Hoe het kattenhyperesthesiesyndroom te herkennen en te overwegen?
Rimpelende huidaandoening is een veel voorkomende naam voor een aandoening die technisch bekend staat als "Feline Hyperesthesia Syndrome" (FHS), en wordt gekenmerkt door een aantal symptomen: angst, neurologische gevoeligheid en gegeneraliseerde agitatie.
Het cruciale verschil tussen het "normale gekke gedrag" dat de meeste jongere katten en gelukkige, energieke katten vertonen, en een hyperesthesiestoornis bij katten, is dat bij de laatste de kat daadwerkelijk in neurologische of centrale zenuwstelsel-nood verkeert.
Symptomen van een rimpelende huidaandoening
De alerte verzorger kan baat hebben bij het gebruik van een kalender om de dagelijkse of wekelijkse frequentie van elk van deze angstige gedragingen te documenteren, aangezien elk ervan "normaal" kan lijken als het niet vaak of één voor één wordt gezien.
- Het handelsmerk: rimpelende huid
De huid op de onderrug van de kat rimpelt zichtbaar, vergezeld van het bijten en krabben aan zijn rug of staart. - Luid en aanhoudend "zorgeloos" miauwen
Katten die aan dit syndroom lijden, kunnen ook luid miauwen zonder duidelijke reden, vaak 's nachts. - Vreemde oogverschijning
Leerlingen kunnen verwijd raken en ze kunnen wezenloos in de ruimte staren; de ogen kunnen glazig lijken. - Onregelmatig racen
De kat rent vaak in cirkels of rent weg, eerst in de ene richting, dan in de andere. - Gevoeligheid voor aanraking
Een kat die aan deze aandoening lijdt, kan soms extreme gevoeligheid en ongemak vertonen door aaien en elk fysiek contact met de huid.
Het is niet verwonderlijk dat een aandoening met zoveel angstachtige symptomen ook een aantal angstopwekkende oorzaken omvat, variërend van onbedoelde voedings- of omgevingstoxiciteit tot verworven allergie of overgevoeligheid, tot een dwangmatige gewoonte in een poging zichzelf te kalmeren. Het is ook niet verwonderlijk dat dit syndroom ook een aantal andere beschrijvende namen heeft, zoals psychomotorische epilepsie bij katten, atypische neurodermatitis, zelfverminkingssyndroom en spierkrampen bij katten.
Mogelijke oorzaken van een rimpelende huidaandoening bij katten
Het is belangrijk om eerst andere mogelijke lichamelijke oorzaken uit te sluiten:
- Pansteatitis (steatitis, geelvetziekte)
Pansteatitis is een ziekte die wordt veroorzaakt door een teveel aan onverzadigde vetzuren, gecombineerd met een gebrek aan voldoende vitamine E. Het wordt bij katten meestal veroorzaakt door frequente consumptie van rode tonijn, en sommige deskundigen hebben het de schuld gegeven op niet-nutritionele zelfgemaakte diëten. De resulterende "zieke vetafzettingen" kunnen zeer pijnlijk zijn voor katten. - Betrokkenheid van de hersenen
Vooral bij FSH-katten die epileptische aanvallen vertonen, moet een mogelijke herseninfectie, schedeltrauma of tumoren worden onderzocht door een dierenarts. - Vlooienallergieën Een
jeukende huid als gevolg van vlooienbeten kan een oorzaak zijn van grillig gedrag bij katten, en deze mogelijke oorzaak zou relatief eenvoudig moeten worden uitgesloten door onderzoek van de huid onder de vacht.
Waarschuwing
Giftige blootstelling aan zware metalen uit het milieu of dieet, zoals arseen of kwikbevattende voedingsmiddelen of verbindingen, het gebruik van giftige vlooiendompels, vlooienbanden met twijfelachtige ingrediënten, of de inname van huishoudelijke schoonmaakmiddelen en pesticiden moeten worden uitgesloten.
Ervan uitgaande dat alle bovenstaande oorzaken kunnen worden uitgesloten en zijn uitgesloten, zal de rimpelende huidaandoening hoogstwaarschijnlijk worden gezien als een vorm van OCS (obsessief-compulsieve stoornis) of als een stressgerelateerde aandoening, en er zijn geschikte voedings, omgevings- en gedragsstappen die in dergelijke gevallen kunnen worden genomen.
Katten behandelen met een rimpelende huidaandoening
Een FSH-kat kan thuis worden geholpen door stressoren te verlichten en door op oefeningen gebaseerde activiteiten aan te bieden, zoals interactief spelen met toverstokjes. Clickertraining, een zeer effectieve en leuke benadering van gedragsverandering, kan worden gebruikt om het vrolijke activiteitenniveau van de kat te stimuleren en zijn depressie op te heffen, en ook om de band tussen kat en voogd te versterken.
Anticonvulsieve medicatie, zoals fenobarbital, kan af en toe worden voorgeschreven aan de FSH-kat die vatbaar is voor epileptische aanvallen, en zeer lage doseringen van stemmingsstabiliserende medicijnen kunnen worden voorgeschreven om de kat weer op een "gelijkmatige kiel" te krijgen. Dit soort farmacologie zou als laatste redmiddel moeten worden gebruikt nadat op de voeding gebaseerde en op beloningen gebaseerde angstreducerende spellen allemaal zijn ingevoerd.
Het verwijderen van negatieve invloeden en blootstellingen, en niet het toevoegen van nieuwe, is altijd de eerste stap, maar het is ook essentieel om te overwegen wat er moet worden toegevoegd voor zover de noodzakelijke voedingsbronnen: de mineralen, vitamines, oliën en andere voedingsbehoeften voor het opnieuw in evenwicht brengen van goede gezondheid in onze katachtige metgezellen.
Hoewel de chemie van het zenuwstelsel bij een kat met een rimpelende huidaandoening misschien nooit helemaal "genezen" wordt met medicatie, kunt u samenwerken met een kattenvoedingsdeskundige of kattengedragstherapeut om uw kat gelukkiger en comfortabeler te maken en uw eigen zorgen te verlichten. en stress over hoe u uw kat kunt helpen deze aandoening om te keren.
