Knabstrupper in rasportret

Waarschijnlijk de meest bekende Knabstrupper ter wereld is de "Kleine Oom" uit "Pipi Langkous". Maar natuurlijk is niet elk gevlekt paard een Knabstrupper. De gevlekte paarden en pony's van onbekende herkomst die in verkoopadvertenties worden aangeboden, zijn meestal geen Knappstruppers.

Oorsprong en geschiedenis

Knabstrupper stamt af van Denemarken van de Frederiksborgers. Deze werden gefokt bij Stoeterij Frederiksborg, opgericht in 1536. Daar fokten ze sterke oorlogspaarden met paarden van Iberische afkomst, die ook perfect geschikt waren voor de hoge schoenen. Omdat bontgekleurde dieren toen al erg populair waren, werden tijgerbonen gefokt bij de Knabstrup-stoeterij met tijgerbontbonen uit Fredericksborg-fokkerij. Deze paarden werden gewaardeerd door koningen en keizers en waren in heel Europa begeerd. Deze fokkerij eindigde tragisch in 1891 met de dood van talrijke paarden in de vlammen toen de bliksem de stoeterij trof. Hoewel in 1952 met de overige paarden een stoeterij werd opgericht, werd in Denemarken pas in 1972 een fokkerijvereniging Knabstrupper opgericht.
Veel van de overgebleven paarden zijn verkocht naar Duitsland, waar de belangenvereniging Knabstrupper zowel sportieve als barokke Knabstruppers probeert te fokken. Alle Knabstruppers hebben een bepaald aandeel vreemd bloed, waarin alles van tapbloed tot volbloed voorkomt. Als u een Knabstrupper wilt aanschaffen, moet u ervoor zorgen dat er niet te veel rassen zijn gekruist die niet ideaal zijn voor de Knabstrupper.
De Knabstrupper is een van de met uitsterven bedreigde rassen.

Interieur

Knabstruppers zijn intelligente paarden. Ze zijn meestal enthousiast over het leren van nieuwe lessen en vinden het ook leuk om circustrucs te doen. Ze zijn ook kalm en nuchter, dus het is altijd prettig om met hen om te gaan. Ze hebben echter een ervaren instructeur nodig om geen ongewenste dingen te leren die hun snelle leerlingen verwerven. Een Knabstrupper die zich verveelt, kan eigenzinnige ideeën ontwikkelen en iemand die te hard wordt behandeld, kan opstandig worden. De barokke paarden zijn niet alleen visueel uniek, vaak is hun karakter ook uniek.

Buitenkant

Knabstruppers zijn ongeveer 160 meter hoog en behoorlijk sterk. Het zuivere ras Knabstrupper is uitgestorven, daarom is het ras tegenwoordig nogal inconsistent. In het algemeen zijn er twee typen: de Knabstrupper in het rijpaardtype, dat overeenkomt met dat van een modern sportpaard, of het barokke type. De kop van de barokke Knabstrupper kan wat ramskop zijn. De hals is vrij hoog aangezet, de rug sterk en goed gespierd. De bewegingen moeten een beetje "kniehoog" zijn, dat wil zeggen iets hoger en minder ver.
Maar bovenal wordt de Knabstrupper gespot, het patroon heet tiger spotting. Strikt genomen is de term tijgergevlekt echter misleidend, omdat de Knabstrupper eigenlijk gevlekt is en niet gestreept als een tijger - je zou ze dus ook luipaardgevlekt kunnen noemen.
Officieel zijn er vijf varianten van de piebald waarbij de stippen door een witte mantel schijnen. Over het hele lichaam van de zogenaamde volle tijger zijn bruine vlekken te zien. Zwarte strepen in de manen en staart zijn ook mogelijk. In tegenstelling tot witte paarden worden de "white-borns" echt wit geboren en hebben geen vlekken. Terwijl de Maleise tijgers een gevlekte of witte bedekking op de croupe lijken te hebben. In het geval van de sneeuwvloktijger is de hierboven beschreven witte mantel niet zo uitgesproken, daarom heeft deze slechts enkele lichte vlekken. Monochrome Knabstruppers zijn genetisch in staat om tijgermarkeringen te erven, maar zijn zelf alleen monochromatisch.

Geschiktheid/gebruik

Knabstruppers zijn ideaal voor klassieke, barokke dressuur. Ze hebben meestal goede verzamelvaardigheden, leren snel en hebben een aangenaam temperament. Dit maakt ze tot gewilde vrijetijdspartners, vooral voor mensen die van dressuur houden. Ook voor de koets sneden ze een mooi figuur. Je ziet ze minder vaak op concoursen, in de disciplines dressuur of springen, al heb ik wel getalenteerde, springende Knabstruppers gezien in kleinere en middelgrote concoursen.

Houding

Knabstruppers voelen zich prettig in het gezelschap van paarden en zijn vrij eenvoudig te houden.

Rasziekten

Soms is het zogenaamde menselijke oog, waar je het wit in de binnenste ooghoek kunt zien, wat gevoelig.

Silke behling is freelance redacteur en werkt in zowel de boeken- als de tijdschriftensector. Haar publicaties variëren van specialistische boeken tot tijdschriftartikelen. Als gediplomeerd lerares is het gebied van onderwijs en kinderen bijzonder belangrijk voor haar, daarom schrijft ze al vele jaren voor het kindertijdschrift "Piaffino". Als gediplomeerd paardenfysiotherapeut (DIPO) biedt ze ook acupunctuur en fysiotherapie aan voor paarden en honden in de omgeving van Osnabrück. Ze geniet van haar vrije tijd met haar nu 24-jarige Arabische paard El Santee, met wie ze tot 120 kilometer lange endurance wedstrijden reed, en haar twee honden Lotta en Easy.