Wat is westernrijden precies?

Er zijn verschillende rijstijlen in de paardensport, die op hun beurt weer zijn onderverdeeld in verschillende kenmerken en disciplines. Eerst en vooral wordt echter onderscheid gemaakt tussen Engels en Westers. De Engelse rijstijl heb je vast al gezien op toernooien bij jou in de buurt of op televisie. Western is hier niet zo gebruikelijk en daarom ken je westernruiters misschien van films waarin ze hun paard ontspannen en zelfverzekerd met één hand besturen.

Waar komt westernrijden vandaan?

De reden waarom deze rijstijl in ons land minder bekend is, is onder meer zijn oorsprong. Als je naar Amerika zou kijken, zou het er weer heel anders uitzien. De oorsprong van deze manier van rijden gaat vele, vele jaren terug en is in de loop van de tijd anders geëvolueerd. Niet alleen de Indianen droegen hieraan bij, maar ook de Mexicanen en de Spaanse immigranten, die hun robuuste paarden naar Amerika brachten. Ook hier heeft de Iberische rijstijl zijn invloed gehad. De stijl was gebaseerd op de behoeften van de ruiters. Inheemse Amerikanen reden het grootste deel van de dag, meestal met hun benen om de paarden te manoeuvreren. De cowboys werkten ook het grootste deel van de dag vanaf hun paarden en waren ook afhankelijk van het kunnen rijden met slechts één hand. Ook moesten de paarden aan bepaalde eisen kunnen voldoen. Ze moesten dus heel wendbaar, ontspannen, volhardend en robuust zijn om op veestapels te kunnen werken.

Verschil met de Engelse stijl

Er zijn veel verschillen tussen Engels en Westers. Een van de belangrijkste is de communicatie tussen paard en ruiter. De Engelse rijstijl berust op contact, in de western op stimulerende hulpmiddelen. Zo reageert een westernpaard meestal op deze impuls, het draaft bijvoorbeeld naar wens en blijft dan zelfstandig in deze gang tot de volgende impuls volgt. Dit maakte het werk te paard niet alleen gemakkelijker voor de ruiters, maar ook voor de dieren, die niet constant geconcentreerd hoefden te zijn, maar zich liever konden "uitzetten" als er niets te doen was. Daarom is westernrijden ook een zogenaamde " werkrijstijl " omdat het gebaseerd is op de eisen van het dagelijkse werk.

De paarden

De paarden zijn meestal tot 160 cm lang bij de schoft, vrij sterk gebouwd en behoren meestal tot de rassen Quarter Horse, Appaloosa of Paint Horse. Dit zijn de meest typische paardenrassen omdat ze de vierkante bouw hebben van een westernpaard, wat te danken is aan een grote schouder en een vrij lange rug met een sterke achterhand. Deze paarden zijn compact, wendbaar en beschikken over een grote kalmte en moed. Natuurlijk kunnen paarden van andere rassen ook western bereden worden als ze deze eigenschappen hebben.

De disciplines

Tegenwoordig zijn er veel wedstrijden en toernooien waar westerse ruiters hun vaardigheden kunnen demonstreren en met andere ruiters kunnen concurreren. Net zoals er dressuur of springen in het Engels is, zijn er ook disciplines in Western.

Reining

Reining is de bekendste. Hier laten de ruiters verschillende lessen zien, zoals de bekende "sliding stop", waarbij het paard op volle snelheid stopt, achteruit draait (spins), en van tempo verandert. De ruiter heeft vooraf de specifieke volgorde uit het hoofd geleerd en geeft de benodigde lessen rustig en gecontroleerd aan, veelal vanuit galop.

Vrije slag reining

Ook freestyle reining is bijzonder populair. In deze discipline is de ruiter vrij om de volgorde te kiezen waarin hij de lessen laat zien. Bovendien kiest hij zijn eigen muziek en kan hij zelfs in kostuum rijden, daarom is deze categorie ook bijzonder interessant en vermakelijk voor de toeschouwers.

Paden

Misschien ken je de traildiscipline in een vergelijkbare vorm, omdat het gaat om het bewijzen van je vaardigheden, zoals het openen van een weidepoort te paard en deze weer achter je sluiten. Paard en ruiter moeten vaak een U of L achterwaarts gemaakt van palen beheersen, evenals meerdere stokken naar voren rijden in de basisgangen. De speciale focus in deze discipline ligt op de precieze samenwerking tussen paard en ruiter. Het paard moet bijzonder kalm zijn en reageren op de fijnste impulsen van mensen.

Snijden

In de snijdiscipline wordt gebruik gemaakt van runderen. Snijden betekent zoiets als "uitsnijden" omdat de ruiter de taak heeft om binnen 2,5 minuut een koe los te maken van de kudde en te voorkomen dat deze er weer naar terug rent.

Misschien heb je zin om zelf westernrijden uit te proberen? Dan is er zeker een manege bij jou in de buurt die westernles geeft! Informeer u ruim van tevoren en vraag vrienden of kennissen of zij tips voor u hebben waar u deze paardensport kunt uitproberen. Het is ook het beste om op internet te kijken - de meeste maneges die westerns leren, noemen zichzelf "ranch" of iets dergelijks. Vaak kun je vrijblijvend een proefles afspreken om te testen of je deze rijstijl leuk vindt en of het leuk is.