Non-verbale communicatie vakkundig gebruiken

Of we het ons realiseren of niet, we communiceren de hele tijd non-verbaal met onze hond, en hij communiceert met ons! Zoals Paul Watzlawick zei: "Men kan niet niet communiceren." Zelfs als niemand iets zegt, stroomt er toch informatie: gezichtsuitdrukkingen en gebaren, lichaamstaal, blikken, aanrakingen en - vooral belangrijk voor onze honden: geuren - zeggen vaak meer dan veel woorden. Misschien ben je een kamer vol mensen binnengelopen en wist je meteen voordat iemand iets zei: de lucht is dik hier, iemand heeft ruzie gemaakt of is boos... Je merkte dit door non-verbale communicatie. Maar hoe kunnen we deze vorm van communicatie bewust implementeren en gebruiken in de omgang met onze hond?

Non-verbale communicatie - wat betekent dat eigenlijk?

Wij mensen communiceren voornamelijk digitaal, dus via taal. Als het gaat om het bewust uitwisselen van informatie vallen we in ieder geval terug op verbale communicatie. Het minder bewuste non-verbale deel, ook wel analoog genoemd, wordt echter vaak vergeten. In feite zijn er veronderstellingen dat de grotendeels onbewuste analoge elementen ongeveer 80 procent van de menselijke communicatie uitmaken. Deze omvatten bijvoorbeeld:

• gezichtsuitdrukkingen en gebaren
• verbuiging
• vocalisaties zoals lachen
• kledingsstijl
• make-up enz

Dus alle dingen die informatieve inhoud hebben voor de ander, maar niet gebaseerd zijn op verbale taal. Wij mensen hebben soms de neiging om veel met onze hond te praten. Dat is oké voor nu. Het wordt problematisch wanneer wat we verbaal uitdrukken in strijd is met de non-verbale delen van communicatie. Omdat honden van nature veel meer geïnteresseerd zijn in wat we analoog uitdrukken en ons daarin ongelooflijk fijn lezen.

Het is de sfeer die telt - hemels juichen of doodsbang!?

Het is vrijdagmiddag en de zon schijnt. Je hebt net loonsverhoging gekregen en er komt een geweldig weekend met vrienden aan. Uit pure vreugde reed je met je hond naar een meer en ging daar wandelen. Uw hond loopt de hele tijd bij u in de buurt, is attent en is dol op u. Je speelt samen en hebt plezier. De signalen die u uw hond geeft, worden direct uitgevoerd. Ja, zelfs terugbellen van een groep spelende honden werkt! Wat een dag! Drie dagen later: het is maandagmiddag en je vakantieverzoek is zojuist afgewezen. Op weg naar huis word je geflitst en krijg je een kaartje. En voor komend weekend hebben de schoonouders aangekondigd. Je laat je hond uit om je hoofd leeg te maken, maar je moet hem constant aansporen om niet zo ver weg te rennen. Over het algemeen lijkt uw hond tegenwoordig iets met zijn oren te hebben. Je moet alle signalen drie keer geven voordat hij ze uitvoert. veld en het duurt een eeuwigheid voordat je hem weer te pakken krijgt. Wat een dag!
Wat is er gebeurd? Is uw hond alles vergeten in het weekend? Nee, hij reageerde gewoon op de non-verbale delen van de communicatie!

Een goed humeur straalt dit ook uit via hun hele gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal. Zijn toon in de signalen is vriendelijk en motiverend, zijn ademhaling is vrij, zijn stap is levendig, enz. Honden nemen dit allemaal waar en het heeft een zeer uitnodigend effect op hen. Ze hebben zin en genieten ervan om bij hun goedgehumeurde persoon te zijn en hen te plezieren. Een slecht humeur komt ook tot uiting: ineengezakte of agressieve houding, harde of geïrriteerde stem, onregelmatige of oppervlakkige ademhaling, gesloten of grimmige gezichtsuitdrukkingen, enz. Dit heeft een afstotende, zelfs bedreigende werking op honden en ze proberen meestal afstand te houden om te blijven of zelfs te sussen. Een slecht humeur bij mensen kan leiden tot: stress bij honden en goed geplaatste signalen zijn niet meer te achterhalen. Of we het nu leuk vinden of niet: de analoge delen resoneren altijd in de omgang met onze honden.

Hoe honden informatie uitwisselen - Alle zintuigen gebruiken!

Honden gebruiken alle vijf de zintuigen om te communiceren. Ruiken en proeven (olfactorische en smaakcommunicatie) worden vaak samengevat onder de term chemische communicatie. Misschien heb je je hond zelfs wel eens zien snuffelen en likken aan een bijzonder opwindende plasplek? Toen zag je hoe je hond de geur en smaak van de vreemde urine gebruikte om informatie te verzamelen over de oorzaak. Wat voor ons mensen misschien een beetje walgelijk lijkt, is een heel belangrijk communicatiekanaal voor honden. Ze kunnen bijvoorbeeld ook ruiken als wij mensen gestrest zijn.

Honden communiceren ook met elkaar via aanraking (tactiel), maar ook met mensen. Als uw hond fysiek contact met u zoekt, u likt of aanstoot, dan is dat communicatie. Wat probeert je hond je te vertellen? Aai me, we horen bij elkaar, speel met me...!? Een van de belangrijkste vormen van communicatie is optische communicatie, dat wil zeggen wat door de ogen wordt waargenomen. Wat zegt de gezichtsuitdrukking? De ogen, de oren, de snuit, enz.? Wat is er op het lichaam te lezen? Op de vacht, de hengelstand, de benen...? Ook voor ons mensen is visuele expressie een van de belangrijkste factoren bij het lezen van onze hond. En ook de akoestische communicatie, oftewel eventuele vocalisatie speelt een rol: blaffen, piepen, janken, grommen. Alles heeft een betekenis en drukt iets uit.

Communicatie tussen mens en hond - basisvereisten

Succesvolle communicatie tussen mens en hond vereist dat mensen weten wie ze willen dat hun hond is. Wil hij een maatje of beschermer, mentor of vaderlijke vriend zijn? Wie wil je zijn voor je hond en welke aspecten moet je invullen zodat je hond jou ook in deze rol kan zien? Verder houden honden van een vast kader waarbinnen ze kunnen handelen. Je houdt van structuren en regels omdat ze zekerheid bieden. Dit omvat zowel rechten en plichten als privileges en taboes. Het is belangrijk dat het handelingskader van de hond duidelijk is. Het is een menselijke taak om zo gepland, vooruitziend en geloofwaardig mogelijk te zijn acteren. Hoe beter de hond zijn mens kan inschatten en weet hoe zijn mens in bepaalde situaties reageert, hoe meer veiligheid hij ervaart. Hoe lukraak, lukraak en inconsistent iemand handelt, hoe minder voorspelbaar hij is voor zijn hond. Dit wakkert onzekerheid aan en maakt mensen minder betrouwbaar en betrouwbaar als sociale partners. Analyseer gerust het samenwonen met uw hond. Waar loopt het al goed en waar kan nog wat verbeterd worden?

Begin bij jezelf - zelfbeheersing

Voordat je op non-verbaal niveau bewust met je hond omgaat, is het belangrijk dat je eerst naar jezelf kijkt. Van een groot deel van de non-verbale elementen zijn we ons in eerste instantie niet bewust. Als we echter op deze manier met onze hond willen communiceren, moeten we weten wat er gebeurt, wat we uitzenden en hoe het door de hond wordt ontvangen. Een van de belangrijkste factoren is je humeur. Je hebt vast al de ervaring dat de best geplande training niet werkt als je in een slecht humeur bent of jezelf ergert. Dit komt doordat stemmingen worden overgedragen: van mens op hond en vice versa. Het goede nieuws is dat we stemmingsoverdracht kunnen gebruiken. Omdat een goed humeur in de omgang met onze hond vaak het halve werk is.

Kijk eerst hoe het met je gaat. hoe goed ben je in stemming Ben je moe, hongerig of moet je naar het toilet? Doe dat dan eerst! Heb je ongunstige gedachten in je hoofd? Ben je gestrest? Beheers je humeur: schud de stress en negatieve gedachten van je af. Veel mensen vinden het nuttig om hun stemming te reguleren door middel van bewuste ademhaling of ontspanningstechnieken. Soms helpt het om gewoon te zingen je favoriete liedje in je hoofd. Als je eenmaal een goed humeur hebt gecreëerd, houd het dan vast en begin met je hond te werken. Let op: We laten ons vaak sterk beïnvloeden door prikkels van buitenaf en vallen dan snel terug in een ongunstige, gestresste of hectische stemming. Het is ook niet zo eenvoudig om je eigen positieve en rustige stemming te behouden als je afgeleid bent en interactie hebt met de hond. Het bewust inzetten van stemmingsoverdracht is niet voor niets een van de hoogste disciplines in de hondentraining. Geef dus niet te snel op. Hetzelfde geldt hier: oefening baart kunst!

Lichaamstaal - bewust en verstandig gebruikt

Om op lichaamstaalniveau met de hond te kunnen communiceren, is het belangrijk om je bewust te worden van je eigen lichaamstaal en hoe deze de hond beïnvloedt. Een starre blik in de ogen, over de hond buigen of recht op de hond aflopen is vaak bedreigend voor de hond. Hij zal waarschijnlijk proberen afstand te houden. Als u zijdelings naar de hond toe staat, is het uitnodigender om uw blik af te wenden en het zwaartepunt van uw lichaam van de hond af te schuiven.

Probeer gewoon je hond naar je toe te laten rennen met behulp van je lichaamstaal, een soort apporteren zonder te roepen. Om dit te doen, bevestigt u uw hond met een stoel of plaats en gaat u een paar meter van hem af. Om hem te vertellen dat je meteen iets van hem wilt, kun je kort een attentiesignaal geven, bv. B. zijn naam zeggen. Gebruik dan alleen je lichaamstaal en blikrichting om hem naar je toe te laten komen. Doe dus iets dat uitnodigend is voor uw hond: draai een beetje zijwaarts, hurk neer, laat uw blik afdwalen naar waar u uw hond heen wilt.

Je bent van harte welkom om een beetje te proberen. Het helpt vaak om jezelf te filmen terwijl je met de hond omgaat. Zo kun je terugkijken en precies zien wat je hebt gedaan en hoe je hond erop reageerde. Vervolgens kunt u proberen uw hond met lichaamstaal halverwege te stoppen nadat u hem bij u heeft uitgenodigd. Dit zou je kunnen doen door jezelf lang te maken, voor de hond te gaan staan of een stap naar hem toe te doen, ook je armen en handen verdedigend naar hem toe te richten, enz.

Let op: Dit gaat niet over het bang maken of bang maken van de hond. Bouw daarom alleen zoveel lichaamsspanning op als uw hond nodig heeft om stil te staan en overdrijf niet. Onthoud: honden zijn meestal erg goed in het lezen van ons. Na de stop, zorg ervoor dat je je hond weer uitnodigt en prijs hem!

Is non-verbale communicatie geschikt voor alle honden?

Zoals hierboven vermeld, kunnen we non-verbale communicatie helemaal niet voorkomen. We kunnen niet voorkomen dat onze hond onze stemming opmerkt, ons observeert en ook reageert op de non-verbale delen van communicatie. Er zijn echter honden waar we voorzichtiger mee moeten zijn als we lichaamstaal gebruiken. Hieronder vallen bijvoorbeeld honden die slechte ervaringen met mensen hebben gehad en nu (deels) angstig gedrag aan hen gaan vertonen. Deze honden zijn extreem gevoelig voor druk van lichaamstaal, bedreigend gedrag of iets dergelijks. Hier kan een oefening zoals het stoppen met het gebruik van lichaamstaal zo bedreigend zijn dat de hond onder grote stress komt te staan. Hij kan zelfs van nood naar defensief gaan en snappen.

Voorzichtigheid is ook geboden bij honden die slecht of helemaal niet gesocialiseerd zijn naar mensen. Als honden in de eerste zes maanden van hun leven weinig of geen ervaring hebben met het omgaan met mensen, zijn ze ook benadeeld als het gaat om het lezen van menselijke lichaamstaal. Ze begrijpen dan gewoon niet wat de persoon hen wil vertellen en kunnen er dan ook niet gepast op reageren. Ook hier is stress onvermijdelijk. Weeg het daarom goed af en laat u indien nodig adviseren door een positief werkende hondentrainer om te kijken in hoeverre non-verbale communicatie bij u bevorderd kan worden.