Giftige tuinplanten voor honden

Welke van deze tuinplanten uw hond ook heeft ingenomen
Welke van deze tuinplanten uw hond ook heeft ingenomen, de symptomen en effecten kunnen variëren.

Lentetijd is tuintijd. De zon schijnt, de temperaturen lopen langzaam op, het verlangen om de tuin in te gaan groeit. Misschien ben je net zo blij dat je weer meer tijd in de tuin kunt doorbrengen als je harige vriend. Want buiten ravotten of gewoon genieten van de zon is ontspannend voor mens en hond. Helaas houdt een tuin altijd een potentieel risico in voor uw trouwe viervoeter. Of het nu in bloemperken of in potten langs het terras is, giftige tuinplanten kunnen overal aanwezig zijn.

De dosis maakt het gif

Zoals bij alle effecten op het organisme, is ook de ingenomen dosis bepalend voor plantentoxines. Natuurlijk is het gif zelf ook belangrijk. Sommige toxines zijn zelfs in kleine hoeveelheden zeer giftig, terwijl andere in verzwakte vorm in grote hoeveelheden kunnen worden ingenomen. Het gif heeft dus meerdere aspecten. Afhankelijk van de plant en het weer kan ook het werkingsmechanisme variëren. Het is een complex onderwerp. Hoe meer kennis u over dit onderwerp kunt opdoen, vooral hoe u dergelijke gevaren kunt herkennen of vermijden, des te meer ontspannen tuinieren zal zijn.

Bijkomende factoren zoals leeftijd, gezondheidstoestand, eerdere ziektes, lichamelijke conditie of medicatie die uw hond mogelijk gebruikt, beïnvloeden het effect van het gif. Als u een puppy of jonge hond in huis heeft, moet u bijzonder voorzichtig zijn. De kleine wilden verkennen hun omgeving graag met hun neus en mond. Aan bladeren, bloemen of twijgen wordt snel geknabbeld of zelfs direct ingeslikt. Sommige planten in de tuin hebben echter ook bollen in plaats van wortels. Dus als je jonge hond zo'n plant opgraaft en in de bloembol bijt, moet je net zo snel handelen.

De kleine voorjaarsbloeiers - mooi om te zien, maar giftig

Als de eerste warme temperaturen ons naar buiten lokken, verschijnen langzaam de eerste planten, aanvankelijk alleen tere knoppen of vroege bloemen. Het ontwaken van de natuur verhoogt de stemming van mens en hond. Veel van deze lentevoorbodes zijn echter giftig voor uw hond.

Sneeuwklokje

De sneeuwklokjes zijn een van de eersten die bloeien en zijn ook giftig. Met een maximale hoogte van 35 cm en hun witte, hangende bloemen zijn ze in veel huistuinen te vinden. Zowel de hele plant als de bol in de grond is giftig voor uw hond. De gevolgen van het innemen van sneeuwklokjes kunnen variëren van buikpijn, diarree tot tachycardie, rusteloosheid of coördinatieproblemen.

Narcissen

Andere giftige tuinplanten
Andere giftige tuinplanten.

De narcis, ook wel gele narcis genoemd, is ook een van de bolgewassen die al heel vroeg in het voorjaar te zien is en gevaarlijk kan zijn voor uw hond. Deze tot 50 cm hoge plant met zijn gele trechtervormige bloemen komt veel voor in huistuinen. Vooral in de tijd rond Pasen zijn deze planten erg populair. Als u deze als tafeldecoratie wilt gebruiken, plaatst u het bloemenwater altijd buiten het bereik van uw hond. Want niet alleen de plant inclusief bol is giftig, maar ook het water uit de vaas. Na inname van water of delen van de plant kunnen verschillende symptomen optreden: koliekachtige maagkrampen, diarree, braken, huidirritatie, evenals een branderig gevoel in de mond, tot coördinatieproblemen, tachycardie en lusteloosheid.

Hyacinten

De hyacint is erg populair omdat hij geurig is en zowel in de tuin als voor decoratieve doeleinden wordt gebruikt. Deze kleine tuinplanten die in verschillende kleuren verkrijgbaar zijn, kunnen tot 40 cm hoog worden. De hyacint heeft veel dicht opeengepakte bloemen. In dit geval is de hele plant net zo giftig als het water in de vaas of schotel. Het is dus belangrijk om uw hond dit water niet te laten drinken. De eerste symptomen kunnen optreden na direct contact: irritatie in de mond en mogelijke zwelling. Na enkele minuten kunnen maagkrampen, diarree, braken en slikproblemen optreden. Als de hele plant door uw hond wordt opgegeten, kunnen hartritmestoornissen, vaak plassen en zelfs uitputting het gevolg zijn.

Andere giftige tuinplanten

Naarmate het jaar vordert, ontwikkelen zich steeds meer bloemen en vruchten.

Laurierkersen

Of het nu als haag of heilzame plant is, de laurierkers is inmiddels in veel tuinen thuis. De groenblijvende struik met zijn vele kleine witte bloemen en zwarte vruchten kan tot 4 m hoog worden. De hele plant, vooral de bladeren en zaden, zijn giftig voor uw hond. Symptomen van vergiftiging zijn diarree en maagkrampen, en bij grotere hoeveelheden ook kortademigheid.

Rode vingerhoedskruid

Hoe mooi deze plant er ook uitziet, het gewone vingerhoedskruid is gevaarlijk. Deze plant, die tot 150 m hoog kan worden, heeft klokvormige, hangende paarse of witte bloemen die bijzonder giftig zijn voor uw trouwe viervoeter. Het gevaar zit niet alleen in de levende plant, maar ook in gedroogde vorm. Binnen enkele minuten na opname heeft de hond al last van braken, diarree, buikpijn, zwakte, tot tachycardie en een ineenstorting van de bloedsomloop.

Bittere lupine

De bittere lupine staat zowel bekend als een nuttige tuinplant en vooral bij veel tuinvrienden als groenbemester. Deze eenjarige plant, die tot 150 m hoog wordt, heeft aarvormige bloemen in blauw of wit. De peulvruchten zijn licht behaard en hebben een afgeplatte vorm. De hele plant, inclusief de zaden en bladeren, is giftig voor uw hond. Als grotere hoeveelheden worden ingenomen, zullen na enige tijd braken, diarree, maagpijn, spierkrampen, symptomen van verlamming, tachycardie en snelle ademhaling optreden.

Welke van deze tuinplanten uw hond ook heeft ingenomen, de symptomen en effecten kunnen variëren.
Het is daarom bijzonder belangrijk om direct met uw hond naar de dierenarts te gaan. Alleen hij kan beslissen welke stappen genomen kunnen worden. In ieder geval is het zinvol om vooraf telefonisch met de dierenarts te praten. Hij zal informatie willen ontvangen om een beter overzicht te krijgen en voorbereid te zijn op uw komst. Als je niet zeker bent van de naam van de plant waar je aan hebt geknabbeld, neem je de restanten van de plant het beste mee zodat de dierenarts hierop kan reageren.