Andalusisch rasportret

De Andalusiër is het paard der koningen: zelfs de heersers versierden zich met deze prachtige paarden - met hun lange manen, de hoge erectie en de indrukwekkende bewegingen.

Oorsprong en geschiedenis

De echte namen van de Andalusiërs zijn PRE, wat de afkorting is voor Pura Raza Española, wat 'puur Spaans ras' betekent. De paarden die fokpapieren hebben en goedgekeurd zijn, worden ingeschreven in het stamboek en worden dan PRE genoemd. De PRE's worden vaak Andalusiërs genoemd - maar een Andalusiër kan eigenlijk ook een PRE-mix zijn.

De Iberische paarden, zowel PRE's als Portugese Lusitanos, stammen af van de Sorraia-paarden. Deze werden verfijnd met de hulp van Arabieren en Berbers. In de 15e eeuw begonnen de kartuizermonniken in Jerez de la Frontera in Andalusië met het fokken van paarden. Kartuizer paarden kwamen voort uit dit ras, ondersteund door koningen en edelen. Zelfs vandaag de dag worden de kartuizers (Cartujanos) die paarden worden genoemd, beschouwd als de edelste PRE's.
Eerst werden de Iberiërs, dat wil zeggen de PRE's en de Lusitano's, in een gezamenlijk stamboek bijgehouden. Pas in 1967 werden de twee rassen gescheiden in de "Puro Sangue Lusitano" en de "Pura Raza Española". Sinds 1989 is er ook een apart stamboek voor de zwarte Menorcaan, die voorheen werd beschouwd als een onderras van de PRE. Over het algemeen fokken veel kleine fokkers paarden in Spanje - en ze hebben allemaal hun eigen merk. Ook populair zijn mixen zoals de "Tres Sangres" ("Drie Bloods"), waarin Andalusische, Arabische en Volbloed paarden worden gekruist, en de "Hispano-Araber", waarin Arabieren worden gekruist met Spaanse paarden.
Tegenwoordig worden PRE's meestal groter gefokt en lijken ze dus meer op het typische warmbloedpaard. Ook hun bewegingen, eigenlijk met een hoge brede voorhand, worden vaak wat meer in de richting van ruimtebedekkende gangen gefokt. Deze paarden zijn meer geschikt voor de toernooisport. Natuurlijk zijn er ook fokkers die de voorkeur geven aan het kleinere, compactere type Spaans paard.

Interieur

De PRE is pittig en volgzaam. Hij reageert gevoelig op de stemmingen van zijn ruiter en kan daardoor soms wat lastiger zijn. PRE's hebben de reputatie erg gehecht te zijn aan hun eigenaar en wat verlegen tegenover vreemden. Overgevoelige en nerveuze paarden zijn niet wenselijk in de fokkerij, maar komen helaas af en toe voor.

Buitenkant

Voor velen belichamen PRE's echte droompaarden: majestueuze bewegingen, een hoge rechtopstaande nek en vliegende manen gecombineerd met veel temperament. De middelgrote paarden zijn buitengewoon mooi, hebben edele hoofden en sterke nekken. Een niet te lange rug en een schuine schouder begunstigen de typische bewegingen met een hoge forehand, die "knie-actie" wordt genoemd.

Geschiktheid/gebruik

Voor gevoelige en ervaren ruiters is de Spanjaard een heerlijk leergierig paard met veel aanleg voor dressuur. De korte rug en de natuurlijke buiging van de hank in combinatie met de hoge erectie zorgen ervoor dat de PRE het verzamelen gemakkelijker vindt dan veel andere paarden. Maar het echte verzamelen vereist natuurlijk zowel correct rijden als alle andere rassen.

Naast dressuur zijn PRE's ook uitermate geschikt voor werkende rijstijlen zoals working equitation en natuurlijk kun je er ook mooie langlauftochten mee maken. Het talent voor het springen is echter net zo beperkt als voor de duursport van het endurance rijden - daarvoor zijn de bewegingen van de Spanjaard meestal te complex. Maar sommige PRE's hebben ook plezier in het rijden, vooral in Spanje zie je menig paard op de feria's voor een lichte wagen.
Men moet oppassen de gevoelige PRE niet als beginnerspaard te gebruiken. Zijn schoonheid en zachtheid verleiden soms rijders die niet genoeg ervaring hebben om zichzelf te overschatten - dan kan een PRE soms moeilijk zijn. In de juiste handen is gevoeligheid echter in goede handen - paard en ruiter met een fijne verbinding lijken dan in één te versmelten.

Houding

PRE's zijn over het algemeen zuinig. Te veel krachtvoer en een te vette weide passen niet bij hen. Dan worden ze snel te dik en bestaat het risico op stofwisselingsproblemen. Daarnaast heeft de gevoelige Spanjaard voldoende beweging en contact met soortgenoten nodig. Wie daar rekening mee houdt, heeft een probleemloos paard.

Rasziekten

Bij onjuiste voeding hebben de paarden, die uit het nogal dorre Spanje komen, de neiging om stofwisselingsstoornissen te ontwikkelen. Ook bij deze paarden komt jeuk voor. Bovendien hebben PRE's met overmatig strijken, zoals een buitenwaartse beweging van de voorhand wordt genoemd, de neiging om de gewrichten voortijdig te verslijten. Artrose kan dan in een vroeg stadium het ruitergebruik van het paard beperken. Gerenommeerde fokkers proberen dit probleem te vermijden.

Silke behling is freelance redacteur en werkt in zowel boeken als tijdschriften. Haar publicaties variëren van specialistische boeken tot tijdschriftartikelen. Als gediplomeerd lerares is het gebied van onderwijs en kinderen bijzonder belangrijk voor haar, daarom schrijft ze al vele jaren voor het kindertijdschrift "Piaffino". Als gediplomeerd paardenfysiotherapeut (DIPO) biedt ze ook acupunctuur en fysiotherapie aan voor paarden en honden in de omgeving van Osnabrück. Ze geniet van haar vrije tijd met haar nu 24-jarige Arabische paard El Santee, met wie ze tot 120 kilometer lange endurance wedstrijden reed, en haar twee honden Lotta en Easy.