Alles over pootverzorging

Pootverzorging is van het allergrootste belang, vooral in de winter, wanneer de poten van onze trouwe viervoeter worden blootgesteld aan sneeuw, strooizout en gruis. Lees hier hoe u uw hond kunt beschermen.

Anatomie van de hondenpoot

Hondenpootjes zorgen ervoor dat de hond altijd goed ter been is. Anatomisch zijn ze vergelijkbaar met onze handen en voeten en zijn ze net zo complex van structuur. Ze bestaan uit de pols, middenhandsbeentje en vijf vingers, elk met drie vingerkootjes. Het verschil voor ons mensen ligt in de manier waarop we bewegen. Terwijl we op onze voetzolen lopen, zijn honden zogenaamde teenlopers. Dit betekent: ze lopen alleen op hun tenen, waardoor ze enorm wendbaar zijn.

De dikke, eeltige voetzolen vormen het grootste deel van de poot en beschermen de poten tegen ruwe oppervlakken, vreemde voorwerpen en weersinvloeden. Naast receptoren voor temperaturen en trillingen, bevinden de meeste zweetklieren van de hond zich ook in de huid van de voeten. Deze klieren produceren niet alleen zweet, maar ook een speciale afscheiding die het pootoppervlak "grip" maakt en de hond betere tractie geeft. Er zijn vetkussentjes onder de hoornlaag en de bunionhuid. Ze dempen alle bewegingen en beschermen zo botten en gewrichten.

De poot van de hond is in zijn geheel erg mobiel. Dit komt voornamelijk door de huid tussen de tenen, die de afzonderlijke voetzolen losjes met elkaar verbindt. Het lopen op oneffen vloeren is dankzij deze verbinding geen probleem. Ook de harde klauwen van hoorn dragen hieraan bij. Net als spikes onder sportschoenen zorgen ze voor een betere grip. Last but not least groeit het dier ook haren tussen de kussentjes, wat vooral de gevoelige kussenruimtes beschermt.

Algemene informatie over pootverzorging

Pootverzorging gaat minder over het uitgebreid manicuren en pedicuren van de poot met vaste tussenpozen, maar meer over regelmatige controles en aandacht. Honden signaleren meestal heel duidelijk wanneer er iets mis is met hun poten. Ze knabbelen of likken hun pads uitgebreid. Als slechts één poot wordt aangetast, is het meestal een kwestie van vreemde voorwerpen of huidirritatie. Als de hond echter met meerdere poten te maken heeft, kan dit een allergisch of parasitair probleem zijn.

Onderhoud pads en haar

Zoals eerder vermeld, bestaat de onderkant van de poot voornamelijk uit kussentjes en haren, die net als de klauwen zorgvuldige zorg nodig hebben. De huid van de ballen moet regelmatig worden gecontroleerd. Het oppervlak moet glad en zacht zijn. Als het daarentegen gebarsten of droog is, moet u het opschuimen met melkvet, vaseline of pootverzorgingscrème.

Kort poothaar is de regel voor alle honden. Maar sommige viervoeters hebben een sterke haargroei tussen de tenen. Vuil of vreemde voorwerpen (bijv. graanschermen) kunnen hier vast komen te zitten en in het ergste geval in de poot groeien. Daarnaast kan het haar ook drukpunten veroorzaken. Om deze reden moet dit lange poothaar regelmatig worden bijgesneden met een schaar met afgeronde uiteinden, zodat het niet meer over de kussentjes uitsteekt.

Vreemde voorwerpen verwijderen

Honden komen vaak vreemde voorwerpen binnen in hun poten. Zolang het kleine scherven, splinters of steentjes zijn, kunt u deze zelf verwijderen. Het is het gemakkelijkst met twee personen. De ene begeleidt het pincet terwijl de andere de hond vasthoudt, aait en kalmeert.

Nadat het vreemde lichaam is verwijderd, moet de poot worden gebaad in lauw, zeepvrij water en moet er een antisepticum worden aangebracht. Eventueel kunt u ook een dun verband aanbrengen dat wordt vastgezet met een kindersok.

Bij grotere vreemde voorwerpen of bij twijfel dient u een dierenarts te bezoeken, omdat het, afhankelijk van de mate van letsel, nodig kan zijn om de wond onder algehele narcose te hechten. Bovendien kunnen pootproblemen leiden tot langdurige verwondingen. Raadpleeg bij twijfel altijd een specialist.

De ultieme pootverzorging: de klauwen knippen

Tegenwoordig bewegen huishonden zich vooral op tapijt, gladde tegels, hooguit op het grasveld in het park. Heel anders waren hun voorouders die in het wild leefden, die ook lange tijd hun prooi moesten achtervolgen over ruige, stenige grond. Poten en klauwen werden natuurlijk op een heel andere manier gebruikt.

De pootvriendelijke manier van leven zorgt er op zijn beurt voor dat de klauwen niet meer voldoende worden afgesleten. Ze blijven groeien en in het ergste geval raken ze bij elke stap de grond. Het resultaat: de hele bewegingsvolgorde wordt verschoven.

Tijdens het lopen verschuift het gewicht van voren naar achteren en bewegen de voorbenen in een onnatuurlijke hoek. Deze kettingreactie kan leiden tot problematische vervormingen in het gehele bewegingsapparaat. Daarnaast kunnen er ook te lange klauwen ingroeien. Hierdoor kan de hond zich blesseren tijdens het rennen. Sommige dieren proberen het probleem ook zelf op te lossen, door aan hun klauwen te knagen en hun hele klauw uit te trekken.

Het is daarom belangrijk om regelmatig de lengte van de klauwen te controleren en indien nodig in te korten. Er zijn echter een paar dingen om te overwegen. Net als onze vingernagels zijn hondenklauwen gemaakt van hoorn. In tegenstelling tot mensen hebben ze zenuwen en bloedvaten die niet mogen worden verwond bij het knippen van hun klauwen. Bij lichtgekleurde klauwen zie je duidelijk hun koers, bij donkere niet. Je moet dus heel voorzichtig zijn.

Als de klauwen net iets te lang zijn, is een conventionele nagelvijl geschikt om te trimmen. Voor grotere projecten moet u een speciale klauwtang gebruiken. Het moet een rond snijvlak hebben en passen bij de maat van de poot van de hond. Normale tondeuses voor menselijke nagels moeten worden vermeden. Ze hebben een glad snijvlak en zouden de klauw niet snijden, maar verpletteren.

Bij gebruik van de klauwtang dient deze horizontaal te worden aangebracht en alleen zeer dunne plakjes af te snijden. Zo kun je zien of er nog voldoende hoorn tussen de pincet en de bloedvaten zit. Als het toch gebeurt dat je een bloedvat beschadigt, raak dan je zenuwen niet kwijt. Klauwletsels bloeden hevig, maar dit zegt niets over de mate van letsel. In dergelijke gevallen moet het bloeden worden gestopt en de klauw worden gedesinfecteerd. Als de wond snel sluit, moet u de klauw goed in de gaten houden, zodat eventuele ontstekingen snel kunnen worden herkend. Hier geldt hetzelfde: Raadpleeg bij ernstige verwondingen of onduidelijkheden de dierenarts. Hij kan van deze gelegenheid gebruik maken om te demonstreren hoe de klauwen correct worden getrimd.