Thyroxine voor honden

Thyroxine, L-Thyroxine, Levothyroxine, Thyro-tabs: het zijn allemaal verschillende namen voor een veelvoorkomend hondenmedicijn. Het is een synthetische vorm van een hormoon dat normaal door de schildklier van uw hond wordt gemaakt en wordt gebruikt om hypothyreoïdie te behandelen.

Wat doet thyroxine?

Thyroxine (generieke geneesmiddelnaam is Levothyroxine) is een vervaardigde medicinale verbinding. Het is voorgeschreven om de endogene thyroxine te vervangen die de schildklier van uw hypothyreoïde hond zou moeten maken, maar om de een of andere reden niet. Wanneer er voldoende thyroxineconcentraties in de bloedbaan van uw hond zijn, neemt de activiteit van cellen die verantwoordelijk zijn voor groei, weefselontwikkeling, instandhouding van de hersenfunctie, regulering van lichaamstemperatuur en andere cellulaire processen toe.

De orale medicatie wordt elke 12 tot 24 uur gegeven, omdat het medicijn het lichaam van uw hond na 24 uur zuivert. Als uw hond een gelijktijdige lever- of nierziekte heeft, kan het wat langer duren voordat het lichaam van uw hond het medicijn heeft verwijderd. De daadwerkelijke hoeveelheid medicatie die het lichaam van uw hond opneemt, is ook afhankelijk van het feit of ze al dan niet een maaltijd met de medicatie eten of dat de medicatie op een lege maag wordt gegeven. Wees dus consequent in de manier waarop u uw hond zijn schildkliermedicatie geeft, altijd bij zijn maaltijden of altijd zonder.

Ziekten en ziekten die thyroxine kan behandelen

Thyroxine is een essentieel medicijn als uw hond hypothyreoïdie heeft. Hypothyreoïdie is een ziekteproces dat verband houdt met het endocriene systeem van uw hond. Het endocriene systeem is verantwoordelijk voor het aanmaken van hormonen die de groei en ontwikkeling, het metabolisme, de organen en de voortplanting regelen. Andere endocriene ziekten zijn onder andere diabetes, de ziekte van Cushing, en de ziekte van Addison. Helaas is hypothyreoïdie, net als veel andere endocriene ziekten, niet iets dat kan worden genezen met moderne diergeneeskunde. In plaats daarvan worden de symptomen van de ziekte bestreden met dagelijkse medicatie.

De meest voorkomende symptomen die worden gezien bij hypothyreoïdie - de symptomen die dagelijkse orale medicatie met Thyroxine onder controle heeft - zijn onder meer haaruitval/dunner wordende haarvacht, een doffe of droge en broze vacht, terugkerende huidinfecties, gewichtstoename, verminderde activiteit, hittezoekend en intolerantie voor de verkoudheid, bloedarmoede en een hoog cholesterolgehalte. Gewoonlijk zult u al een paar weken na het starten van de Thyroxine verbetering in het activiteitenniveau van uw hond zien. Haargroei kan iets langer duren, soms tot vier maanden.

Bijwerkingen van thyroxinegebruik

Bij toediening van de juiste dosis zijn de bijwerkingen van oraal Thyroxine zeldzaam. Er kunnen huidreacties optreden, maar deze komen vrij zelden voor. Als een te hoge dosis wordt gegeven, kan uw hond thyreotoxicose krijgen. Tekenen hiervan kunnen zijn: verhoogde hartslag, eetlust, drinken, plassen, prikkelbaarheid, hijgen en nervositeit. Thyrotoxicose kan ook optreden als uw hond een gelijktijdige ziekte heeft die het vermogen van uw hond om de medicatie af te breken beïnvloedt (zoals een leverziekte of nierziekte) of als uw hond gewoon overgevoelig is voor Thyroxine.

Om het schildklierniveau van uw hond te controleren en ervoor te zorgen dat deze de juiste dosis krijgt, zal uw dierenarts het bloedonderzoek van uw hond elke zes tot twaalf maanden willen controleren. Als uw hond onlangs is begonnen met het innemen van Thyroxine of als de dosering is gewijzigd, zal uw dierenarts het bloedonderzoek vier tot zes weken na het starten van de nieuwe dosis willen controleren. De thyroxinespiegels in het bloed van uw hond zullen vier tot zes uur na toediening van de pil pieken. Dus voor de meest nauwkeurige meting, moet uw hond zijn controlebloed laten afnemen 4 tot 6 uur nadat u hem de pil heeft gegeven.

Volgens de Food & Drug Administration (FDA) kunnen bijwerkingen van Thyroxine ook de ineffectiviteit van de medicatie omvatten, dat wil zeggen, als het gewoon niet doet wat het zou moeten doen of als u zelf een reactie krijgt, simpelweg door het hanteren van de medicatie. medicatie. Praat met uw dierenarts als u een van deze bijwerkingen opmerkt.

Overwegingen bij het gebruik van thyroxine voor honden

Als uw hond gelijktijdig hartproblemen, de ziekte van Addison of de ziekte van Cushing heeft, neem dan contact op met uw dierenarts voordat u uw hond op Thyroxine start. De doseringen van hartmedicatie of medicijnen die uw hond neemt voor de ziekte van Addison of Cushing, moeten mogelijk worden aangepast zodra uw hond is gestart met Thyroxine. Bepaalde hartmedicatie kan ervoor zorgen dat de schildklierniveaus in het begin laag zijn. Thyroxine kan ook een wisselwerking hebben met medicijnen zoals orale antacida (zoals pepcid), corticosteroïden (zoals prednison, prednisolon, dexamethason en methylprednisolon), tricyclische antidepressiva (zoals amitriptyline), fenobarbitol, sucralfaat en sertraline. Geef dit dus door aan uw dierenarts als uw hond er een neemt.

Bepaalde windhondenrassen (zoals windhonden, whippets en Ierse wolfshonden) kunnen ook schildklierniveaus hebben die normaal gesproken veel lager zijn dan bij andere hondenrassen. Uw dierenarts zal hier rekening mee houden bij het controleren van het schildklierniveau van uw windhond.

Volgens de website van de FDA is Thyroxine in 2016 goedgekeurd voor gebruik bij honden. Sindsdien hebben veel dierenartsen succes geboekt bij het beheersen van de symptomen van hypothyreoïdie. Als u denkt dat uw hond aan hypothyreoïdie lijdt, overleg dan met uw dierenarts over het controleren op de ziekte en het mogelijk starten met Thyroxine.