Uitdroging bij katten: symptomen en behandelingen

Symptomen van hyperthyreoïdie bij katten zijn onder meer frequent braken
Katachtige hyperthyreoïdie: Symptomen van hyperthyreoïdie bij katten zijn onder meer frequent braken, diarree en polydipsie (verhoogde) dorst, aanwijzingen dat katten met hyperthyreoïdie uitgedroogd kunnen zijn.

Het is geen geheim dat katten water nodig hebben. Hoewel hun voorouders uit de woestijn kwamen, hebben katten vocht nodig om te overleven. Water houdt lichaamsweefsels gezond en is van vitaal belang voor de nieren om hun werk te doen door gifstoffen uit het systeem te spoelen. Volgens WebMD vormt water 80 procent van de lichamen van katten. Katten die rauw of ingeblikt voedsel eten, krijgen normaal gesproken voldoende vocht uit hun maaltijden. Droog kattenvoer bevat echter slechts gemiddeld 10 procent water, en katten die alleen droogvoer krijgen, moeten een continue bron van vers water hebben om vocht te vervangen dat verloren gaat door urineren, ontlasting en ademhaling. Water levert niet alleen vloeistoffen, maar ook elektrolyten, zoals natrium, kalium en chloride, die allemaal nodig zijn voor een goede lichaamsfunctie.

Symptomen van uitdroging bij katten

Hoe weet je dat je kat uitgedroogd is? Uw eerste indicatie kan zijn wanneer uw dierenarts u dat zegt. Een vrij eenvoudige test thuis kan u echter onmiddellijk vertellen dat uw kat last heeft van vochtverlies: het nekvel tussen de schouders van katten is normaal gesproken glad en flexibel. Dus als je het met je vingers vastpakt en voorzichtig levend maakt, valt het nekvel bijna onmiddellijk terug op zijn plaats. Als een kat echter uitgedroogd is wanneer je het nekvel optilt, zal het een tent vormen en wanneer je het loslaat, blijft het rechtop in zijn tentvorm. Andere symptomen van uitdroging, afhankelijk van het stadium van vochtverlies, zijn ingevallen ogen, droog tandvlees, kwijlen of hijgen.

Risicofactoren

Uitdroging kan worden veroorzaakt door vochtverlies of te weinig vochtinname
Uitdroging kan worden veroorzaakt door vochtverlies of te weinig vochtinname.

Uitdroging kan worden veroorzaakt door vochtverlies of te weinig vochtinname. Er zijn verschillende factoren die verband houden met uitdroging bij katten. Ze bevatten:

  • Zonnesteek: vochtverlies bij warm weer: de temperatuur van een kat kan snel stijgen als hij buiten is, of erger nog, als hij op een hete zomerdag in een voertuig wordt achtergelaten, vooral als ze tegelijkertijd extra vocht missen. Houd een rectale thermometer bij de hand en leer hoe u deze moet gebruiken. Een temperatuur van 39°C of hoger moet als een veterinair noodgeval worden beschouwd.
  • Nier- of nierfalen: of het nu plotseling of chronisch is, het kan de bloedbaan snel vullen met die gifstoffen die de nieren normaal gesproken verwerken. Het vervangen van de verloren vloeistof en elektrolyten speelt een cruciale rol bij de behandeling. Vloeistofvervanging kan worden uitgevoerd door het personeel van uw dierenkliniek met IV (intraveneuze) vloeistoffen, bijna altijd gevolgd door subcutane vloeistoffen thuis. Hoewel het in het begin misschien beangstigend klinkt, als het op de juiste manier wordt gedaan, is het geven van sub-Q-vloeistoffen niet zo erg, en je kat zal zich daarna zoveel beter voelen dat het de moeite waard is om te leren hoe.
  • Katachtige hyperthyreoïdie: Symptomen van hyperthyreoïdie bij katten zijn onder meer frequent braken, diarree en polydipsie (verhoogde) dorst, aanwijzingen dat katten met hyperthyreoïdie uitgedroogd kunnen zijn.
  • Kattendiabetes: net als bij hyperthyreoïdie, omvatten de symptomen van diabetes bij katten vaak urineren, overmatige dorst, wat ook een teken van uitdroging kan zijn. Een van de ernstigste bijwerkingen van onbehandelde kattendiabetes is diabetische ketoacidose, die levensbedreigend kan zijn. Een belangrijk onderdeel van de behandeling van die aandoening is een veterinaire IV met Ringers-oplossing. Diabetische nefropathie (nier- of nierfalen) is ook een ernstige mogelijke bijwerking wanneer hoge glucosespiegels de filterfunctie van de nieren beschadigen. Net als bij diabetische ketoacidose omvat de behandeling veterinaire IV-vloeistofvervangingen.
  • Leverlipidose: Leverlipidose, algemeen bekend als "leververvetting", is een levensbedreigende ziekte, maar het is volledig omkeerbaar als het op tijd wordt behandeld. Simpel gezegd, de lever begint te stoppen als een kat stopt met eten. De behandeling bestaat uit het voeden via een buis in een veterinair ziekenhuis, samen met IV-vloeistoffen om de nieren te laten werken. Eenmaal gestabiliseerd, kan uw dierenarts u voorstellen om een waterige mix van voedsel met een spuit te geven, samen met Sub-Q-vloeistoffen.

De informatie die hierin wordt gevonden onderstreept de kritieke noodzaak om de normale toestand van uw kat te kennen, zodat elke afwijking van de normale toestand een sterke aanwijzing is dat het tijd is om uw dierenarts te bellen. U bent de reddingslijn van uw kat voor een goede gezondheid, en hij is afhankelijk van u om hem gezond en goed gehydrateerd te houden. Jullie zullen allebei veel gelukkiger zijn als je dat vertrouwen respecteert.

Disclaimer: De auteur is geen dierenarts. Dit artikel is niet bedoeld als een definitief antwoord op eventuele vragen die u heeft over uitdroging bij katten, maar is bedoeld om u een startpunt te geven om uw eigen onderzoek te doen, zodat u een weloverwogen beslissing kunt nemen, mocht dit ooit nodig zijn. Bovenal moet uw eigen dierenarts altijd uw primaire bron van informatie en advies over uw katten zijn.

Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.