Kenmerken, geschiedenis, verzorgingstips en nuttige informatie voor eigenaren van gezelschapsdieren
De akbash, een inheems ras van Turkije, is een groter ras dat oorspronkelijk werd gefokt om vee te bewaken. Hoewel dit hen onafhankelijk kan maken, maakt het hen ook tot effectieve waakhonden. Hun loyaliteit en gevoel van voogdij maken ze ook tot een uitgelezen ras voor sommige groepen die hulphonden opleiden voor gehandicapten.
Rasoverzicht
Groep: Guardian Dog (UKC) Lengte: 27 - 33" (mannetjes); 27 - 31" (vrouwtjes) Gewicht: 90-140 lbs (mannetjes); 80 - 120 lbs (vrouwen) Vacht: Dubbel gecoat, kort of halflang Vachtkleur: Wit; Ze kunnen een biscuit- of grijze kleur rond de oren hebben Levensverwachting: 10 - 11 jaar
Geschiedenis van de akbash
De akbash is een oud hondenras dat voor het eerst dateert van 750 voor Christus tot 300 voor Christus. Het is zo'n oud ras dat historici geloven dat het hielp bij de vorming van zowel mastiffs als windhonden. Het werd ontwikkeld in het gebied dat nu bekend staat als het moderne Turkije. Toen de oude bewoners van dit land vee begonnen te domesticeren, begonnen ze ook honden te fokken om hun vee te beschermen tegen lokale roofdieren zoals wolven. De akbash is de grootste van de Turkse waakhonden, een groep die ook de Anatolische herder en de Kangal omvat. Sommige Anatolische herders kunnen lijken op de akbash of de kangal, en dit heeft geleid tot een controverse over de vraag of de akbash en kangal werden gefokt om de Anatolische herder te creëren. Wanneer de drie rassen op een rij staan, zal de akbash gemakkelijk herkenbaar zijn omdat hij veel groter is.
De akbash werd voor het eerst geïntroduceerd in Europa in de jaren zeventig. In 1998 werd hij erkend door de United kennel club (UKC) en ingedeeld in de Guardian Dog Group. Hoewel ze nog niet zijn erkend door de Europese kennelclub (AKC), kunnen eigenaren hun honden nog steeds showen op shows van Europese zeldzame rassenverenigingen (ABRA) en internationale hondenverenigingen van alle rassen (IABCA).
Akbash zorg
Omdat de akbash oorspronkelijk werd gefokt als waakhond en niet als herdershond, hebben ze geen extreme bewegingsvereisten. Deze honden zijn niet gefokt om schapen te hoeden, maar om ze lui te bewaken vanaf een heuvel. Hun lage energiebehoefte kan ze echter vatbaar maken voor gewichtstoename, dus het is nog steeds gerechtvaardigd om je akbash minstens één keer per dag 30 - 60 minuten te laten lopen. Door hun lage energiebehoefte zijn ze misschien ook minder geneigd om eindeloos met energieke kinderen te spelen.
De akbash is gefokt om een dubbele vacht te hebben om ze te isoleren tegen de elementen terwijl ze over hun kudden waakten. Zelfs als je akbash een kortere vacht heeft, wordt aangeraden om minstens één tot twee keer per week te borstelen. Borstelen helpt bij het verwijderen van vuil en puin, evenals losse vacht in hun ondervacht. Verwacht wat verlies van je akbash, vooral in de warmere maanden wanneer ze hun winterjas uitblazen. Verhoogde frequentie van poetsen tijdens zware schuurmaanden kan helpen om uw huis zo vachtvrij mogelijk te houden. Uw akbash moet mogelijk ook hun oren zo nu en dan schoongemaakt hebben om oorinfecties te voorkomen. Houd de nagels van je akbash kort geknipt om te voorkomen dat ze ergens aan blijven haken of breken.
De akbash staat bekend als een intelligent ras. Ze kunnen vrij gemakkelijk nieuwe taken oppakken. Ze staan echter ook bekend als onafhankelijk, en dit kan ze soms koppig maken met hun training. Omdat de akbash oorspronkelijk werd gefokt als waakhond, kunnen ze wantrouwend zijn tegenover nieuwe mensen en hebben ze een sterk instinct om te beschermen. Alarm blaffen naar vreemde mensen (en huisdieren) komt vaak voor bij dit ras. Met de juiste training en socialisatie kan je akbash zich echter op de juiste manier gedragen rond huisgasten. Hun intelligentie en gevoel voor voogdij maken hen goede kandidaten voor de opleiding van hulphonden en sommige groepen noemen de akbash als hun favoriete ras voor getrainde hulphonden.
Veelvoorkomende gezondheidsproblemen
Hoewel het een relatief gezond ras is, zijn er enkele ziekten en medische problemen die vaker voorkomen in een akbash. Sommige hiervan kunnen schijnbaar goedaardig zijn, terwijl andere levensbedreigend kunnen zijn.
- Heupdysplasie: een degeneratieve ziekte van het heupgewricht van uw hond, waarbij de heupkom van uw hond misvormd is. Dit kan leiden tot pijn en artritis.
- Hypothyreoïdie: een endocriene ziekte waarbij de schildklier van uw hond stopt met het aanmaken van voldoende schildklierhormoon. Hoewel niet te genezen, zoals bij mensen, kunnen de symptomen van hypothyreoïdie worden behandeld met dagelijkse of tweemaal daagse medicatie.
- Gedilateerde cardiomyopathie (DCM): dit is een ziekte die verband houdt met het hart. Gerenommeerde fokkers zullen hun honden op deze ziekte screenen en zullen geen honden fokken die deze ziekte hebben.
- Maagdilatatie volvulus (gdv/bloat): dit is een opkomend medisch probleem waarbij de maag zich vult met voedsel of lucht en vervolgens op zichzelf draait, waardoor de bloedsomloop naar zowel de maag als andere vitale buikorganen wordt afgesneden. GDV is levensbedreigend en vereist onmiddellijke veterinaire aandacht. Om te voorkomen dat een GDV optreedt, zullen sommige dierenartsen de maag 'kleven' van vrouwelijke honden die van een ras zijn dat vatbaar is voor GDV tijdens hun sterilisatie-operatie.
Dieet en voeding
Akbash-puppy's moeten voer krijgen dat speciaal is samengesteld voor puppy's van grote rassen. Dit zal hun lange botten helpen groeien en zich in een goed tempo ontwikkelen en een aandoening helpen voorkomen die bekend staat als panosteoitis of 'groeipijn'. Als volwassenen zal een akbash het goed doen op de meeste merken commercieel hondenvoer van hoge kwaliteit. Vanwege hun lage energiebehoefte hebben ze mogelijk minder voedsel per dag nodig dan je in eerste instantie zou denken. Door vast te houden aan een regelmatig voedingsschema, waarbij maaltijden op specifieke tijden van de dag worden gegeven en er geen voer wordt weggelaten voor uw hond om uit eigen vrije wil te eten, en ook door het aantal traktaties per dag te beperken, kunt u de extra kilo's van je akbash. Als u merkt dat uw hond nog steeds aankomt, bespreek uw voedingsroutine met uw dierenarts. Ze kunnen u aanbevelingen geven voor het soort voedsel dat u moet voeren, hoeveel u moet voeren, evenals tips om uw akbash te helpen het extra gewicht te verliezen.
Pluspunten
- Intelligent
- Loyaal
- Onafhankelijk
Nadelen
- Een grotere, soms luidruchtige hond die misschien niet geschikt is voor een stads- of appartementshuis
- Kan een zware shedder zijn, die regelmatig moet worden geborsteld
- Kan op zijn hoede zijn voor nieuwe mensen, huisdieren en situaties
Waar te adopteren of een akbash. te kopen
Dit ras, hoewel erkend door de UKC, is nog steeds een relatief zeldzaam ras. Er zijn echter groepen die u kunnen helpen een gerenommeerde fokker te vinden. De Akbash Dog Association of European en Akbash Dogs International zijn beide organisaties die u kunnen helpen bij het vinden van een fokker bij u in de buurt. Als je een Akbash wilt redden, is er ook het internationale reddingsnetwerk van Akbash Dogs dat je kan helpen bij het vinden van lokale reddingsgroepen. U kunt ook contact opnemen met uw dierenarts voor lokale fokkers of reddingsgroepen en ook voor lokale dierenasielen.
Meer hondenrassen en verder onderzoek
Voordat u een akbash aan uw gezin toevoegt, moet u grondig onderzoek doen om te zien of er een geschikt is voor uw huis. Als je geïnteresseerd bent in vergelijkbare rassen, kijk dan in het volgende om de voor- en nadelen te vergelijken.
Er zijn zoveel verschillende hondenrassen. Het kan overweldigend lijken om de juiste te kiezen, maar met een beetje onderzoek kunt u bepalen welke het beste bij uw gezin past.
