Huidziekte is de meest voorkomende reden waarom honden de dierenarts bezoeken, en haaruitval en krabben zijn twee van de meest voorkomende manifestaties van huidziekte bij honden. Om uw hond met succes te kunnen diagnosticeren en behandelen voor krabben en haaruitval, zal uw dierenarts waarschijnlijk enkele elementaire laboratoriumtests moeten uitvoeren.
Veel verschillende aandoeningen kunnen huidziekte veroorzaken, maar de huid van de hond reageert op een beperkt aantal manieren op ziekte. Als gevolg hiervan veroorzaken veel van de ziekten die huidproblemen bij honden veroorzaken vergelijkbare symptomen die er identiek uitzien.
Een informatieve geschiedenis verzamelen
Uw dierenarts zal beginnen met het zoeken naar de oorzaak van het haarverlies van uw hond door u enkele basisvragen te stellen. Bereid je voor om deze vragen te beantwoorden:
- Wanneer begon uw hond haar te verliezen?
- Heeft je hond jeuk?
- Heeft uw hond in het verleden soortgelijke problemen gehad? Zo ja, wanneer?
- Gebruikt uw hond momenteel medicijnen? Kruidensupplementen?
- Wat eet uw hond bij de maaltijden en in de omgeving?
- Heb je andere symptomen opgemerkt dan krabben of haaruitval?
- Zijn er andere huisdieren in uw huis en zo ja, ervaren zij soortgelijke problemen?
- Merken familieleden abnormale huidlaesies op?
Fysiek onderzoek
Uw hond zal van top tot teen lichamelijk worden onderzocht, op zoek naar aanwijzingen voor parasieten (zoals vlooien, teken en luizen), huidlaesies (zoals rode vlekken, korsten en zweren) en de algehele gezondheid. Het onderzoek omvat ook de ogen, oren, tanden en andere lichaamsdelen. Dit komt omdat huidziekte soms een uiting kan zijn van een ziekte in een inwendig orgaansysteem of andere delen van het lichaam.
De resultaten van de anamnese en lichamelijk onderzoek zullen uw dierenarts ertoe brengen te bepalen welke ziekten het meest waarschijnlijk haaruitval en jeuk bij uw hond veroorzaken. De resultaten zullen ook helpen bij het bepalen welke diagnostische tests moeten worden uitgevoerd.
Specifieke tests voor huidziekte
Als uw hond lijdt aan een huidziekte en haar haar verliest of krabt, zijn er verschillende tests die uw dierenarts kan aanbevelen. Waaronder:
- Huidafkrabsels om te zoeken naar bewijs van de mijten die schurft veroorzaken
- Huidcytologie op zoek naar bewijs van gist- en bacteriële infecties in de huid
- Schimmelculturen die controleren op ringworm (geen worm) en andere schimmelinfecties
- Huidbiopten als huidkanker of een andere ernstige huidziekte wordt vermoed
In sommige gevallen, als uw dierenarts vermoedt dat een meer systemische (hele-lichaams)ziekte de huidziekte van uw hond veroorzaakt, kan een bloedonderzoek worden aanbevolen. Een bloedscreening bestaat meestal uit een volledig bloedbeeld (CBC) en een chemieprofiel.
Het volledige bloedbeeld kijkt nauwkeurig naar de rode en witte bloedcellen in een bloedmonster. Het bloedchemieprofiel maakt de evaluatie mogelijk van de nierfunctie, leverenzymen, eiwitniveaus en elektrolytniveaus. Bij honden met huidziekte kan bloedonderzoek ook tests omvatten die de schildklierfunctie evalueren, waaronder totaal T4, vrij T4 en/of thyroïdstimulerend hormoon (TSH).
Diagnose van huidziekte met vlooienbestrijding
Als uw hond krabt en haar verliest, is een van de eerste dingen die uw dierenarts waarschijnlijk zal aanbevelen, een betrouwbare vorm van vlooienpreventie als u nog geen vlooienbestrijding gebruikt. Dit komt omdat vlooien notoir moeilijk te vinden zijn bij honden, zelfs wanneer vlooien de belangrijkste oorzaak van de aandoening zijn. Als vlooien niet de oorzaak zijn, is het nog steeds belangrijk om ze te bestrijden, omdat vlooien een oorspronkelijk huidprobleem waarschijnlijk veel erger maken.
Diagnose van huidziekte veroorzaakt door voedselallergie
Nadat vlooien zijn behandeld en uitgesloten als oorzaak van de jeuk, kan uw dierenarts u aanraden om een voedselproef te doen. Een voerproef houdt in dat u uw hond gedurende twee maanden een speciaal dieet geeft om het immuunsysteem van uw hond terug te brengen naar een niet-reactieve basislijn.
Dit speciale dieet wordt een nieuw eiwitdieet of een gehydrolyseerd (chemisch verteerd) dieet genoemd; het is verstoken van alle eiwit- en koolhydraatingrediënten die de meest voorkomende triggers zijn van voedselallergie bij honden. Normale eiwittriggers zijn rundvlees, melkproducten, kip en eieren, terwijl veel voorkomende koolhydraattriggers tarwe, maïs en soja zijn.
Zodra het immuunsysteem van de hond is gekalmeerd, kunnen deze ingrediënten één voor één worden geprobeerd om te zien of ze een huidreactie veroorzaken. Als dit het geval is, zullen binnen ongeveer drie dagen jeuksymptomen optreden. De meeste voedselallergische honden zullen gevoelig zijn voor meer dan één soort eiwit of koolhydraat.
Allergietesten en immunotherapie (hyposensibilisatie)
Als andere oorzaken van haaruitval en krabben zijn uitgesloten en als uw dierenarts relatief zeker weet dat uw hond aan atopie lijdt (een immuunsysteem dat gevoelig is voor iets in de omgeving van uw huisdier), kan een allergietest worden aanbevolen.
Allergietesten kunnen bepalen voor welke stoffen uw hond allergisch is. De behandeling van verworven allergie is immunotherapie, ook wel hyposensibilisatie genoemd. Dit houdt in dat u gedurende enige tijd een oplossing van het allergeen (de stof die de allergie veroorzaakt) in uw huisdier injecteert in een poging het lichaam van uw huisdier te trainen om niet abnormaal op het allergeen te reageren.
