Konijnenhop: sport voor lange oren

Hondensport bestaat al heel lang en nu klikken veel katten, maar konijnensport? Ons sleutelwoord: Kaninhop - een soort behendigheid voor konijnen. Hier lees je waar je op moet letten bij het doen en hoe de sport eigenlijk werkt.

Naar het activiteitenbereik voor kleine dieren

Algemene informatie over de konijnenhop

In kaninhop springt een konijn over obstakels terwijl het door de eigenaar aan de lijn wordt geleid. Het lijkt dus erg op de behendigheid van honden, maar wordt meestal los van de lijn gedaan. Er is echter niet slechts één discipline in konijnenhoppen, maar vier: er is de rechte hindernisbaan, de genummerde hindernisbaan (zoals in de springsport), hoogspringen en verspringen. In Denemarken en Zweden zijn er ook vier verschillende klassen die verschillende moeilijkheidsgraden aangeven. Inmiddels zijn er ook enkele groepen en clubs in Duitsland die onderling ook wedstrijden houden.

Kaninhop komt trouwens uit Zweden en is ongeveer 20 jaar geleden uitgevonden door konijnenfokkers. Ze hadden echter nooit de bedoeling om een sport uit te vinden, ze wilden je konijnen gewoon bezig houden en hun natuurlijke bewegingsdrang uitoefenen. Door het succes van deze "werkgelegenheidsmaatregel" ontwikkelde het zich al snel tot een zelfstandige sport. Uiteindelijk namen de Denen het over van de Zweden en de Schleswig-Holstein Rabbit Breeding Club kopieerde het van de Denen, dus Kaninhop - de naam is trouwens van Deense oorsprong - vond zijn weg naar Duitsland en is hier beoefend meer en meer door Kaninhop-clubs sinds 1995; inclusief trainingen en kleine toernooien.

Het juiste konijn

Over het algemeen is konijnenhop een goede activiteit voor veel konijnen en mensen. Er moet wel aan een aantal eisen worden voldaan, want niet elk konijn is geschikt voor het uitvoeren van Kaninhop.

Natuurlijk moet je konijn gezond zijn en geen pijn voelen bij het bewegen. Bovendien worden konijnen die niet graag worden aangeraakt, erg nerveus, verlegen of bang zijn of gewoon niet graag bewegen vanaf het begin geëlimineerd. Het ideale Kaninhop konijn is dan ook erg vertrouwend en beweegt graag. Daarnaast moet je wennen aan het tuigje en de riem, wat niet elk konijn leuk vindt.

In principe zijn konijnen van beide geslachten en alle rassen toegestaan, maar de gecastreerde bokken zijn de meest betrouwbare atleten, vooral in het voorjaar, wanneer de anderen meer geïnteresseerd zijn in het andere geslacht. Daarnaast worden castraten vaak beter verdragen dan andere konijnen. Kleine rassen hebben overigens enkele voordelen ten opzichte van de grotere rassen, omdat ze veel wendbaarder, sneller en relatief groter springvermogen hebben.

De eerste stappen

Je kunt de meeste konijnen leren springen als je vroeg begint. Helemaal aan het begin is hier echter de opmerking dat je een konijn nooit moet dwingen om konijnenhoppen uit te voeren. Ook als het een paar dagen geen zin heeft, maar er verder wel enthousiast over is: forceer het nooit! Dit is niet alleen niet leuk, het schaadt ook je relatie.

Zoals ik al zei, "leren" werkt het beste als het konijn jong is. Je moet planken of obstakels in de ren of kooi plaatsen om hem de mogelijkheid te geven om te springen. Hier kunt u zonder enige actie van uw kant zien of het konijn plezier heeft bij het springen.

De volgende stap is dan om het konijn met snoepjes over lage hindernissen te lokken: informeel, zonder druk en in een ontspannen sfeer. Als het lijkt alsof het konijn niet weet wat hij moet doen, kun je het gewoon over het obstakel tillen en het snoepje opnieuw proberen: veel hoppers zullen begrijpen wat je wilt dat ze op deze manier doen. Natuurlijk is het altijd belangrijk om te prijzen als het konijn iets geweldigs doet, zelfs na het kleinste succes: vooral stem, traktaties en aaien zijn hier effectief.

In principe moet je nooit te lang achter elkaar trainen, anders kan het konijn snel het verlangen om te springen verliezen. Het moet in ieder geval leuk zijn voor jullie allebei. Verder is het belangrijk dat je altijd geduldig blijft en de moeilijkheidsgraad (hoogte en aantal hindernissen) slechts heel langzaam opvoert. De hindernissen zijn overigens in de handel verkrijgbaar, maar je kunt ze ook gewoon zelf bouwen. Het criterium voor elk model is dat het konijn zich niet kan verwonden en dat de spijlen gemakkelijk naar beneden vallen.

Zoals eerder vermeld, is de voorwaarde van de officiële sport dat je konijn loopt met een tuigje en vooral springt. De meeste dieren passen zich met positieve bekrachtiging snel aan het harnas aan, maar het is geen goed idee om te snel te beginnen met tuigen en aanlijnen. Daarnaast heeft elk dier een eigen tuigje nodig zodat het niet wordt afgeleid door de geur van andere konijnen. Het gewenningsproces zelf ziet er dan als volgt uit: Eerst doe je het tuigje om en laat je het konijn loslopen. Dit wordt regelmatig herhaald en het konijn mag - zolang het zichtbaar oké is voor het dier - steeds langer met het tuigje lopen. U kunt pas aan de lijn wennen als uw hond het tuigje volledig heeft geaccepteerd. De hoogste prioriteit is dat de konijn voelt zich prettig aan de lijn.

De officiële sport

Als je het konijn hebt laten wennen aan springen, een tuigje en een riem en het houdt duidelijk van de sport, dan kun je een konijnenhopclub bezoeken en deelnemen aan wedstrijden. Meestal heerst er bij zulke toernooien een ontspannen, gemoedelijke sfeer: het gaat immers niet om wereldfaam noch om grote prijzen: iedereen die bij zo'n toernooi aanwezig is doet dat uit interesse in de sport en voor de lol van het werken met hun dieren.

Kritieken

Natuurlijk zijn er ook bepaalde kritieken op deze sport, waarvan de eerste, zoals zo vaak het geval is, dat het onnatuurlijk is. In principe is het net zo onnatuurlijk als een hond aan de lijn uitlaten of met een paard springen. Daarnaast zijn konijnen van nature angstige vluchtdieren, wat inhoudt dat ze bij bedreiging niet over obstakels springen, maar zo snel mogelijk naar de dichtstbijzijnde dekking rennen. Ook is er een zeker risico op blessures door het gebruik van een tuigje en riem, en frequent transport kan ook stress voor de dieren betekenen.

Wij zijn van mening dat men er goed op moet letten of elk konijn aanleg heeft voor konijnhoppen. Alleen dan kun je beginnen of doorgaan met de training en misschien zelfs deelnemen aan toernooien. De focus moet altijd liggen op het welzijn van het dier en het plezier van samenwerken. Dus als je kleine dier ervan geniet en je de instructies opvolgt, staat niets je konijnenhopplezier in de weg.