Epulides (epulis voor enkelvoud) zijn de meest voorkomende goedaardige orale tumoren bij honden. Er zijn twee soorten epuliden: perifeer odontogeen fibroom en acanthomateus ameloblastoom. Epuliden zijn goedaardig; ze verspreiden zich niet naar andere delen van het lichaam. Ze hebben echter de neiging om terug te groeien na onvolledige excisie en kunnen lokaal invasief/destructief zijn.
Wat is een epulis?
Een epulis is een tumor in het tandvlees rondom de tanden van de hond. De tumor is afkomstig van het weefsel dat de tanden verbindt met het kaakbot. Deze tumoren zijn goedaardig. Ze hebben de neiging om nabijgelegen oraal weefsel binnen te dringen en vereisen de verwijdering van de tumorgroei en het omliggende weefsel. Het kan zelfs leiden tot het verwijderen van het gehele of een deel van het kaakbot.
Tekenen van epulides bij honden
Epuliden zijn gezwellen die zich vormen tussen de tanden van de hond. Ze zijn meestal stevig, glad en lijken qua kleur op het tandvlees. Epuliden komen vaker voor bij honden van middelbare leeftijd. Honden van middelgrote tot grote rassen worden het meest getroffen. Een hond met een epulis kan een of meer van de volgende symptomen vertonen:
- Bloedend tandvlees
- verplaatste tanden
- Verhoogd kwijlen
- gezwollen kaak
- tandverlies
- Bijzonder slechte adem
- Gewichtsverlies
- Moeite met kauwen
- Verminderde lichamelijke activiteit
Soorten epuliden
Bepalen welk type epulis uw hond heeft, zal helpen bij het bepalen van de specifieke manier van handelen. Behandelingsopties variëren met het type orale tumor.
- Perifeer odontogeen fibroom (voorheen bekend als fibromateuze of ossificerende epuliden.) Deze epulis is afkomstig van het ligament dat de tand aan het kaakbot hecht. Ze dringen niet binnen in het onderliggende bot. Ze lijken op focale gingivale hyperplasie. Ze groeien meestal langzaam en zijn stevig en worden aangetroffen in het voorste gedeelte van de bovenkaak, direct onder de neus.
- Acanthomatous ameloblastoma (voorheen bekend als acanthomatous epulides) is ook afkomstig van het parodontale ligament dat de tand in de kaak houdt. Deze vorm van epulides is lokaal agressief en dringt vaak het onderliggende bot binnen. Ze worden meestal gevonden op het voorste gedeelte van de onderkaak.
Diagnose van epulides
Als u een massa, geur of andere veranderingen aan het tandvlees of de mond van uw hond opmerkt, of als een van de bovengenoemde symptomen aanwezig is, is een bezoek aan de dierenarts aan de orde. Uw dierenarts zal de mond van uw hond onderzoeken. Dit kan inhouden dat u een licht kalmerend middel moet toedienen om uw dierenarts te helpen er goed uit te zien, aangezien veel honden weerstand bieden aan het onderzoeken van hun mond. Als er een massa wordt gezien, wordt een biopsie aanbevolen om andere soorten kanker uit te sluiten. Röntgenfoto's (röntgenfoto's) kunnen identificeren of er sprake is van invasie in het boven- of onderkaakbot. Een CT-scan geeft nauwkeurigere informatie over de grootte en uitgebreidheid van de tumor. Zodra de diagnose is bevestigd, is een operatie de volgende aanbevolen stap.
Behandeling
Chirurgische verwijdering is curatief. Kleinere tumoren kunnen snel en met minimaal risico op complicaties worden verwijderd. De operatie is complexer als de tumor meerdere tanden omspant. Voor grote en invasieve tumoren is verwijzing naar een gecertificeerde dierenarts of tandarts de beste optie. Een CT-scan is essentieel voor het plannen van gecompliceerde resecties.
Perifere odontogene fibromen kunnen meestal worden verwijderd met een oppervlakkige operatie. Chirurgie is ook de voorkeursbehandeling voor acanthomateuze ameloblastomen. Het verschil is dat de laatste tumoren bot binnendringen, daarom vereist volledige excisie een gedeeltelijke mandibulectomie (verwijdering van de onderkaak) of maxillectomie (verwijdering van de bovenkaak). U kunt zich bedroefd voelen als u denkt aan het verwijderen van een deel van de kaak van uw hond, maar de meeste huisdieren doen het goed met deze operatie. Zodra de vacht van uw hond teruggroeit, zult u waarschijnlijk niet eens een verschil merken in het uiterlijk van uw hond. Als de laesie klein is, of als de oorspronkelijke operatie resulteerde in een onvolledige resectie, is bestraling een andere behandelingsoptie. In bepaalde gevallen wordt chemotherapie (bleomycine) direct in de tumor geïnjecteerd om de massa te verkleinen. Dit is meestal een laatste redmiddel, omdat een operatie zeer effectief is bij het genezen van honden met epulides.
Postoperatieve zorg hangt af van de individuele kenmerken van elke hond en de uitgebreidheid van de operatie. Honden met kleine tumoren hervatten hun normale activiteit en houding snel. Uitgebreidere operaties vereisen meer intensieve zorg. Dit kan leiden tot sterkere pijnstillers, veranderingen in het dieet (bijv. alleen gepureerd of zacht voer) en/of antibiotica voor uw hond.
Voor perifere odontogene fibromen of acanthomateuze ameloblastoomtumoren: als de tumor volledig wordt verwijderd, is de kans op hergroei minimaal. Dit betekent niet dat andere epuliden zich niet op een andere plaats in de mond kunnen ontwikkelen.
Hoe epulides te voorkomen?
Epuliden kunnen niet worden voorkomen. Het controleren van het gebit en de mondgezondheid van uw hond is belangrijk, aangezien vroege detectie de sleutel is tot het beste resultaat. Zorg ervoor dat u het mondgezondheidsregime van uw hond bijhoudt. Dit omvat het dagelijks poetsen van de tanden van uw hond om tandsteen en tandplak onder controle te houden en om frequente observaties van de mondholte van uw huisdier mogelijk te maken. Als u iets verdachts opmerkt, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts. Epuliden zijn niet besmettelijk, dus ze kunnen niet van hond op hond of hond op mens worden overgedragen.
