Het doel van springconcours - ook wel stadionspringen genoemd - is om snelheid en behendigheid te demonstreren door penalty's, zoals knock-downs, te vermijden terwijl de tijd wordt geklokt. De beoordeling in dit geval is niet gebaseerd op de gehoorzaamheid van het paard of de vorm van de ruiter. Parcours zijn vaak versierd met natuurlijke of kunstmatige elementen en geplaatst op een manier die uitdagend is voor zowel paard als ruiter, met sprongen die in lastige combinaties worden geplaatst, waardoor er onderweg veel wendingen ontstaan.
Bij een Fédération equestre internationale (FEI) competitie, zoals de WEG (World Equestrian Games) of de olympische spelen, zijn er strikte regels over de constructie van sprongen. Lokale shows kunnen echter milder zijn. Hier zijn enkele van de meest voorkomende sprongen die worden gebruikt in springconcoursen in stadions.
- 01
Dwarsrails
De eerste sprong die u ooit zult tegenkomen, zal waarschijnlijk een dwarsrail zijn. Ze worden meestal niet gezien in competitie, maar je kunt ze zien op een schoolshow of in de warming-up ring. Ze zijn uitnodigend voor paard en ruiter omdat ze, met een laag middelpunt, beide partijen helpen zich te concentreren op het springen.
- 02
Verticalen
Verticals worden vaak gebruikt in combinaties van sprongen. Een verticale sprong is een bedrieglijk eenvoudige sprong, maar kan een van de moeilijkst te maken zijn. Het bestaat meestal uit parallelle rails of planken tussen twee springstandaarden, hoewel andere decoratieve elementen kunnen worden gebruikt. Deze sprongen kunnen er 'luchtig' uitzien en gemakkelijk omver te werpen zijn - en daarom testen ze de ruiter om een paard zijn best te laten doen. Verticalen - en vele andere sprongen - kunnen vleugels hebben die worden gebruikt om het paard te helpen focussen op het midden van de sprong. Voor de meeste sprongen wordt vaak een grondrail geplaatst om het paard en de ruiter te helpen afstand en hoogte te beoordelen. Het ontbreken van een van beide kan de sprong moeilijker maken.
- 03
Open water sprongen
Een open watersprong bestaat uit het vrijmaken van een rechthoekig vierkant van water dat het paard en de ruiter uitdaagt om breed te springen in plaats van hoog. Er is geen omheining waar het paard over moet springen; hoewel hekken kunnen worden gebruikt om de zijkanten te markeren. Als het paard het water of de rand van de sprong aanraakt met een voet, wordt dit als een fout beschouwd voor het scoren. Plasticine bedekt de rand van een landingszijde van een watersprong als een manier om te meten of een paard het water heeft geklaard. Dit type vormklei maakt indruk met de hoefafdruk van het paard als het het raakt. Een streepje in de plasticine of een plons duidt op een fout, het equivalent van een knock-down.
- 04
Liverpools
Een Liverpool is een soort watersprong. Het is vergelijkbaar met een sprong in open water, maar omvat een hek voor, over of aan beide zijden van het water. Het paard moet zowel de omheiningrails als het water vrijmaken. Het obstakel bij deze sprong is meestal niet zo breed als een sprong in open water.
- 05
Muren
Muren zijn vaak versierd om eruit te zien als echte steen of baksteen. Maar ze zijn geconstrueerd om lichtgewicht te zijn en gemakkelijk naar beneden te vallen. Ze zien er intimiderend uit, dus ze vormen een mentale uitdaging, ook al zijn ze misschien niet de hoogste of moeilijkste sprong op het parcours.
- 06
Combinaties
Een combinatie is een lijn van twee of meer hindernissen. Combinaties testen de controle en precisie van paard en ruiter. Vaak worden de sprongen dicht bij elkaar geplaatst, zodat er slechts ruimte is voor een of twee passen ertussen.
- 07
Drievoudige staven
Een driedubbele balk, bestaande uit drie sets springstandaarden naast elkaar, daagt het paard uit om wijd te springen. Brede sprongen zoals deze worden ook wel gespreide sprongen genoemd. De eerste maat van een triple is meestal de laagste. Een variant van de triple staat bekend als de hogsback. Bij dit type hekwerk is de middelste paal het hoogst. Een andere variant is een ventilator, waarbij de drie balken op aparte standaards staan. Dus van bovenaf gezien heeft het hek de vorm van een uitgevouwen waaier. Dit soort sprongen vormen zowel een mentale als een fysieke uitdaging.
