Veelvoorkomende fouten bij het paardrijden voor beginners

Handen in de lucht

Het is instinctief voor ons om onze handen en armen te gebruiken om ons in evenwicht te houden wanneer we ons onzeker beginnen te voelen. Beginnende rijders eindigen vaak met hun handen hoog in de lucht, soms op schouderhoogte. Hierdoor blijven de teugels veel te lang en heeft de ruiter geen controle over het paard. Of de ruiter laat de teugels door hun handen glijden en heft hun handen op om contact te maken, in plaats van de teugels in te korten.

De oplossing: werk aan het volgen van de beweging van het paard met je zit en kern. Houd een lichte, gelijkmatige spanning op de teugels en houd je handen op heuphoogte. Stel de teugels opnieuw af als het paard ze los trekt. Zoals op de afbeelding, moet er een denkbeeldige rechte lijn zijn die loopt van je ellebogen, onderarm, pols, handen, teugels en naar het bit in de mond van het paard als je direct teugel bent. Als je nekreining bent, zou je een heel lichte spanning op de teugels moeten kunnen voelen wanneer je terugtrekt. Houd je handen op heuphoogte en je ellebogen naast je.

Stevig vastgrijpen met je benen

Rijden gaat meer om balans dan om grip. Je spieren zullen actief zijn, zonder gespannen te zijn, en je wilt geen wasknijper op de rug van je paard zijn. Klemmen met je boven- of onderbeen of beide is vermoeiend en kan door je paard worden opgevat als een signaal om vooruit te komen. Door je lichaam vast te klemmen en vast te grijpen, wordt je lichaam gespannen, wat de houding van je paard kan beïnvloeden.

De oplossing: wanneer u in het zadel zit, laat uw been dan van de heup hangen. Laat je gewicht op je hiel vallen. Als je je hiel naar beneden klemt, kun je ook met je knieën knijpen of met je benen op elkaar klemmen. Houd je voet onder je, in plaats van je been naar voren of naar achteren te laten zwaaien. Er moet een denkbeeldige rechte lijn zijn van je oor, schouder, heup naar je hiel.

Staande tippy toe

Dit gebeurt vaak wanneer ruiters voor het eerst leren om de draf te plaatsen. Als je jezelf uit het zadel probeert te tillen door op te schommelen (meestal de schouders opgetrokken en uit het zadel te 'springen') en op je tenen te gaan staan, zul je waarschijnlijk achter het ritme van de draf komen en zwaar dubbel stuiteren in het zadel. Je handen kunnen omhoog gaan als je jezelf probeert te compenseren. Dit leidt tot een chagrijnig paard en een onevenwichtige, ongemakkelijke ruiter.

De oplossing: werk aan uw beenpositie. Houd je onderbeen stil, met je voeten onder je alsof je op de grond staat met je knieën licht gebogen. Leer je kernspieren te gebruiken om je te helpen de draf te plaatsen en niet je voeten.

Met je voeten in de stijgbeugels rammen

Als je voeten te ver in de stijgbeugels worden geramd, is oncomfortabel en kan gevaarlijk zijn als je geen veiligheidsstijgbeugels gebruikt of goede laarzen draagt.

De oplossing: zorg ervoor dat je stijgbeugels de juiste lengte hebben. De stijgbeugel moet net je enkelbot raken als je benen vrij hangen met je voeten uit de stijgbeugels. Plaats uw voet in de stijgbeugel zodat de bal (breedste) deel van uw voet op de stijgbeugel rust. Werk aan de juiste beenpositie.

Slungelig

Of we ons nu schamen voor onze lengte, bang zijn om te rijden of voorovergebogen cowboys proberen te imiteren die we in films zien, slungelig zijn is een veelgemaakte fout. Sommige nerveuze ruiters lijken tijdens het rijden in de foetushouding te willen kruipen. Het is echter moeilijk om een paard onder controle te houden terwijl het ineengedoken is, en uw evenwicht zal worden aangetast. Alles wat onze balans beïnvloedt, heeft ook invloed op het vermogen van ons paard om zijn werk goed te doen.

De oplossing: zit rechtop, maar ontspannen. Vermijd het rechtdoor gaan van de laadstok, want ook dat kan een probleem zijn. Houd je kin omhoog en kijk waar je heen gaat. Als u uw schouderbladen naar achteren knijpt, kunt u zich gespannen voelen, dus denk er in plaats daarvan aan uw borstkas te openen en uw borstbeen naar boven te laten zweven. Je wilt soepel en spanningsvrij blijven.

Je knieën optrekken

Veel nieuwe ruiters zien eruit alsof ze in een stoel zitten als ze voor het eerst in het zadel stappen. Hun knieën zijn opgetrokken en hun hielen kunnen omhoog zijn, of ze kunnen naar beneden worden gedrukt, met hun voeten naar voren geduwd. Sommige renners zien eruit alsof ze jockeys proberen te imiteren.

De oplossing: dit is vergelijkbaar met klemmen met het been. Werk eraan om uw been vanaf de heup naar beneden te laten hangen en de juiste beenuitlijning te behouden. Knijp niet met je knieën.

De teugels laten glijden

Paarden bewegen hun hoofd wanneer ze bewegen, en als een ruiter deze beweging niet accommodeert, zullen de teugels door hun handen worden getrokken. Hierdoor heeft de ruiter weinig contact met het bit, of het vermogen om het paard op de juiste manier met de teugels aan te sporen. De rijder compenseert dan door ofwel hun handen hoog op te heffen of te proberen de teugels te trekken met hun handen bijna achter zich.

De oplossing: rijden is een constant proces van balanceren en bijstellen. Cagey schoolpaarden zijn bedreven in wroeten, dus het kan helpen om te leren dit gedrag te stoppen. Maar zelfs tijdens een wandeling beweegt het hoofd van een paard op en neer, dus de ruiter moet zijn armen en handen bewegen zodat de teugels niet te lang worden. Laat je armen langs je zij hangen, zodat ze subtiel kunnen zwaaien alsof je schouders scharnieren zijn. Als het paard naar voren trekt, zoals wanneer het struikelt, niest of ergens overheen stapt, leer dan je armen te gebruiken om het paard meer teugel te geven en laat de teugels niet door je vingers glijden. Leer hoe u uw teugels kunt inkorten terwijl u bezig bent. Bovendien, als je het tempo verhoogt, moet je de teugels inkorten, omdat het paard zijn hoofd eigenlijk een beetje optilt als het draaft en galoppeert of loopt.

Adem inhouden

Zelfs ervaren ruiters doen dit wanneer ze iets nieuws leren. Echter, beginnende ruiters die gespannen zijn of zich erg concentreren, houden vaak hun adem in.

De oplossing: lach, lach, neurie een deuntje of probeer het ritme in te ademen met de passen van het paard.

Doodse greep op de teugels

Hard aan de teugels trekken kan het paard verwarren en frustreren als de benen en het zadel van de ruiter 'go' zeggen, maar hun handen 'whoa' zeggen. Als je het over een bepaalde periode doet, zal het paard de teugelhulpmiddelen negeren omdat hun mond ongevoelig wordt, of ze zullen hun hoofd schudden om de druk en pijn te vermijden. Als het trekken te constant wordt, zullen sommige paarden balkachtig worden of achteruit gaan om de druk te ontwijken.

De oplossing: leer de mond van het paard te voelen zonder te trekken. Knijp terug met je handen in neerwaartse overgangen, in plaats van te trekken en te trekken. Net als bij het laten schuiven van de teugels en te lang worden, moet u leren de lengte van de teugel aan te passen terwijl het paard beweegt. Houd de teugels stevig maar licht vast, alsof je een kuiken stevig vasthoudt in elke hand. Knijp niet te hard en knijp je kuikens!

Naar het paard kijken

Beginnende ruiters zijn vaak verliefd op hun paard en willen ernaar kijken, of ze zijn nerveus en willen het in de gaten houden. Naar beneden kijken betekent dat je niet kunt zien waar je heen gaat, je hoofd is naar beneden en de nek is gebogen, wat je ruggengraat verstijft. Elke stijfheid in je lichaam maakt het moeilijker voor je paard om je te dragen.

De oplossing: je hebt misschien gehoord dat je tussen de oren van je paard moet kijken. Dit is slechts gedeeltelijk waar. Je moet echt kijken waar je heen gaat. Kijk bij het afslaan naar uw bestemming voordat u naar de afslag gaat. Hierdoor kom je beter in balans, met je kin omhoog en je ogen naar voren.

Negeren van veiligheid

Voordat u ooit op een paard stapt, moet u ervoor zorgen dat u een goede rijhelm en veilig schoeisel draagt. Veiligheid niet vooropstellen is misschien wel de grootste rijfout die je kunt maken, en een die de meeste blessures kan veroorzaken.