Lusitano in rasportret

Lusitanos en Andalusiërs komen beide van het Iberisch schiereiland. Oorspronkelijk waren de twee Iberische rassen niet gedifferentieerd - beide werden gebruikt voor het stierenvechten. Zelfs vandaag de dag is het pittige en moedige paard geschikt voor het stierenvechten, wat inmiddels controversieel is geworden, omdat zijn hoge vermogen om te verzamelen de Lusitano voorbestemd voor de snelle bochten in de arena. Deze capaciteiten maken hem ook tot een fascinerend dressuur- en vrijetijdspaard voor de veeleisende ruiter.

Oorsprong en geschiedenis

De Lusitano dankt zijn naam aan de term die de Romeinen gebruikten om het gebied van het huidige Portugal te beschrijven: Lusitania. Nauw verwant aan de Andalusische, de Lusitano is een typisch Iberisch ras: een moedige vechter, zeer geschikt voor het stierenvechten en tegelijkertijd met een hoge verzamelbereidheid en talent voor klassieke dressuur en middelbare school. De fokkerij van de Lusitanos is origineler dan die van de Spaanse verwanten: de paarden hebben vaak holle neuslijnen, wat grovere koppen en levendigere bewegingen dan de Andalusiërs. Soms doen ze nog een beetje denken aan de Sorraia-paarden, waar ze net als de Spaanse paarden van afstammen. Sorraia's behoren tot de oudste paarden ter wereld, waarschijnlijk gevonden op grottekeningen uit 22.000 voor Christus. kon zien. In de 17e eeuw is het fokken van de Lusitanos en de Andalusiërs uit elkaar gehaald. Het fokken van de Lusitano's bleef vooral gericht op stierengevechten. Pas in 1966 werd de scheiding officieel afgerond en werd er een fokregister voor Lusitano's opgericht. Al meer dan 300 jaar wordt de Portugese paardenfokkerij één keer per jaar gepresenteerd, meestal in de tweede week van november, in Golegã. Op de "Feira de São Martinho" zijn er naast de traditionele paardenmarkt demonstraties met honderden Lusitano's.
Een specialiteit onder de Lusitanos is de Alter Real. Een foklijn die gefokt is in de voormalige hofstoeterij "Real de Alter" en die ook wel een apart ras wordt genoemd. De Alter Real zijn overwegend bruin en waren bedoeld voor de Portugese Rijschool. Tot op de dag van vandaag wordt de traditionele rijkunst gecultiveerd in de "Escola Portuguesa de Arte Equestre ".

Interieur

Lusitano's zijn gevoelige en pittige paarden die een ervaren ruiter nodig hebben. Ze volgen dit op de voet en worden dan geweldige volgzame partners. Haar aanleg voor dressuur door haar hoge vermogen tot verzamelen is vaak fascinerend en haar moed is ook een groot plezier voor recreatieve ruiters in het veld. In de juiste handen is een Lusitano een echt droompaard.

Buitenkant

Lusitano's zijn korte en compacte paarden met een gemiddelde hoogte van 155 - 165 cm. Er zijn veel grijze paarden, maar alle andere kleuren zijn ook mogelijk, waaronder palomino's en duns. De hoofden van de Lusitano's zijn droog, soms licht hol, de ogen zijn groot en vriendelijk, de hals is sterk met een goed reliëf en de borst is breed. De Portugese paarden hebben een sterke rug en een goed gespierd, rond kruis. De bewegingen gaan gepaard met een hogere forehandactie en een goede hamstringflexie. Desalniettemin heeft de Lusitano meestal een goede ruimtedekking.

Geschiktheid/gebruik

De Lusitano is een perfect vrijetijdspaard: wendbaar, sterke zenuwen en sterk karakter. Zelfs vandaag de dag is het doel van het Portugese ras het bereden stierenvechten, waarvoor dappere en snelle paarden nodig zijn. Het verzameltalent, dat ook bij het stierenvechten nodig is, helpt de Lusitano ook bij de hoge dressuurtaken en maakt hem tegelijkertijd een specialist in de discipline working equitation. De Working Equitation is voortgekomen uit de werkrijstijl van de veehoeders, waar ook de "Doma Vaquera" onder valt. Working equitation omvat dressuurtaken, een parcours en een snelheidsparcours, waarbij het behendigheidsparcours zo snel mogelijk wordt gereden. Een ander onderdeel is het veewerk, dat vergelijkbaar is met het teampenning van western riding.
Of de Lusitano nu een Working Equitation-toernooipaard of een puur vrijetijdspaard moet worden, hij heeft altijd een ruiter nodig die zijn gevoeligheid en intelligentie kan evenaren.

Houding

Lusitano's hebben, net als elk ander paard, veel beweging en een op het dier afgestemde veehouderij nodig. Omdat hij uit een nogal onvruchtbare omgeving komt, kan hij soms niet goed omgaan met een te energierijk voer en is dan gevoelig voor huidproblemen. Maar eigenlijk is de Lusitano robuust en ongecompliceerd.

Silke behling is freelance redacteur en werkt in zowel de boeken- als de tijdschriftensector. Haar publicaties variëren van specialistische boeken tot tijdschriftartikelen. Als gediplomeerd lerares is het gebied van onderwijs en kinderen bijzonder belangrijk voor haar, daarom schrijft ze al vele jaren voor het kindertijdschrift "Piaffino". Als gediplomeerd paardenfysiotherapeut (DIPO) biedt ze ook acupunctuur en fysiotherapie aan voor paarden en honden in de omgeving van Osnabrück. Ze geniet van haar vrije tijd met haar nu 24-jarige Arabische paard El Santee, met wie ze tot 120 kilometer lange endurance wedstrijden reed, en haar twee honden Lotta en Easy.