Hondenparvovirus (CPV)

Canine parvovirus (ook wel CPV of parvo genoemd) is een zeer besmettelijke
Canine parvovirus (ook wel CPV of parvo genoemd) is een zeer besmettelijke en mogelijk dodelijke virale ziekte die bij honden wordt gezien.

Symptomen, behandeling en preventie

Een geïnfecteerde hond zal twee tot drie weken na infectie zeer grote hoeveelheden in de ontlasting
Een geïnfecteerde hond zal twee tot drie weken na infectie zeer grote hoeveelheden in de ontlasting kwijtraken.

Canine parvovirus (ook wel CPV of parvo genoemd) is een zeer besmettelijke en mogelijk dodelijke virale ziekte die bij honden wordt gezien. Meestal veroorzaakt Parvovirus een ernstige ontsteking van het maagdarmkanaal, wat leidt tot vernietiging van darmvlokken. Het beïnvloedt ook de beenmergcellen en het hart. Canine Parvovirus is besmettelijk en kan enkele maanden (sommige experts zeggen wel twee jaar) in de omgeving overleven en is resistent tegen veel ontsmettingsmiddelen. Vaccinatie met uw dierenarts volgens het juiste schema is noodzakelijk om honden te beschermen, vooral puppy's.

  • 01

    Parvovirus-infectie bij honden

    Parvo is een veel voorkomende en potentieel ernstige virale ziekte bij honden. Het virus heet officieel Parvovirus. Canine Parvovirus wordt beschouwd als een mutatie van het kattenparvovirus, ook bekend als het kattenziektevirus. De hondenversie van deze ziekte wordt gewoonlijk Parvo genoemd. Het virus verscheen voor het eerst klinisch in 1978 en er was een wijdverbreide epidemie bij honden van alle leeftijden.

    Rassen zoals Rottweiler, Doberman pinscher, Duitse herders, pitbulls en Labrador retrievers lopen een verhoogd risico op deze ziekte. Maar iedereen kan Parvovirus krijgen. Zorg ervoor dat u de vaccinaties van uw hond up-to-date houdt.

  • 02

    Tekenen en symptomen van parvovirus (parvo) infectie

    Parvovirusinfectie is een ernstige ziekte die voornamelijk het maag-darmstelsel en het beenmerg van honden aantast. Het kan ook het hart aantasten." Parvo is een zeer besmettelijke en vaak plotselinge virale ziekte; puppy's zijn bijzonder vatbaar. Het kan verschillende symptomen vertonen:

    • Asymptomatisch: Er worden geen tekenen gezien. Dit komt vaak voor bij honden ouder dan een jaar en gevaccineerde honden.
    • Intestinaal: U kunt gedragsveranderingen bij uw hond opmerken, zoals verminderde eetlust, overgeven, diarree en lethargie. Dit virus veroorzaakt extreme schade aan het darmkanaal, waardoor de hond vatbaar wordt voor secundaire bacteriële infecties. In ernstige gevallen kunnen sepsis, shock en overlijden optreden. Parvo wordt vaak gezien bij honden die te jong zijn om de volledige set vaccinaties te hebben gehad.
    • Hart: Zeer jonge puppy's (jonger dan acht weken) kunnen een ernstige ontsteking van de hartspier hebben, wat kan leiden tot ademhalingsmoeilijkheden en de dood. Dit wordt niet zo vaak gezien als darmklachten.
  • 03

    Overdracht van parvovirus

    Parvovirus wordt meestal verspreid via uitwerpselen, geïnfecteerde grond, speeksel, braaksel en fomites (schoenen, handen of andere items die met het virus zijn besmet). Een geïnfecteerde hond zal twee tot drie weken na infectie zeer grote hoeveelheden in de ontlasting kwijtraken. Het is extreem besmettelijk en niet-gevaccineerde honden zullen gemakkelijk besmet raken.

    Een geïnfecteerde hond kan het virus drie weken of langer kwijtraken nadat hij ziek is geweest. Gedurende deze tijd moet u de hond thuis houden om te voorkomen dat u andere honden besmet.

    Vanwege het risico van Parvo wordt aangeraden om puppy's pas naar openbare plaatsen te brengen als ze 17 weken oud en volledig gevaccineerd zijn.

  • 04

    De omgeving van parvo. desinfecteren

    Een van de meest voorkomende vragen en zorgen over Parvovirus is hoe lang het duurt en hoe de omgeving te desinfecteren. Dit is vooral belangrijk als een nieuwe puppy in een mogelijk besmet gebied wordt gebracht.

    Parvovirus kan maanden in de omgeving overleven, vooral als er koele en vochtige omstandigheden zijn. De meeste ontsmettingsmiddelen zullen parvo niet doden, daarom wordt bleekmiddel beschouwd als de meest geprefereerde manier voor eigenaren thuis om het parvovirus in de omgeving te doden.

  • 05

    CPV-preventie

    Vaccinatie is de sleutel tot het voorkomen van deze ziekte en het beschermen van uw hond. Fokkende teven moeten worden gevaccineerd voordat ze drachtig worden om ervoor te zorgen dat de pups de beste start krijgen op het gebied van immuniteit. Vaccinaties moeten beginnen op de leeftijd van zes weken, met boosters op de leeftijd van negen, 12 en 16 weken. Sommige dierenartsen geven ook een booster bij 20 weken, afhankelijk van het ras en het Parvovirus-risico in uw omgeving. Praat met uw dierenarts over welk vaccinatieprotocol het beste is voor uw huisdier en uw levensstijl.

  • 06

    Parvo behandeling en prognose

    Zodra een hond is geïnfecteerd met Parvovirus, is ondersteunende zorg de enige behandeling. Orale of intraveneuze vloeistoffen kunnen nodig zijn om verliezen door braken en diarree te vervangen. Medicijnen tegen braken/misselijkheid kunnen helpen. Antibiotica worden gegeven om infectie te voorkomen die wordt veroorzaakt door het verlies van het slijmvlies van de darm. Puppy's moeten vaak in het ziekenhuis worden opgenomen.

Als u vermoedt dat uw huisdier ziek is, bel dan onmiddellijk uw dierenarts. Raadpleeg voor gezondheidsgerelateerde vragen altijd uw dierenarts, aangezien zij uw huisdier hebben onderzocht, de gezondheidsgeschiedenis van het huisdier kennen en de beste aanbevelingen voor uw huisdier kunnen doen.