Hoe Corona mijn leven veranderde met een hond

Corona heeft mijn leven
Corona heeft mijn leven, ons hele leven, enorm veranderd.

(Artikel door Christoph Jung, Google hondenexpert)

Honden liggen eronder

Blauwe lucht, de zon schijnt, perfect weer, open raam. Ik zit achter mijn notitieboekje en schrijf dit verslag. Mijn honden liggen onder en naast me. Ze grommen vrolijk. Eigenlijk een absolute feelgood-situatie. Ja, als er iets in mijn leven geen vonk was, iets dat je niet eens kunt zien. Het virus. Corona heeft mijn leven, ons hele leven, enorm veranderd. Nog maar twee weken geleden bekeek ik de rapporten online met het bijbedoeling: ver weg. Nu is het virus hier en dat is duidelijk.

Eigenlijk zou ik vandaag met veel tijdsdruk op mijn nek aan de laatste details van mijn Powerpoints werken. Ik zou mijn reistassen pakken. Overmorgen, heel vroeg, zou het met de honden naar Denemarken gaan. Net als vorig jaar zou ik daar een week werken als docent. Het gaat om de opleiding van psychotherapeuten en psychiaters in therapie met hulp van honden. Hier worden de deelnemers en hun honden getraind om mensen beter te helpen. Autistische mensen stellen zich bijvoorbeeld meestal veel sneller open voor honden. Deze stage is een baan die ik erg leuk vind. Daarnaast wordt er gewandeld met de honden op de eenzame stranden in het noorden van Denemarken. Voor mij is het altijd een hoogtepunt in het leven. Het kan niet aardiger zijn.

Maar toen kwam de mail van de organisator: Annulering wegens corona. Op dezelfde dag sloot Denemarken zijn grenzen. De andere organisatoren volgden. Nu heb ik - onbedoeld en ongepland - veel tijd. De honden zijn blij. Ze wisten niet dat ze de Noordzee moesten missen, het strand waar ze zo van houden. Ondertussen genieten ze van het feit dat hun baasje de hele dag thuis is. kantoor aan huis. Nee, niet de hele dag. Ik moet ook boodschappen doen. Ik betrap mezelf erop dat ik wat meer van het hondenvoer doe in de winkelwagen, eigenlijk niet gepland. Zelfs een paar grote blikken. En ik kijk stiekem nog even snel naar de houdbaarheidsdatum voor mezelf, ik ben best gerustgesteld dat het tot eind juni zal duren. omwille van de veiligheid. Eigenlijk hou ik helemaal niet van dat soort hamsters en nee, zo ver ging het niet: ik heb geen wc-papier gekocht. Het hamsteren is volkomen nutteloos, want de schappen zijn vol, de supply chains zijn intact en ik kon nog steeds online bestellen. Ondertussen zijn de honden blij met de lekkernijen die ik ze altijd mee terugneem als ik ga winkelen. En ik ben blij voor ze.

Soort homo sapiens

Als er iets in mijn leven geen vonk was
Ja, als er iets in mijn leven geen vonk was, iets dat je niet eens kunt zien.

Over het algemeen geven mijn honden me tegenwoordig veel kracht. Haar zorgeloze houding, haar genegenheid, haar liefde voor mij doen me mijn zorgen over de Corona-crisis een beetje vergeten. Als ik de lijnen in de hand neem, is er geen houden meer aan. Wat een onstuimige vreugde! Daar breekt mijn hart. Ik ben weer blij met ze. Ik kan haar ook zonder leiband laten lopen op de onverharde wegen waar we normaal lopen. Ik weet dat ik ze kan bellen als dat nodig is. Het is nog eenzamer vandaag. Geen mens, geen hond, behalve wij vieren. Als vertegenwoordiger van de soort Homo sapiens maak ik me weer zorgen over wat als er ook een avondklok is geeft? Kan ik ze nog zo vrij laten lopen? Mijn drie maakt het niet uit. Hoewel ze allemaal 12 jaar en ouder zijn, ravotten ze rond, genietend van het mooie weer, de aankomende lente, gewoon de sociale interactie. Je geniet met volle teugen van het hier en nu.

Als we weer thuis zijn, verschijnt de volgende afwijzingsmail op het scherm. Ik las de koppen van de FAZ-online, waar een viroloog praat over nog eens vijf maanden of langer met beperkingen die bedoeld zijn om onze sociale banden gericht en massaal te verbreken. Ik ben een beetje bang. En ik voel dat mijn honden zich inleven in mijn gedachten. je maakt je zorgen om mij. Samen komen we hier doorheen. De crisis brengt ons alleen maar dichter bij elkaar. Het is heerlijk om met honden en katten te kunnen leven. Je geeft me oneindige kracht. "Het komt wel goed", zoals mijn oma altijd zei. Het had immers twee wereldoorlogen overleefd.

Hoe het nu met christoph jung gaat, kunt u lezen in deel 2 van zijn veldrapportage.