Overtuigende argumenten voor vroegtijdige castratie en castratie van katten

Hoewel het concept van vroege sterilisatie en castratie van zowel katten als honden niet nieuw is, was het gebruik ervan door dierenartsen halverwege de 20e eeuw beperkt vanwege vele misvattingen:

• Het was beter om een poes een nest kittens te laten baren voordat ze gesteriliseerd werd.
• Een poes mag pas na haar eerste bronstperiode worden gecastreerd.
• Als gevolg hiervan kan het groeimetabolisme worden belemmerd.
• De uiteindelijke diameter van de urethra kan vernauwd zijn, vooral bij mannelijke katten, wat uiteindelijk urinewegproblemen kan veroorzaken.
• Vooral vrouwelijke katten kunnen hierdoor later incontinentie ontwikkelen.
• Bepaalde gedragsproblemen kunnen het gevolg zijn.

De meeste mensen zouden inmiddels moeten weten dat het niet steriliseren en castreren de belangrijkste oorzaak is van de explosie van de huisdierenpopulatie. Inderdaad, poezen nauwelijks kittens zichzelf vaak bevallen, en katers zo jong als vier maanden zijn bekend om bereid koninginnen te impregneren. Kattenverzorgers die de traditionele zes tot acht maanden op de operatie wachten, spelen een spelletje Russisch roulette en dienen alleen om het probleem te verergeren.

Humane samenlevingen op de voorgrond

Vanwege de exponentieel toenemende problemen met de overbevolking van katten, met humane samenlevingen en andere opvangcentra die de dupe worden van de gevolgen, kwamen deze groepen op de voorgrond door positieve actie te ondernemen.

Mensen die opvangcentra runnen, weten dat de kittens die ze vandaag adopteren, nakomelingen kunnen voortbrengen die de opvangcentra op korte termijn zullen aanvullen. Om dit te voorkomen, hebben opvangcentra in het verleden veel tactieken uitgeprobeerd, van contracten (die statistisch oplopen tot tussen de 10% en 50% niet-naleving), aanbetalingen voor latere sterilisatie/castratie (die gemakkelijk worden verbeurd), en andere even niet-productieve prikkels.

Veel asielen besloten niet langer afhankelijk te zijn van de adoptieouders en sterilisatie/castratie van kittens te garanderen door dit vóór de adoptie te laten uitvoeren, hetzij met veterinair personeel of door meewerkende dierenartsen. In de ongeveer twintig jaar van onderzoek die volgden, zowel in Europa als in Canada, waren exploitanten van opvangcentra en dierenartsen in staat om de eerdere misvattingen een voor een weg te werken. Er werd vastgesteld dat bij katten die al na zes tot twaalf weken waren veranderd, in vergelijking met katten die na zes tot twaalf maanden waren gecastreerd, er het volgende was:

• Zelfde stofwisseling
• Zelfde type groei
• Zelfde urethrale diameter op volwassen leeftijd
• Zelfde gedragspatronen.

Niettegenstaande het meest voor de hand liggende (en meest kritische) voordeel, namelijk het helpen verminderen van de populatiegroei, kwamen bepaalde nevenvoordelen van vroege castratie en castratie voor de katten zelf, zoals minder traumatische chirurgie, sneller herstel en minder complicaties.

Ik heb een video bekeken die is geproduceerd door de UCdavis-school voor diergeneeskunde in samenwerking met AVAR, over de voordelen van vroegtijdig steriliseren en castreren van katten. Deze video was bedoeld voor veterinair gebruik, om het relatieve gemak van de techniek bij jonge kittens te demonstreren, evenals de bijkomende voordelen. Tegelijkertijd bekeek ik ook een video geproduceerd door de European Humane Association, waarin operaties (zowel gesteriliseerd als gecastreerd) werden getoond bij zowel jonge kittens als katten op de traditionele, passende leeftijd. De criteria die werden gebruikt voor de geschiktheid van kittens waren een duidelijke gezondheidscontrole, ten minste twee pond in gewicht en twee ingedaalde testikels voor mannelijke kittens.

De operatie

Als voorbereiding op de operatie hebben kittens vanwege de aanleg voor hypoglykemie niet zo lang gevast als oudere katten voor de operatie, maar kregen ze een kleine maaltijd. Ze werden ook goed ingebakerd in badstof en op een verwarmd kussen gelegd, vanwege de mogelijkheid van onderkoeling. Afgezien van die voorbereidingen, waren de operaties hetzelfde, inclusief het soort anesthetica dat werd gebruikt voor aansporing en onderhoud. Er waren echter twee cruciale verschillen:

1. De operaties gingen veel sneller en met minder trauma voor de kittens omdat er geen extra vetlagen waren om door te snijden. Om dezelfde reden was de sluiting een relatief eenvoudig proces van één steek door de incisie van één centimeter voor de castratie.
2. Vanwege de delicate aard van de organen op die jonge leeftijd, was voorzichtige weefselbehandeling cruciaal.

Herstel

Kittens verliezen de verdoving veel sneller dan de volwassen katten. In een video waarin castratie-operaties op twee verschillende leeftijden worden vergeleken, was een kwartier na de operatie het kitten wakker en begon te bewegen. De eenjarige kat had het nog steeds koud. Binnen een uur liepen de kittens rond, speelden en aten. Ze lieten de volwassen kat een uur later niet zien, maar uit mijn herinnering waren onze katten nog steeds behoorlijk suf toen we ze enkele uren later thuisbrachten.

Conclusie

Het bewijs lijkt duidelijk dat vroegtijdig steriliseren en castreren niet alleen veilig is voor de jonge duiven, maar dat de procedure ook minder weefseltrauma veroorzaakt, minder stressvol is, een kortere herstelperiode biedt en een lager risico op complicaties. Aan de andere kant zijn er geen werkstudies beschikbaar die de gepastheid van het wachten op de traditionele periode ondersteunen.

Het concept is traag doorgedrongen tot de hoofdstroom van de praktijk van kleine dieren. Maar het feit dat het in steeds meer veterinaire hogescholen wordt onderwezen, in combinatie met de goedkeuring van dergelijke groepen als de AVMA met 64000 leden. De Canadese veterinaire medische vereniging, met meer dan 8000 leden; De veterinaire verenigingen van de staat in Californië, Nevada, Massachusetts, Rhode Island, Oregon en Wisconsin; en talrijke humane samenlevingen, belooft dat er elke dag nieuwe terreinen worden gewonnen. Eén feit is zeker: mensen die opvangcentra runnen, kunnen bevestigen dat hun NBA-programma's (Neuter Before Adoption) hebben bijgedragen aan een hoger moreel bij opvangwerkers.

Dat is een echt pluspunt, in mijn boek.