Een van de meest controversiële kwesties in opvangcentra is het al dan niet steriliseren van een geredde zwangere kat. Terwijl sommige mensen een afkeer hebben van de gedachte om ongeboren kittens te doden, geloven anderen dat het een groter probleem kan helpen oplossen, namelijk de overbevolking van huisdieren.
Verdwaalde vrouwelijke katten lijken een griezelig talent te hebben om vlak voor de bevalling onderdak te vinden, en zullen plotseling voor de deur verschijnen en menselijke hulp zoeken. Andere vrouwelijke zwerfdieren worden op straat gezet, gestraft omdat ze zwanger zijn geworden omdat hun baasjes ze niet hebben gesteriliseerd of ze niet binnen hebben gehouden. Of de eigenaar, in een poging om hun geweten te redden, zal het zwangere vrouwtje overgeven aan een opvangcentrum, als een "gevonden" zwerfdier, of haar standvastig dumpen voor de deur van een bekende redder
Maar al te vaak zijn deze drachtige vrouwtjes zelf kittens. Het komt vrij vaak voor dat een kat zijn eerste oestrus (hitte) krijgt tussen de leeftijd van vier en zes maanden en al na zes of zeven maanden bevallen. Deze situatie is vol met potentieel voor rampen, zowel voor het voortbestaan van de moederkat als voor eventuele kittens die levend geboren worden.
Het steriliseren van een zwangere kat omvat abortus, een woord dat emotionele reacties met zich meebrengt, of het nu op mensen of katten wordt toegepast.
Dierenasielen pakken het probleem op verschillende manieren aan:
- Steriliseer moederkatten op de vroege termijn, maar laat zwangerschappen op de late termijn toe voordat ze worden gesteriliseerd.
- Steriliseer in alle gevallen de moederkat, tot aan de geboorte.
- Houd rekening met wat de 'Gouden Standaard' wordt genoemd en steriliseer nooit een geredde zwangere kat.
Deze kwestie is emotioneel aan beide kanten. Voorstanders van sterilisatie houden er niet van om ongeboren kittens van het leven te moeten beroven, maar hun standpunt is gebaseerd op pragmatische redenering. Tegenstanders houden er gewoon niet van om onder welke omstandigheden dan ook levens te nemen, of ze nu geboren of ongeboren zijn.
Laatste ontwikkelingen
Het grotere probleem moet eerst worden aangepakt, dat van een enorm probleem met overbevolking van katten, dat voornamelijk wordt veroorzaakt doordat katteneigenaren hun katten niet hebben gesteriliseerd of gecastreerd. Vaak worden de resulterende drachtige poezen op straat gegooid, waar zij en hun overlevende kittens blijven paren, en de nakomelingen van die paringen blijven paren. De gruwelijke realiteit is dat een zwangere poes en haar nakomelingen in slechts een paar jaar tijd verantwoordelijk kunnen zijn voor de geboorte van enkele honderden kittens. (Een poes kan elk jaar minstens drie nesten kittens krijgen.)
Dierenreddingsgroepen, humane samenlevingen en TNR-groepen (trap-castratie-release) worden overweldigd door te proberen de stroom nieuwe kittens te stoppen, en het "kittenseizoen", dat zich een lang deel van elk jaar uitstrekt, wordt door deze met angst begroet. groepen. Vreselijk, omdat ze weten dat de kittenoogst van dit jaar verantwoordelijk zal zijn voor de dood van de kittens van vorig jaar, of oudere katten, in opvangcentra. Er is niet genoeg ruimte om ze allemaal te huisvesten, en er moet iets gebeuren. Het is een kwestie van vraag en aanbod.
Terwijl het steriliseren van een niet-zwangere poes de geboorte van anonieme toekomstige kittens zal voorkomen, leidt het steriliseren (en aborteren) van een zwangere poes tot de dood van herkenbare foetussen, een gedachte die veel mensen afschuwelijk maakt.
Pluspunten
- Het steriliseren van een geredde zwangere kat zal helpen het probleem van overbevolking in te dammen. Er zijn te weinig huizen voor het enorme aantal dakloze katten.
- Het steriliseren van een zwangere geredde kat zal de dood van levende katten en kittens helpen voorkomen. Ook al wordt een drachtige poes geadopteerd door de vinder, met goede huizen die wachten op haar kittens, elk van die kittens zal indirect verantwoordelijk zijn voor de dood van een asielkat of kitten die mogelijk in een van die huizen is geadopteerd. Een voorbeeld hiervan is een redder die ook katten opvoedt, met ruimtebeperkingen voor haar vermogen om ze te huisvesten. Ze moest onlangs kiezen tussen het steriliseren/aborteren van een zwangere kat die voor haar deur was gedumpt of het sturen van een nest kittens die ze had geadopteerd naar het plaatselijke asiel, waar ze onmiddellijk zouden zijn gedood. Dus voor het 'grotere goed' liet ze de nieuwe kat steriliseren, ook al veroorzaakte het veel emotionele pijn.
- Zeer jonge en zeer oude drachtige zwerfkatten genieten zelden van het soort fysieke conditie dat zou rechtvaardigen dat ze zouden kunnen bevallen. Het baren en verzorgen van een nest kittens kan hun laatste gram kracht kosten en ze zelfs doden. De vriendelijkste en meest medelevende actie die iemand met een van deze katten kan ondernemen, is haar te steriliseren.
- De enige keer dat een drachtige zwerfkat mag bevallen, is als ze op korte termijn is. Er is een Roe vs. Wade-aspect aan dit argument, dat heel verschillende kwesties van levensvatbaarheid naar voren brengt - "wanneer gebeurt het tijdens de zwangerschap?"
Nadelen
- Het nemen van het leven, of het nu een mens of dier is, reeds geboren of een foetus, is immoreel. Er zijn geen "excuses" die het goed maken.
- Schuilplaatsen en reddingsorganisaties zijn instellingen, en hun voornaamste zorg is de verplaatsing van katten naar buiten, om plaats te maken voor degenen die binnenkomen. In zo'n sfeer kunnen morele overwegingen op de tweede plaats komen. Echter, iemand die bereid is om zowel de moederkat als de kittens te houden of een goed, permanent huis voor hen te zoeken, mag zich niet schuldig voelen omdat hij de geboorte heeft toegestaan.
- Waar is het bewijs dat de mensen met de beschikbare 'goede huizen' in plaats daarvan katten uit opvangcentra hebben geadopteerd? Misschien waren ze niet eens op zoek naar een kat totdat ze hoorden dat een vriend, buurman of collega adopteerbare kittens had.
Waar het staat
Er zal nooit een volledige oplossing voor dit probleem zijn totdat katteneigenaren verantwoordelijke verzorgers worden door hun katten te steriliseren en te castreren. De meeste katten kunnen worden gesteriliseerd en gecastreerd voordat ze in de vruchtbare leeftijd zijn - tussen de drie en zes maanden oud.
Als er elk jaar meer en meer kittens worden geboren, zullen er steeds meer zwerfkatten verschijnen en zal het probleem van de overbevolking van katten toenemen. Daarom is dit probleem slechts een klein onderdeel van een groter probleem: steriliseren en castreren.
