Als katteneigenaar is het beangstigend om uw geliefde kat te zien lijden aan een epileptische aanval of een andere neurologische episode. Toch kunnen neurologische aandoeningen bij katten voorkomen, net als bij mensen. In feite werkt het centrale zenuwstelsel van een kat, net als bij mensen, met een complex netwerk van zenuwen om berichten naar het lichaam te sturen. De hersenen sturen signalen door het ruggenmerg, die vervolgens naar de zenuwen reizen en organen en spieren vertellen hoe ze moeten functioneren. Wanneer iets in het lichaam deze signalen verstoort, kunnen er allerlei problemen optreden. Sommige neurologische aandoeningen kunnen met medicijnen worden behandeld of behandeld, en andere met een operatie.
Wat is een neurologische aandoening?
Neurologische aandoeningen zijn het gevolg van een verstoring van het zenuwstelsel van uw kat. Als het probleem in de hersenen zit, kunnen epileptische aanvallen aanwezig zijn. Een infectie in het ruggenmerg kan echter leiden tot een onvaste gang, problemen met het functioneren van ledematen of volledige verlamming. Een verstoring van de zenuwen kan bijna elk deel van het lichaam van uw kat aantasten, inclusief het gezicht, de mond, de benen of de poten. En aangezien het zenuwstelsel de meeste van de belangrijkste lichaamsfuncties van uw kat beïnvloedt, kunnen problemen met evenwicht, spraak (miauwen), eten, urineren en poepen ook aanwezig zijn als er een neurologisch probleem is.
Symptomen van neurologische aandoeningen bij katten
Een groot aantal symptomen kan gepaard gaan met een neurologische aandoening, afhankelijk van de locatie en oorzaak van de laesie. Een kat kan je echter niet vertellen of ze duizelig, gedesoriënteerd of depressief is, dus het zoeken naar fysieke representaties van angst is cruciaal bij de diagnose. Ten eerste zijn er duidelijke symptomen zoals toevallen, plotselinge blindheid, niet kunnen lopen of lopen met een dronken gang (ataxie), of zelfs gedeeltelijke of volledige verlamming van het gezicht of de ledematen. Dingen zoals spiertrekkingen of trillingen zijn misschien moeilijker te herkennen en het kan zijn dat u wat rustige tijd moet besteden aan het bestuderen van uw kattenvriend. Let op als uw kat gedesoriënteerd of verward is, abnormaal snelle oogbewegingen heeft(nystagmus), heeft een schuin hoofd of begint in cirkels te lopen, omdat dit een teken kan zijn van iets ernstigs. En als u een van deze symptomen opmerkt, bel dan uw dierenarts om onmiddellijk een onderzoek te plannen.
Diagnose van neurologische aandoeningen bij katten
Een volledige neurologische evaluatie moet worden uitgevoerd op het kantoor van een dierenarts. Eerst zal uw dierenarts naar de medische geschiedenis van uw kat vragen. Daarna voert hij/zij een uitgebreid lichamelijk onderzoek uit. Dit omvat het controleren van de reflexen van uw kat, het inspecteren van zijn ogen en het beoordelen van zijn pijn. In veel gevallen zal de dierenarts ook willen kijken hoe uw kat rondloopt.
Uw dierenarts kan aanvullende diagnostiek aanbevelen, zoals laboratoriumwerk, op basis van de uitkomst van het lichamelijk onderzoek. Een volledig bloedbeeld, bloedchemie en urineonderzoek kunnen worden besteld, en een schildkliertest kan hyperthyreoïdie bij katten uitsluiten, die zich soms kan voordoen met milde neurologische symptomen. Uw dierenarts wil mogelijk ook controleren op hoge bloeddruk.
Röntgenfoto's (röntgenfoto's) van de ledematen en wervelkolom kunnen duidelijke problemen aan het licht brengen, zoals ruggengraattrauma of grote tumoren in het lichaam. Maar als uw dierenarts niet in staat is om de exacte oorzaak van de symptomen te bepalen, kunt u worden doorverwezen naar een veterinaire neuroloog die de bevindingen zal beoordelen en mogelijk meer complexe beeldvorming zal aanbevelen, zoals een MRI- of een CT-scan om te controleren op tumoren, ontstekingen, of andere afwijkingen. Een cerebrale spinale vloeistofkraan kan ook worden besteld, waardoor microscopische analyse van de vloeistof rond de wervelkolom mogelijk is, waardoor mogelijk de aanwezigheid van infectie, bloed en andere abnormale cellen kan worden onthuld.
Oorzaken van neurologische aandoeningen
Soms zal het onderzoek van een dierenarts, gecombineerd met een paar diagnostische tests, de oorzaak van de neurologische stoornis van uw kat onthullen. Naast tumoren en infecties kunnen bepaalde toxines ook het zenuwstelsel aantasten. Infectieziekten zoals FIV, Felv of FIP kunnen ook neurologische symptomen veroorzaken, evenals sommige stofwisselingsziekten.
Behandeling
De behandeling van neurologische aandoeningen bij katten begint met het diagnosticeren van de aandoening, en de zorg varieert sterk op basis van de diagnose.
- Behandeling van epileptische aandoeningen: epileptische aanvallen - plotselinge episodes van abnormale elektrische activiteit in de hersenen - gaan meestal gepaard met enig verlies van controle over het lichaam, zoals spiertrekkingen, stuiptrekkingen en onvrijwillig urineren/ontlasting. Katten kunnen om verschillende redenen epileptische aanvallen krijgen, maar wanneer geavanceerde diagnostiek geen exacte oorzaak onthult, wordt de kat meestal gediagnosticeerd met epilepsie, meestal onder controle met medicatie. Als uw kat epilepsie heeft, is het belangrijk om regelmatig met uw dierenarts te communiceren en terug te komen voor vervolgbezoeken na het starten van een behandelprotocol. Epilepsie is meestal beheersbaar met de dagelijkse toediening van verschillende medicijnen.
- Behandeling van meningitis en encefalitis: Meningitis, ontsteking van het membraan dat de hersenen en het ruggenmerg bedekt, en encefalitis, ontsteking van de hersenen, worden meestal veroorzaakt door een infectie (bacterieel, viraal, schimmel- of parasitair). Deze twee aandoeningen kunnen tegelijkertijd voorkomen (meningo-encefalitis) en kunnen in sommige gevallen wijzen op een probleem met het immuunsysteem van een kat. De behandeling omvat het gebruik van corticosteroïden om ontstekingen te verminderen en het immuunsysteem te veranderen. Antibiotica, antischimmelmiddelen of antiparasitaire geneesmiddelen worden ook gebruikt indien geïndiceerd. Ondersteunende zorg kan vochttoediening, pijnbeheersing en voedingssupplementen omvatten.
- Behandeling van vestibulaire ziekte: Vestibulaire ziekte treedt op wanneer er druk is op de zenuwen die het vestibulaire systeem in de gehoorgangen regelen, wat vaak duizeligheid veroorzaakt bij katten. Katten kunnen dronken of duizelig lijken, hun hoofd kantelen of snelle abnormale oogbewegingen vertonen. Een ernstige oorontsteking of tumor kan leiden tot vestibulaire disfunctie, of meningitis, encefalitis of meningo-encefalitis kan de boosdoener zijn. De behandeling hangt af van de werkelijke oorzaak van de disfunctie. Als er sprake is van een oorontsteking, heeft uw kat mogelijk oordruppels en orale medicatie nodig. Waar nodig wordt ondersteunende zorg verleend.
- Cognitieve disfunctie behandelen: Cognitieve disfunctie, of dementie, wordt het meest gezien bij oudere katten. Katten met dementie lijken te "vergeten" hoe ze de kattenbak moeten gebruiken, waar de voerbak staat en hoe ze door het huis moeten navigeren. Er is geen remedie voor cognitieve disfunctie, maar sommige medicijnen en voedingssupplementen kunnen de progressie vertragen.
- Behandeling van tussenwervelschijfziekte: Tussenwervelschijfziekte (IVDD), of hernia, omvat de ontsteking of verplaatsing van tussenwervelschijven, die uiteindelijk druk uitoefenen op het ruggenmerg, wat leidt tot pijn en mogelijke verlamming. Hoewel het vaker voorkomt bij honden, kan IVDD soms voorkomen bij katten. In milde gevallen (wanneer het huisdier nog kan lopen), kunnen dierenartsen een benadering proberen die rust, ontstekingsremmende medicijnen en spierverslappers omvat. Chirurgie is vaak de enige behandeling voor ernstige gevallen.
- Behandeling van hyperesthesiesyndroom: Deze aandoening wordt zelden gediagnosticeerd en kan een relatief groot aantal katten treffen en wordt soms rimpelende huidaandoening genoemd. Katachtige hyperesthesie wordt vaak aangezien voor een reactie op het huisdier langs de rug, wanneer de huid kan rimpelen of trillen. De kat zal plotseling krabben of het gebied overwoekeren en een plotselinge uitbarsting van energie krijgen, waardoor hij abnormaal gaat handelen. Hyperesthesiesyndroom wordt niet als ernstig beschouwd en kan voortkomen uit stress en angst. De behandeling omvat meestal veranderingen die angst verminderen, zoals het plannen van regelmatige voedings- en speeltijden.
Neurologische aandoeningen veroorzaakt door hersentumoren
Hersentumoren kunnen een groot aantal problemen veroorzaken, zoals toevallen, coördinatiestoornissen, blindheid en gedragsveranderingen. Klinische symptomen zijn sterk afhankelijk van de grootte en locatie van de tumor. Goedaardige tumoren, meningeomen genaamd, kunnen vaak operatief worden verwijderd en katten met operabele meningeomen leven meestal een normaal leven na verwijdering van de tumor. Zonder chirurgische verwijdering kan dit type tumor echter uitbreiden, wat leidt tot meer neurologische disfunctie.
Kwaadaardige hersentumoren komen ook voor bij katten. De prognose voor dit type tumor is niet goed. Palliatieve zorg kan daarbij helpen.
Hoe neurologische aandoeningen te voorkomen?
Veel neurologische aandoeningen zijn niet te voorkomen, maar het handhaven van een gezonde levensstijl houdt elke kat in topvorm. Geef uw kat op volwassen leeftijd een hoogwaardige voeding. Geef hem voldoende ruimte om te ravotten, spelen en sporten. En geef je kat altijd liefde en aandacht.
