïdie zijn vestibulaire disfunctie (vertigo) en andere neurologische aandoeningen, hartproblemen en verschillende gezondheidsproblemen die verband houden met obesitas.

Een of meer van de bovenstaande symptomen kunnen voorkomen bij honden met hypothyreoïdie, maar zelfs honden zonder symptomen kunnen de ziekte hebben. Om deze reden moet uw hond minstens één of twee keer per jaar naar de dierenarts gaan voor een welzijnsonderzoek en routinematig bloedonderzoek.

Diagnose van hypothyreoïdie bij honden

Als u vermoedt dat uw hond hypothyreoïdie heeft, moet u een afspraak maken met uw dierenarts. Door een nauwkeurige, grondige geschiedenis aan uw dierenarts te verstrekken, kunt u hypothyreoïdie bij uw hond helpen detecteren. De volgende stap voor uw dierenarts om een volledig lichamelijk onderzoek van uw hond uit te voeren. Om een diagnose van hypothyreoïdie bij honden te stellen, moet uw dierenarts de schildklierhormoonspiegels in het bloed testen. In de meeste gevallen zal uw dierenarts beginnen met het testen van het T4-niveau. In theorie duidt een lage T4 op hypothyreoïdie, maar de diagnose is niet altijd zo eenvoudig. Soms kan de T4 in een grijs gebied vallen en is verder testen noodzakelijk. Bovendien kunnen bepaalde medicijnen de T4-spiegels verstoren.

Uw dierenarts kan andere bloedonderzoeken aanbevelen voordat u een definitieve diagnose stelt. Deze omvatten meting van vrij T4 (de T4 circuleert "vrij" door de bloedbaan) en TSH. Lage niveaus van vrij T4 zijn consistent met hypothyreoïdie. Hoge niveaus van TSH duiden ook op hypothyreoïdie omdat de hypofyse vaak overtollig TSH zal produceren om de schildklier te stimuleren.

Niet alle gevallen van hypothyreoïdie veroorzaken abnormale niveaus in alle drie de primaire tests. Hypothyreoïdie wordt gediagnosticeerd met een combinatie van bloedonderzoek en de geschiedenis van de patiënt. Bovendien veroorzaken andere ziekten vergelijkbare symptomen, dus wat in eerste instantie op hypothyreoïdie lijkt, kan een heel ander probleem zijn. Daarom is het belangrijk om met uw dierenarts te communiceren. Bespreek alle symptomen van uw huisdier en vraag naar uw diagnostische opties.

Hypothyreoïdie behandelingen voor honden

Er is geen remedie bekend voor hypothyreoïdie, maar de ziekte is over het algemeen gemakkelijk te behandelen met medicijnen. Typisch aan hypothyreoïde honden wordt synthetisch schildklierhormoon (T4) voorgeschreven dat één tot twee keer per dag oraal wordt toegediend. De medicijnnamen voor deze schildkliersupplementen zijn levothyroxine of L-thyroxine. Gebruikelijke merknamen voor levothyroxine en L-thyroxine zijn respectievelijk Soloxine en Thyro-Tabs. Er zijn echter ook andere merknamen en generieke vormen beschikbaar. In zeldzame gevallen wordt liothyronine (T3) voorgeschreven voor honden die T4 niet in T3 kunnen omzetten.

Het goede nieuws is dat er vrijwel geen bijwerkingen zijn bij het gebruik van schildkliersupplementen. Zoals bij elk medicijn, kan een accidentele overdosis optreden. Symptomen van overdosering zijn onder meer overmatig drinken en plassen, rusteloosheid, hijgen, diarree en verhoogde eetlust.

Honden met hypothyreoïdie moeten levenslang worden behandeld. Hoewel de kosten van schildkliersupplementen vrij laag zijn, loopt het in de loop van de tijd op. Verwacht ongeveer 22€-60€ per maand aan medicijnen te besteden (afhankelijk van dosering en merk). Dit is exclusief de kosten van periodieke bloedcontrole. Zorg ervoor dat u rekening houdt met de kosten van uw huisdierbudget.

Er zijn geen kruiden, homeopathische of huismiddeltjes die effectief zijn als alternatief voor synthetische schildklierhormoonsupplementen. Sommige remedies kunnen echter nuttig zijn in combinatie met schildkliersuppletie. Praat met uw dierenarts over de opties voor uw hond.

Monitoring van de hypothyreoïde hond

Als eigenaar van een hypothyreoïde hond is het jouw taak om je best te doen om zijn ziekte onder controle te houden. Uw dierenarts zal routinematig bloedonderzoek aanbevelen om de schildklierniveaus te controleren. Wanneer de behandeling voor het eerst begint, zullen om de paar weken bloedonderzoeken nodig zijn totdat de ziekte onder controle is. Zodra de hypothyreoïdie gereguleerd lijkt te zijn, raden de meeste dierenartsen aan om de zes maanden de schildklierniveaus te controleren (mogelijk elk jaar als uw hond het op de lange termijn goed heeft gedaan). Na verloop van tijd is het normaal dat de voorgeschreven dosis van uw hond verandert. Wanneer de dosering wordt aangepast, kan het nodig zijn om de bloedspiegels in het begin vaker te controleren.

Zorg ervoor dat u de veranderingen in de gezondheid, het uiterlijk of het gedrag van uw hond bijhoudt. Neem contact op met uw dierenarts als u tekenen van ziekte opmerkt, met name die tekenen die verband houden met hypothyreoïdie of een overdosis schildkliersupplementen.

Gelukkig kunnen de meeste honden met hypothyreoïdie een lang en gezond leven leiden als ze op de juiste manier worden behandeld en gecontroleerd. Houd uw hond gezond en blijf in contact met uw dierenarts over de toestand van uw hond