Een katachtig hartgeruis wordt meestal gedetecteerd tijdens een routineonderzoek wanneer de dierenarts met een stethoscoop naar het hart van uw kat luistert. Er is niets mysterieus aan een hartruis. Het betekent gewoon dat het hart ongebruikelijke geluiden maakt die op een afwijking kunnen duiden. Als uw dierenarts vaststelt dat uw kat een hartruis heeft, wilt u weten wat de oorzaak van de aandoening is, hoe ernstig deze is en wat uw volgende stappen kunnen zijn.
Waarom hebben katten hartruis?
Een hartgeruis treedt op wanneer er turbulentie in het bloed is terwijl het door het hart stroomt. Het geruis is hoorbaar als een suizend of zwiepend geluid dat optreedt tijdens de normale cyclus van de hartslag.
Murmurs worden beoordeeld op een schaal van 1 tot en met 6, op basis van intensiteit of luidheid. Een luider geruis duidt op meer turbulentie en het luidste is op meerdere plaatsen op de kat hoorbaar. Een zachter geruis is mogelijk maar op één plaats waarneembaar. Het is echter belangrijk om te weten dat de graad van het hartgeruis niet de ernst van de aandoening aangeeft.
Bovendien kan het hartgeruis constant zijn, wat betekent dat het altijd met hetzelfde intensiteitsniveau hoorbaar is of altijd hetzelfde klinkt. Aan de andere kant kan een katachtig hartgeruis dynamisch zijn en van tijd tot tijd in intensiteit veranderen.
Er zijn veel verschillende aandoeningen die een hartruis bij een kat kunnen veroorzaken. Sommige hiervan zijn ernstig en mogelijk levensbedreigend. Anderen zijn goedaardig, niet gerelateerd aan een ziekte en hebben mogelijk geen invloed op de gezondheid van uw kat.
Hartziekte
Hartgeruis bij katten kan verband houden met structurele hartaandoeningen. Uw kat is mogelijk geboren met een hartafwijking, bekend als aangeboren hartaandoening, zoals pulmonale stenose of open ductus arteriosus.
Het is ook mogelijk dat uw kat op latere leeftijd een hartaandoening heeft gekregen. Hartgeruis bij katten wordt vaak geassocieerd met cardiomyopathieën of ziekten van de hartspier, die een abnormale hartfunctie kunnen veroorzaken, waaronder geruis.
Extracardiale aandoeningen
Het hartgeruis van een kat kan ook verband houden met extracardiale aandoeningen of aandoeningen buiten het hart. Er kan bijvoorbeeld een extracardiale aandoening aanwezig zijn wanneer de kat koorts of een infectie heeft, maar het kan ook voorkomen bij katten die drachtig, zwaarlijvig of vermagerd zijn.
Murmuren zijn ook een veel voorkomend symptoom van:
- Bloedarmoede: een aandoening die wordt veroorzaakt door lage niveaus van rode bloedcellen.
- Hoge bloeddruk: een indicatie van een onderliggende primaire ziekte.
- Hyperthyreoïdie: een aandoening die wordt veroorzaakt door een vergrote schildklier die te veel hormoon produceert, wat kan leiden tot cardiomyopathie.
Onschuldig gemompel
Na een grondig onderzoek kan uw dierenarts vaststellen dat uw kat in perfecte gezondheid verkeert. In deze gevallen wordt het geruis een onschuldig of fysiologisch hartgeruis genoemd. Dit goedaardige geruis is over het algemeen laag in intensiteit en komt niet voor bij andere tekenen of symptomen die wijzen op een ziekte of ziekte.
Onschuldig geruis komt vaak voor bij jonge kittens - vooral als ze een groeispurt doormaken - en stopt meestal rond de leeftijd van 4 of 5 maanden. Volwassen katten kunnen ook tijdelijk geruis hebben, wat vaak te wijten is aan stress, wat een verhoging van de hartslag veroorzaakt. Aangezien een bezoek aan de dierenarts bij uw kat enige angst kan veroorzaken, zal uw dierenarts hier waarschijnlijk rekening mee houden als ze tijdens een controle een zwak geruis opmerkt.
Behandeling
Wanneer ze een hartgeruis detecteren, moeten dierenartsen vertrouwen op diagnostische tests om erachter te komen waarom het hartgeruis daar is.
Bij katten wordt hartgeruis meestal het best beoordeeld met een echocardiogram. Dit ultrasoon onderzoek stelt de dierenarts in staat om de hartspier van uw kat en andere kritieke structuren te beoordelen om een nauwkeurige diagnose te stellen.
Hoewel een katteneigenaar kan besluiten te wachten en niets anders te doen dan zijn kat te observeren, is dit misschien geen verstandige handelwijze. Cardiomyopathieën en sommige andere hartaandoeningen die gepaard gaan met een geruis, kunnen zich zeer snel ontwikkelen tot ernstige, levensbedreigende aandoeningen. In sommige gevallen kan zelfs een plotselinge dood optreden.
Behandelingsopties variëren, afhankelijk van de werkelijke oorzaak van het geruis. Als blijkt dat het goedaardig is, is er geen behandeling nodig en kan uw dierenarts ervoor kiezen om de gezondheid van uw kat gewoon vaker te controleren. Als het echter te wijten is aan een onderliggend gezondheidsprobleem, kan uw dierenarts een operatie, medicatie, een speciaal dieet of een andere vorm van gespecialiseerde zorg aanbevelen.
