Hoe bepaal je of de achterhand van je kat gezond is?

Het profiel van de achterhand van een gezonde kat moet de indruk wekken van kracht en steun. Het lichaamsprofiel zal iets naar de staart toe smaller worden, terwijl het goed gespierd blijft, vooral rond de heupen. Een licht buikzakje is normaal, hoewel het meer voorkomt bij zwaardere katten of bij zwaarlijvige katten die zijn afgevallen. De hurken en achterpoten zijn stevig, klaar om te rennen of springen. De hele achterhand is bedekt met vacht, die in het allerlaatste deel van de buik dunner kan zijn. Bij het lopen of rennen moeten de achterste ledematen van jongere katten soepel stromen zonder tekenen van stijfheid of pijn.

Organen in het onderlichaam

De organen van de buik en de onderste helft van de kat omvatten de lever, maag, milt, nieren, blaas, dunne darm, dikke darm en voortplantingsorganen (testikels of baarmoeder). In tegenstelling tot het bovenlichaam van de kat, worden deze organen, behalve een deel van de lever, niet beschermd door het skelet. Ziekten die deze organen aantasten, veroorzaken klinische symptomen, waaronder:

• Braken: Braken (soms gepaard gaand met diarree) kan een teken zijn van verschillende ziekten en aandoeningen, waaronder hyperthyreoïdie, nierziekte (acuut en chronisch), pancreatitis en inname van giftige menselijke voedingsmiddelen, planten of andere stoffen. Diarree en braken kunnen wijzen op een darmprobleem, zoals IBD (Inflammatory Bowel Disease) of zelfs kanker.
• Snel gewichtsverlies: Plotseling gewichtsverlies is altijd een rode vlag en kan in combinatie met braken een teken zijn van de bovengenoemde ziekten en aandoeningen. Bij katten met overgewicht kan snel gewichtsverlies leiden tot een ernstige aandoening die hepatische lipidose wordt genoemd (ook bekend als leververvetting). Hoewel het potentieel fataal is, kan hepatische lipidose worden genezen als het snel genoeg wordt opgemerkt en behandeld.
• Butt-scooting: wanneer een kat met zijn kont over de vloer schuift en een extreem stinkende bruine substantie achterlaat, wordt dit hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt door geïnfecteerde of aangetaste anaalklieren. Katten kunnen ook spontaan hun anaalklieren uiten als ze verrast of van streek zijn. Beïnvloede of geïnfecteerde klieren vereisen veterinaire behandeling.

Katten die een van de bovenstaande symptomen vertonen, moeten onmiddellijk naar hun dierenkliniek worden gebracht om een goed onderzoek, diagnose en behandeling te garanderen.

Wervelkolom

De wervelkolom loopt over de hele lengte van het lichaam, van waar het de kop verbindt tot het midden van de staart. Ook wel het wervelkanaal genoemd, het bestaat uit de ruggengraat (wervelkolom), die het ruggenmerg omsluit. Dit ruggenmerg is het "berichtencentrum" van het lichaam en werkt via zenuwuiteinden om de functies van alle delen van het lichaam te regelen. Zenuwuiteinden brengen ook gevoelens van gevoel over, zoals warmte, kou en pijn. Het ruggenmerg is een van de belangrijkste organen van het lichaam.

De wervelkolom bij een gezonde kat is extreem flexibel, wat zorgt voor de behendigheid waar katten bekend om staan. Een vallende kat kan zichzelf oprichten door zijn ruggengraat te draaien om rechtop op zijn pootjes te kunnen landen. De ruggengraat van een kat in een ontspannen houding met vier poten zal redelijk recht en evenwijdig aan de grond zijn, iets aflopend vanaf de voorste schouders en weer naar de basis van de staart.

Staart

De staart van de kat wordt gebruikt voor het balanceren en brengt op elk moment de emoties van een kat over. Een snel opzwepende staart betekent problemen, en dat signaal kun je het beste respecteren.

Manx-katten worden geboren zonder staart. Sommige Manx-kittens worden geboren met het "Manx-syndroom", een genetische aandoening die misvorming van hun ruggenmerg veroorzaakt. Dit veroorzaakt neurologische symptomen in de achterste ledematen, evenals urine- en fecale incontinentie en in sommige gevallen spina bifida, een ernstiger misvorming van het ruggenmerg.

Achterbenen en voeten

De achterste hurken, achterpoten, voeten en klauwen completeren de anatomie van de achterhand. Flexibele heupen en de sterke botten, gewrichten en krachtige spieren van de achterpoten van de kat geven enorme kracht voor zowel rennen als springen, wat essentieel is voor het vangen van prooien in het wild.

Bij oudere katten (>8 jaar oud) kan traagheid of aarzeling in mobiliteit een teken zijn van artritis, vooral als de kat moeite heeft om op meubels te springen of de kattenbak te gebruiken. Overgewicht draagt bij aan artritis, evenals andere medische aandoeningen. Een programma van langzaam gewichtsverlies voorgeschreven door uw dierenarts is essentieel voor zwaarlijvige katten. Heupdysplasie, die vaker voorkomt bij bepaalde rassen (Perzisch, Siamees en Maine Coon), kan katten vatbaar maken voor artritis. Uw dierenarts kan ook medicijnen aanbevelen om pijnlijke gewrichten te kalmeren en de progressie van artritis te voorkomen. Glucosamine en Chondroïtine worden vaak voorgeschreven en worden gecombineerd in het product Cosequin (R).

De achterpoten, poten en klauwen zijn net zo belangrijk als die aan de voorkant. Hun kracht stelt de kat in staat om naar voren te duwen en snel een hoge snelheid te bereiken om prooien te achtervolgen of te vluchten voor roofdieren. De achterste klauwen zijn krachtig voor het geven van pijnlijke "konijnenschoppen", zowel in het spel als ter zelfbescherming. Hoewel de voorklauwen routinematig moeten worden geknipt, wordt het niet aanbevolen om de achterklauwen te knippen van katten die tijd buitenshuis doorbrengen, vanwege hun gebruik voor bescherming.

Het lichaam van een gezonde kat is poëzie in beweging. Het is de perfecte balans tussen vorm en functie, met de bonus van schoonheid en gratie. Wanneer u katten in huis neemt, is het uw taak ervoor te zorgen dat ze een gezond, voedzaam dieet krijgen, voldoende beweging in de vorm van spel en een gepland programma van veterinaire zorg, om ervoor te zorgen dat ze zo lang mogelijk gezond blijven. mogelijk.