Paardenziektes: hoe kan ik helpen?

Wilde paarden moeten altijd in angst leven voor roofdieren en kunnen het zich daarom niet veroorloven zwakte te tonen, omdat ze dan een gemakkelijk doelwit zijn voor hun vijanden. Het is soms moeilijk voor ons om op het eerste gezicht ziekten bij onze gedomesticeerde paarden te herkennen. Daarom is vooral zorgvuldige observatie geboden. Ontdek hier van welke veelvoorkomende paardenziektes jij als paardeneigenaar zeker op de hoogte moet zijn.

Koliek: altijd een noodgeval bij paarden

Raakt je paard met zijn hoeven zijn buik, is het onrustig en blijft het liggen? Heeft het de neiging om meer te vlooien, overvloedig te zweten en vaker naar zijn buik te kijken? Dan is de kans groot dat hij last heeft van koliek. De term "koliek" verwijst in eerste instantie naar het symptoom van buikpijn en is geen specifieke ziekte met een duidelijke oorzaak.

Mogelijke triggers voor buikpijn zijn bijvoorbeeld krampen, obstipatie of winderigheid. Psychische stress - bijvoorbeeld door transport, toernooien of rangschikkingsgevechten - kan ook leiden tot koliek. Buikpijn duidt echter niet altijd op ziekten van het maagdarmkanaal. Ook de urinewegen of de geslachtsorganen kunnen voor problemen zorgen.

Helaas is het op basis van de gedragsveranderingen die optreden niet mogelijk om met zekerheid in te schatten hoe ernstig de problemen van uw paard werkelijk zijn. Dit kan alleen worden opgehelderd door een grondig onderzoek. Dus als u vermoedt dat uw paard koliek heeft, bel dan onmiddellijk een dierenarts. Alleen hij kan de diagnose stellen en de juiste therapie aanbevelen. Tot de dierenarts arriveert, laat je paard lopen en leg er een lichte deken over voor het geval het gaat zweten.

Zoete jeuk: jeukende plaag

Zoete jeuk wordt veroorzaakt door een allergische reactie. De door de allergie getroffen paarden reageren voornamelijk op de beten van de vrouwelijke zwarte vlieg, soms ook op andere insecten. De beten veroorzaken een onaangename jeuk. Paarden proberen de jeuk te stoppen door zichzelf zo vaak mogelijk op verschillende plaatsen te wrijven. Vooral de huid en het haar in het gebied van de manen en de staartwortel zijn beschadigd. Bovendien wordt de jeuk nog sterker door het constant duwen. Na verloop van tijd veroorzaakt het wrijven kale, schilferige plekken die zich ontwikkelen tot open, huilende zweren wanneer ze worden bekrast. Kortom, er is geen patentgenezing voor zomereczeem. Het vereist eerder strikte vermijding van contact met de allergietriggers, de insecten. Eczeemdekens om te grazen en in de stal te blijven tijdens de schemering, de belangrijkste vliegtijd van het onbeminde ongedierte, helpen hierbij.

Mauke: nattigheid en mijten

Een andere typische paardenziekte zijn malenders, een huidinfectie in de kogel van het paard. Het wordt veroorzaakt door een combinatie van verschillende ziekteverwekkers (voornamelijk mijten, vaak ook schimmels en bacteriën). De vermenigvuldiging van deze organismen wordt mogelijk gemaakt door een beschadigde huidbarrière, die voornamelijk wordt veroorzaakt door vocht, veelvuldig afspuiten van de poten, vuile en vochtige dozen of modderige uitlaten. Vooral paarden met lange oren hebben last van malenders. Vooral vuil en vocht zijn hier hardnekkig. Let daarom goed op tot de eerste tekenen van modderkoorts, vooral in de natte maanden. Het manifesteert zich als kleine puisten, roodheid van de huid of zwelling in de enkelbocht. Dit verandert snel in schilferige, gerimpelde, stinkende plekken die je niet mag onderschatten. Als ze onbehandeld blijven, kunnen malenders snel leiden tot chronische huidveranderingen die een constante behandeling vereisen. U kunt dit voorkomen met schone, droge stallen en paddocks en een gedegen verzorging, vooral van paarden met veel koten.

Kreupelheid: één symptoom, vele oorzaken

Kreupelheid is meer een symptoom dan een oorzakelijke "ziekte". Afhankelijk van het uiterlijk spreekt de dierenarts van "steunbeenkreupelheid" (het dier belast de poten niet gelijkmatig). In het geval van "sloping kreupelheid" is de presentatiefase van het been merkbaar veranderd. De paslengte is dan meestal korter dan normaal. In ieder geval is de stap uiterst pijnlijk voor het paard.

Kreupelheid kan heel verschillende redenen hebben, bijv

- gewrichtsontsteking
- peesbeschadiging
- peesschede of bursitis
- spierscheuren -
hoefbevangenheid -
hoefabces - hoefbevangenheid - skeletschade

Als u niet zeker weet of uw paard mank loopt of anders loopt, laat het dier dan eerst aan u zien in stap of, als het niet opvalt, in draf, bij voorkeur op een harde ondergrond (bijvoorbeeld op asfalt). Vaak hoor je of het paard op de maat rent. Als je het nog steeds niet kunt zien, schakel dan over naar een zachte ondergrond, bijvoorbeeld de rijbakvloer. Je kunt de persoon die het paard leidt ook vragen een kleine cirkel te maken. In sommige gevallen van kreupelheid wordt dan duidelijker om welk been het gaat. De exacte diagnose is echter een van de taken van een dierenarts. Hij kan bijvoorbeeld röntgenfoto's en echografie of andere methoden gebruiken om erachter te komen wat de oorzaak van de kreupelheid is.

Hoefbevangenheid: dodelijke ziekte met onduidelijke oorzaak

Een andere veel voorkomende ziekte bij paarden is hoefbevangenheid. Dit is een ontsteking van het hoefcorium dat het buitenste zichtbare hoefkapsel van hoorn verbindt met het kistbeen. De oorzaak van deze ontstekingsreactie is niet met zekerheid opgehelderd, maar een gebrek aan bloedtoevoer naar de eindvaten in de dermis wordt vermoed. Het kan worden veroorzaakt door verschillende triggers, bijvoorbeeld vergiftiging, stofwisselingsstoornissen, verkeerde stress en verkeerde voeding. Robuuste rassen en paarden met overgewicht worden vaak getroffen. Hoefbevangenheid is een uiterst pijnlijk proces en kan levensbedreigend zijn.

De ziekte verschijnt meestal op de voorpoten, zelden op de achterpoten. een ziek paard vertoont een "klamme" en "gevoelige" gang, duwt zijn achterpoten onder de buik bij staan of liggen veel naar beneden. Het lijkt alsof het paard niet op zijn poten wil staan, de hoeven voelen warm aan, het dier beweegt niet meer dan nodig is, vooral op harde grond. Zodra je ziet dat je dier lijdt, moet je ook zo snel mogelijk de dierenarts bellen, want alleen zo snel mogelijk beginnen met therapie biedt kans op genezing van de ziekte. In de tussentijd moet het paard verlichting krijgen door de hoeven te koelen. Gebruik koude kompressen of probeer de aangetaste hoeven in een emmer koud water te plaatsen. Een paard dat ooit ziek was, heeft de neiging om terug te vallen. Een uitgebalanceerd dieet en aangepaste lichaamsbeweging zijn de sleutel tot het voorkomen van deze gevaarlijke ziekte.

Hoesten: een ernstig waarschuwingssignaal

Net als wij kunnen paarden verkouden worden of last hebben van allergieën. De meest voorkomende aandoeningen van de luchtwegen zijn infecties, parasitaire infecties of chronische luchtwegaandoeningen zoals RAO (recidiverende luchtwegobstructie) of COB (chronische obstructieve bronchitis), die in het ergste geval kan leiden tot dofheid. Vooral wanneer paarden veel tijd in stoffige stallen doorbrengen, ontstaan vaak chronische ademhalingsproblemen zoals hoesten en stofallergieën.

Verkoudheden treden vooral op wanneer paarden in de winter niet goed bedekt zijn of wanneer paarden in de winter zelden de wei in gaan en te kampen hebben met de bijbehorende "ongewone" temperatuurschommelingen. Aan de andere kant hebben dieren die in open stallen worden gehouden veel minder vaak last van ademhalingsproblemen, omdat ze veel in de frisse lucht zijn en voldoende gelegenheid hebben om zich aan te passen aan de temperatuurwisselingen van de seizoenen.

Overigens: in vergelijking met mensen hebben paarden een veel sterkere prikkel nodig om te hoesten. Dit betekent dat elke paardenhoest een waarschuwingssignaal voor de eigenaar moet zijn.

Als uw paard verkouden is, kunnen medicijnen die door de dierenarts zijn voorgeschreven, zoals slijmoplossers, helpen. Bij chronische problemen is een goed stalbeheer cruciaal: gebruik in plaats van stro houtsnippers en voer alleen nat hooi. blootstelling aan stof, bijv. door het opslaan van stro in de buurt van de stallen, dient te worden vermeden. Toegang tot voldoende frisse lucht en beweging in de buitenlucht zijn belangrijk. Symptomen van aandoeningen van de luchtwegen zijn slijmerige loopneus, versnelde ademhaling, zwakte, mogelijk koorts of gebrek aan eetlust.

Blijf altijd kalm als paarden ziek zijn

Om paardenziekten te herkennen is het goed om te weten hoe het gezonde paard zich gedraagt. Houd uw dier dus goed in de gaten. Alles wat u "abnormaal" lijkt aan uw paard, kan op pijn duiden. Paarden zijn ook vatbaar voor bepaalde ziekten. Als je bijvoorbeeld de aanleg voor hoefbevangenheid of koliek weet, herken je de symptomen zelf sneller. Als het niet goed gaat met het dier, is het tijd om kalm te blijven. Paarden zijn tenslotte gevoelige wezens. Je paniek zou het dier alleen maar van streek maken. Als u niet zeker bent, informeer dan een dierenarts. Probeer dit echter niet bij jezelf, anders doe je misschien meer kwaad dan goed voor je paard.