Het is niet ongebruikelijk om knobbels en bulten op honden te vinden. Gezwellen en massa's kunnen op elke leeftijd bij honden voorkomen, maar ze behoren tot de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij oudere honden. Als hondenbezitter is het handig om de verschillende soorten gezwellen te begrijpen die u kunt tegenkomen. Elke aanhoudende, ongebruikelijke massa of groei zou een oproep aan uw dierenarts moeten veroorzaken.
Wat zijn tumoren, gezwellen en cysten?
De meeste dierenartsen zullen een onbekende knobbel of bult een groei, massa of een tumor noemen. Over het algemeen kunnen de termen door elkaar worden gebruikt, maar de meeste dierenartsen vermijden het woord tumor tenzij is vastgesteld dat de massa een vorm van kanker is.
Symptomen van tumoren, gezwellen en cysten bij honden
Abnormale gezwellen kunnen overal op het lichaam of in de mond voorkomen. Waarschuwingsborden zijn onder meer:
- Een abnormale knobbel of een bult variërend in grootte van zeer klein tot zeer groot
- Verkleurde, jeukende of geïrriteerde huid over een bult
- Een gezwollen gebied (vooral in het lichaam)
- Vergrote lymfeklieren
- Kreupelheid of zwelling die een bot aantast
Talgcysten, adenomen en adenocarcinomen
Talgcysten zijn veelvoorkomende soorten huidcysten die talg bevatten, een dik, olieachtig materiaal dat normaal in de huid rond de haarzakjes wordt aangetroffen. Deze massa's kunnen overal op het lichaam worden gevonden. Talgcysten zijn goedaardig, maar kunnen ook worden aangezien voor een kwaadaardige tumor die een talgklieradenocarcinoom wordt genoemd, of een goedaardige massa die een talgklieradenoom wordt genoemd. Als de cyste uw hond niet hindert, kan uw dierenarts hem met rust laten, maar een cyste kan indien nodig operatief worden verwijderd. Eenmaal verwijderd, moet de cyste naar een laboratorium worden gestuurd, zodat een veterinaire patholoog kan bepalen dat het inderdaad slechts een talgcyste of een adenoom of adenocarcinoom is die mogelijk meer behandeling nodig heeft.
Huidlabels
Huidlabels op honden zijn vergelijkbaar met die mensen krijgen. Sommige kunnen behoorlijk groot en hangend worden en aan een smalle steel aan de huid hangen. Huidlabels zijn goedaardig en worden meestal niet verwijderd, tenzij ze de hond storen of erg groot en geïrriteerd worden.
Histiocytomen
Histiocytomen zijn rode bultjes die snel op de huid van uw hond kunnen verschijnen en in de loop van een paar maanden vanzelf verdwijnen. Hoewel het goedaardige tumoren zijn, kunnen sommige snel groeien en uw hond echt storen. Uw dierenarts kan de verwijdering van grote of geïrriteerde histiocytomen aanbevelen. In tegenstelling tot andere veel voorkomende huidmassa's, worden histiocytomen het vaakst gediagnosticeerd bij jongere honden.
Plaveiselcelcarcinoom
Plaveiselcelcarcinoom is een type tumor dat kan worden veroorzaakt door blootstelling aan de zon. Deze vorm van kanker kan op de huid en/of in de mond voorkomen. Deze tumoren kunnen een roze of roodachtige kleur hebben en een misvormd, "rauw" uiterlijk hebben.
Maligne melanoom
Maligne melanoom kan op de huid en/of in de mond voorkomen en wordt vermoedelijk veroorzaakt door blootstelling aan de zon. Veel van deze tumoren hebben een zwarte kleur, maar ze zullen er niet allemaal hetzelfde uitzien.
Orale gezwellen bij honden
Er zijn veel soorten gezwellen die zich in de mond van uw hond kunnen ontwikkelen. Sommige gezwellen zijn niet gemakkelijk te zien, maar veroorzaken tekenen zoals een slechte adem, moeite met kauwen, moeite met het vasthouden van dingen in de mond, orale pijn en klauwen in het gezicht of de mond. Natuurlijk kunnen deze symptomen ook wijzen op een tandaandoening en mogen ze niet worden genegeerd.
- Papilloma's zijn wratten die worden veroorzaakt door het papillomavirus. Ze kunnen op de lippen, het gezicht en in de mond van de hond verschijnen. Papillomen zijn goedaardig maar zeer besmettelijk. Ze kunnen worden verwijderd als ze problemen veroorzaken voor uw hond, maar in veel gevallen zullen ze vanzelf oplossen.
- Een epulis is een orale groei die zich gewoonlijk vormt op het tandvlees rond een tand. Veel epuliden zijn goedaardig, maar sommige kunnen kwaadaardig zijn, dus verdere diagnostiek is noodzakelijk.
- Gingivale hyperplasie is een goedaardige overgroei van tandvleesweefsel die bij sommige honden een beetje op een tumor kan lijken. Dit overtollige tandvlees kan worden verwijderd als het de tanden aantast of hinderlijk is voor de hond. Het verwijderde weefsel kan naar een veterinaire patholoog worden gestuurd om er zeker van te zijn dat er geen kankercellen aanwezig zijn.
- Oraal melanoom kan in de mond voorkomen en kan zwart van kleur zijn.
- Plaveiselcelcarcinoom en fibrosarcoom zijn andere veel voorkomende vormen van kanker die zich in de bek van honden kunnen ontwikkelen.
Sommige orale tumoren kunnen de tanden en botten in de mond en het gezicht aantasten. Als uw hond een orale massa heeft, zal uw dierenarts u waarschijnlijk aanraden uw hond onder narcose te brengen, zodat een grondig onderzoek en röntgenfoto's kunnen worden gemaakt.
Lipomen bij honden
Lipomen zijn veelvoorkomende soorten tumoren die bij honden worden gezien. Een lipoom is een goedaardige vetmassa die overal op het lichaam van een hond kan worden gevonden, meestal onder de huid. Ze voelen meestal zacht en beweeglijk aan en veroorzaken zelden pijn of ongemak voor de hond. Lipomen kunnen operatief worden verwijderd als ze de mobiliteit of het comfort van uw hond belemmeren, snel groeien of scheuren (huidbeschadiging veroorzaken). In zeldzame gevallen is een schijnbaar lipoom eigenlijk een kwaadaardige tumor die liposarcoom wordt genoemd. Diagnostische tests kunnen de twee onderscheiden.
Mestceltumoren bij honden
Mestceltumoren kunnen optreden als huidbultjes of inwendige tumoren. Deze massa's kunnen bij verstoring histamine afgeven, wat een negatief effect kan hebben op het lichaam van uw hond. Als uw dierenarts vermoedt een mestcel tumor, kan uw hond eerst worden behandeld met difenhydramine om de afgifte van histamine te minimaliseren. Zodra de massa is verwijderd, beoordeelt een patholoog de tumor als I, II of II. Deze beoordeling geeft aan hoe kwaadaardig de tumor is en hoe groot de kans is dat deze uitzaait (uitgezaaid naar andere delen van het lichaam van uw hond).
Borsttumoren bij honden
Borsttumoren komen vaker voor bij vrouwelijke honden, vooral bij honden die niet zijn gesteriliseerd, maar kunnen soms ook voorkomen bij gesteriliseerde teefjes. Hoewel sommige borstmassa's goedaardig kunnen zijn, zijn veel kankerachtig. De prognose verbetert wanneer de massa's worden gediagnosticeerd en operatief worden verwijderd wanneer ze klein zijn.
Interne massa's
Sommige honden ontwikkelen interne massa's in de borst of buik, vooral als senioren. Interne massa's kunnen worden gevonden vanwege de symptomen die ze veroorzaken (bijvoorbeeld moeite met ademhalen of braken) of tijdens een routine lichamelijk onderzoek. Interne massa's kunnen goedaardig of kwaadaardig zijn en worden meestal definitief gediagnosticeerd door een combinatie van röntgenfoto's, echografie, laboratoriumwerk en biopsie. De behandeling is afhankelijk van de locatie en het type tumor.
Hondenlymfoom
Lymfoom is eigenlijk geen tumor; het is een kanker van bepaalde cellen in het immuunsysteem. Het eerste teken van lymfoom is echter vaak een vergroting van de lymfeklieren, die eruit kunnen zien en aanvoelen als tumoren.
Eigenaren van gezelschapsdieren zien meestal knobbels in de nek, maar ze kunnen ook worden gevonden in het okselgebied (oksels), het liesgebied (onderbuik bij de dijen) en de achterkant van de knieën. Lymfoom wordt vaak gediagnosticeerd met een fijne naaldaspiratie of biopsie. Chemotherapie is de meest voorkomende behandeling voor lymfoom.
Oorzaken van tumoren, gezwellen en cysten
- Talgcysten, adenomen en adenocarcinomen
- Huidlabels
- histiocytomen
- Plaveiselcelcarcinoom
- Maligne melanoom
- Orale groei bij honden
- lipomen
- Mestceltumoren
- Borsttumoren
- Buikmassa's
- hondenlymfoom
- ... en nog veel meer, waaronder cysten (niet-talgachtig), hematomen, infecties, ontstekingsreacties en zwellingen die het gevolg zijn van letsel.
Diagnostisch proces
Wanneer er een knobbel is ontdekt, zal uw dierenarts een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Als de knobbel erg nieuw en mogelijk tijdelijk is (zoals het resultaat van een insectenbeet of een injectie), kan de dierenarts een observatieperiode aanbevelen, maar in de meeste gevallen zal hij aanvullende diagnostiek uitvoeren om het type cellen te bepalen waaruit de massa. Dit betekent meestal dat je een monster van het materiaal uit de massa moet nemen en dit onder een microscoop moet analyseren.
Een dierenarts verzamelt deze monsters meestal via fijne naaldaspiraat of biopsie. Evaluatie van de monsters (vaak uitgevoerd door een patholoog) kan aangeven of de massa kanker is, en zo ja, welk type kanker aanwezig is.
Als uw dierenarts uw hond met kanker diagnosticeert, wordt hoogstwaarschijnlijk aanvullende diagnostiek aanbevolen, waaronder:
- Laboratoriumtests zoals bloedchemie, volledig bloedbeeld en urineonderzoek
- Röntgenfoto's (röntgenfoto's) die tekenen van metastase of andere problemen kunnen onthullen
- Echografie, die een beter zicht op interne organen kan bieden en metastase kan zoeken
- CT-scan of MRI, waarmee dierenartsen de structuur van de tumor van uw hond en enkele inwendige organen van dichterbij kunnen bekijken.
Sommige geavanceerde diagnostiek en behandelingen moeten worden uitgevoerd door een veterinair specialist.
Wanneer uw hond een biopsie nodig heeft
Als aspireren met fijne naalden niet effectief is (of als uw dierenarts denkt dat dit niet de beste optie is), is de volgende aanbeveling meestal een biopsie. Een biopsie wordt vaak uitgevoerd bij de hond onder algemene anesthesie of sedatie, maar in plaats daarvan kan lokale anesthesie worden gebruikt, afhankelijk van de grootte en locatie van de massa.
De biopsie kan worden uitgevoerd met een speciale grote naald. Of de dierenarts kan chirurgisch in de massa snijden. In sommige gevallen wordt de hele massa operatief verwijderd en naar een laboratorium gestuurd voor identificatie.
Hoe tumoren, gezwellen en cysten te voorkomen?
Veel knobbels, bultjes en gezwellen kunnen niet worden voorkomen, maar sommige wel. Als u uw hond bijvoorbeeld vóór haar eerste loopsheidscyclus steriliseert, wordt de kans dat ze borsttumoren krijgt vrijwel uitgesloten.
Zorg in alle gevallen voor een gezond dieet en een actieve levensstijl voor uw hond en raadpleeg uw dierenarts ten minste jaarlijks voor preventieve zorg. Houd u aan een regelmatig verzorgingsschema en let op eventuele nieuwe knobbels of bultjes. Een foto en een geschreven verslag kunnen helpen bij het volgen van de groei en als u snelle veranderingen ziet, neem dan onmiddellijk contact op met een dierenarts.
