Gerbils in portret

Wanneer kinderen dieren moeten opnoemen in een dierenpuzzel, "hond, kat - muis!" is meestal het antwoord. alsof uit een pistool is geschoten. De muis als huisdier vindt daarom al lang zijn plaats in Duitse huishoudens - maar zelden de eenvoudige huismuis. Gerbils, die je vandaag wat beter kunt leren kennen in een dierenportret, zijn daarom veel exotischer en schattiger tegelijk.

Oorsprong en geschiedenis

De gerbil - Meriones unguiculatus - ook wel de Mongoolse gerbil genoemd, komt oorspronkelijk uit de uitgestrekte steppen van Mongolië en China. Bergachtige landschappen met schaarse vegetatie zijn hun thuis en met hun grijsbruine vacht is de kleine gerbil van het gravende geslacht goed gecamoufleerd voor roofdieren. Al in 1935 werden de eerste 20 paar wilde gerbils gevangen in Mongolië en gebruikt voor de fokkerij in Japan. Alle fokgerbils die beschikbaar zijn voor de fok stammen nog af van deze initiële populatie.

Het uiterlijk van de gerbils

Variërend van zand tot middelbruin, is de gerbil nog steeds te zien in de steppen van Mongolië. De onderkant is beduidend lichter - van donkerwit tot gebroken wit. Er zijn echter andere kleurvarianten beschikbaar in de fokkerij, zodat er ook goudkleurige, zilveren, zwarte of zelfs gevlekte gerbils zijn. De volwassen gerbil bereikt een schattige lichaamslengte van 8 tot 13 cm, al is dit meer een mannetje. De vrouwtjes zijn nog fijner gebouwd en worden ongeveer 6 tot 11 cm groot. Het kleine formaat past ook bij het gewicht: met een maximum van 140 g zijn de gerbils vederlicht en zeer wendbaar.

Houding en levensverwachting

In de natuur leeft de gerbil in families. Dit maakt het extreem sociale dieren, voor wie neus-mondaanraking erg belangrijk is voor herkenning en delen. Daarom moet de gerbil minimaal als paar worden gehouden. Alleen dan kan ze haar sociale instinct najagen. Als je een gerbil wilt krijgen, ga je niet te lang een verbintenis aan. De gemiddelde levensverwachting is 3 jaar. Zelden worden gerbils significant ouder.

Veel ruimte om te graven en te verstoppen

Zoals je al hebt geleerd, komt de gerbil uit zand- en rotsgebieden en moet hij zich regelmatig verstoppen voor roofdieren in lange tunnelsystemen. De gerbil heeft geen vijanden bij je, maar wil zich toch verstoppen. Wij raden daarom een grote overkapping aan (minimaal 100 cm x 50 cm x 50 cm) voor voldoende beweging en voldoende ruimte om te graven. Daarom zijn standaard knaagdierkooien vaak te klein. We raden aan om ze om te bouwen of zelf te bouwen, zodat je je nieuwe huisgenoot een soortspecifieke houding kunt geven. Vermijd scherpe hoeken of randen van draad of kleine gaatjes waar de gerbil maar al te graag doorheen wringt om meer beweging te krijgen. Door de hoge snelheid van de muis is vastleggen geen kinderspel.
Om gaten te graven heeft je muis ook een beddingdiepte van minimaal 20 cm nodig. In de handel verkrijgbaar strooisel voor kleine dieren met een laag knus hooi is voldoende. Natuurlijk zijn de gerbils ook blij met zand om te begraven. Kommen met chinchillazand zijn echte speeltuinen voor hen. Anders kunt u uw fantasie de vrije loop laten met het ontwerp. Kleine grotten in stammen of takken om te beklimmen brengen grote vreugde voor uw gerbils. Een loopfiets kan ook voor veel plezier en afwisseling zorgen, zeker voor de muizen die van bewegen houden.

Kosten van houden

Als klein dier met een relatief korte levensduur zijn de kosten van een gerbil redelijk. Een muis kopen bij een dierenwinkel kost ongeveer 10 euro. Het duurste is zeker het ontwerp van de behuizing. Als je handvaardig bent en de droombehuizing zelf bouwt, moet 50 tot 100 euro zeker voldoende zijn. Het huis, boomstammen en takken kosten nog zo'n 25 euro.
De maandelijkse kosten voor de gerbil zijn aangepast aan hun kleine lichaamsgrootte. Stro, hooi en zand voor ongeveer 15 euro en voer voor nog eens 5 tot 10 euro per maand zijn voldoende. Groenvoer kan dan uit uw dagelijkse voeding worden gehaald en is financieel niet meer van belang.

Een familie blijft bij elkaar

Zoals eerder vermeld, is het belangrijk om minimaal een paar gerbils aan te schaffen. Want later een gerbil kopen wordt lastig. De nieuwe gerbil mist dan de "clangeur". Ze wordt verdreven en verwondingen kunnen snel optreden in de smalle omheining. Maar er kan ook wrijving zijn binnen het gezin. Opstaan en trommelen met je voeten is meer een ongevaarlijk territoriaal gedrag.
Over territorium gesproken: wees niet verbaasd als uw gerbils urenlang door alle hoeken en gaten lopen na het schoonmaken en/of herschikken van hun verblijf. Daarbij markeren ze hun territorium opnieuw, zodat ze op elk moment blindelings hun weg kunnen vinden, zelfs 's nachts.

Uit de behuizing naar de vrije uitloop

Ze is snel, wendbaar en wendbaar, de kleine gerbil. Buiten het verblijf kan ze echter wel wennen aan mens en omgeving. Dan is de muis tam, blijft hij waar hij is en wordt hij graag geaaid. Natuurlijk mogen er geen elektriciteitskabels, ongezonde planten of andere gevaren op de loer liggen in de omgeving als de gerbil vrij mag springen. Denk er ook aan: De broedgerbil heeft geen natuurlijk gevoel voor hoogte. Als je het dier oppakt en het nog niet aan de hoogte gewend is, kan het springen en zichzelf verwonden. Daarom moet je extra voorzichtig zijn als je het dier voor de eerste keer uit de kooi laat.

Conclusie over de gerbil

De kleine gerbil is een exotisch dier waar veel plezier aan beleefd wordt. Als je veel tijd doorbrengt met het sociale dier, zal het snel wennen aan zijn baasje en zul jij, als trotse bezitter van je paar gerbils, veel plezier beleven aan het steppedier uit Mongolië.