Veel voorkomende bulten en bulten bij huisdieren

Lipomen (vettumoren)

Ook wel aangeduid als vet tumoren en lipomen, vette tumoren zijn zeer gebruikelijk in veel dieren, vooral honden. Deze knobbels worden vaak beschreven als zacht en beweeglijk en bevinden zich net onder de huid, maar mogen niet zweren of sijpelen. Het zijn goedaardige bultjes, dus ze zijn meestal geen reden tot bezorgdheid. Ze kunnen behoorlijk groot worden en verschijnen bijna overal. Tenzij ze het uw huisdier moeilijk maken om normaal te lopen of rennen, zijn deze knobbels onder de huid niet kanker en daarom kan het zijn dat uw dierenarts het niet nodig acht om ze te verwijderen.

Om uw huisdier met een lipoom definitief te diagnosticeren en er zeker van te zijn dat het geen ander type bult is, kan uw dierenarts een monster van de knobbel nemen met behulp van een naald. Hiervoor is meestal geen verdoving nodig, maar als een biopsie moet worden verkregen, moet uw huisdier mogelijk worden verdoofd of verdoofd. Een operatie om de knobbel te verwijderen kan worden aanbevolen als de diagnostische tests geen uitsluitsel geven of als de knobbel de normale bewegingen van uw huisdier in de weg staat.

Histiocytomen en mestceltumoren

Histiocytomen en mestceltumoren lijken erg op elkaar, maar veroorzaken verschillende niveaus van zorg. Beide soorten knobbels bevinden zich op het huidoppervlak en worden vaak beschreven als rood, verheven en cirkelvormig. Ze verschijnen vaak op de benen, maar kunnen ook op andere delen van het lichaam verschijnen. Deze klonten mogen niet worden samengedrukt als het mestcellen zijn, een kankerachtig type groei dat zich kan verspreiden.

Om te bepalen of uw huisdier een histiocytoom of een mestceltumor heeft, kunt u ofwel afwachten of het weggaat of het operatief laten verwijderen door uw dierenarts en naar een laboratorium sturen. Wachten kan gevaarlijk zijn als het een mestcel is, omdat dit het tijd geeft om te groeien en zich te verspreiden, maar als het een histiocytoom is, zal het na verloop van tijd verdwijnen. Als het een mestcel is, zal het laboratorium er een cijfer aan toekennen en aangeven of alle cellen tijdens de operatie zijn verwijderd. Graad I mestcellen zijn goedaardig en meestal is een operatie curatief, maar graad II en III mestceltumoren kunnen zich verspreiden. Het laboratoriumrapport zal bepalen wat de volgende stappen voor uw huisdier zijn als het een mestceltumor heeft, maar een tweede operatie en chemotherapie kunnen worden aanbevolen.

Adenomen

Perianale klieradenomen zijn enkele van de meest voorkomende soorten adenomen bij huisdieren en komen voor rond de anale opening. Ze kunnen ook circumanale adenomen of hepatoïde adenomen worden genoemd en zijn goedaardige knobbels. Perianale klieradenomen zijn meestal langzaam groeiend en op het huidoppervlak naast de anus. Een operatie kan al dan niet worden aanbevolen, afhankelijk van hoe dicht ze zich bij de anus bevinden en of ze regelmatig bloeden of geïnfecteerd raken.

Talgklieradenomen zijn ook bijna altijd goedaardig en verschijnen als wratachtige structuren of huidlabels op het lichaam van een huisdier. Deze komen heel vaak voor en vereisen meestal geen operatie, maar worden soms verwijderd als ze regelmatig bloeden of de verzorging in de weg staan. Cryochirurgie kan worden gebruikt voor deze kleine adenomen, wat resulteert in het bevriezen van de wrat en vervolgens thuis laten vallen wanneer het weefsel sterft.

Sarcomen en carcinomen

Kankergezwellen zijn de meest zorgwekkende soorten knobbels en bultjes. Er zijn verschillende soorten sarcomen en carcinomen, maar ze zijn allemaal kwaadaardig en worden daarom allemaal als kankerachtig beschouwd. Basaalcelcarcinomen (niet te verwarren met niet-carcinoom basaalceltumoren), fibrosarcomen, talgklieradenomarcinomen (niet te verwarren met goedaardige talgklieradenomen), plaveiselcelcarcinomen en andere zijn ernstige bulten en bulten die bij huisdieren worden gezien. Deze knobbels worden meestal operatief verwijderd en chemotherapie kan worden aanbevolen.