6 oude hondenrassen die hun oorsprong vinden in Egypte

Saluki

De elegante en atletische saluki betekent "nobel" in het Arabisch en is een van de oudste hondenrassen. Hun geschiedenis gaat minstens 5000 jaar terug. Op oude Egyptische grafstenen en sculpturen zijn honden afgebeeld die lijken op de hedendaagse saluki. De farao's waardeerden deze honden vanwege hun koninklijke uiterlijk en atletische jachtvaardigheid - net als andere prominente leiders door de geschiedenis heen, zoals Alexander de Grote. Het ras verspreidde zich door de jaren heen over het Midden-Oosten, Egypte en Azië, gebracht door nomadische stammen.

Zoals veel windhonden is de saluki ongelooflijk snel en heeft hij meestal een hoge prooidrift - niet geschikt voor het gezinsleven met andere kleine harige huisdieren. Als ze voldoende beweging krijgen, staan saluki's bekend als volgzaam en genieten ze ervan om thuis op te kruipen. Ze hebben een onafhankelijke, koppige inslag, zijn gevoelig en vereisen zachte, positieve versterking voor trainingsresultaten. Saluki's staan niet bekend als een knuffelig ras, maar vormen nog steeds een sterke band met hun familie en zijn vatbaar voor verlatingsangst als ze te lang alleen worden gelaten.

Basenji

De basenji, of in Afrikaanse talen zijn naam vertaalt naar "hond van de bush, dorp of wild", is een ander oud ras. Het vertoont ook een opvallende gelijkenis met honden afgebeeld op Egyptische farao-grafstenen. Door de jaren heen waardeerden stammen in Centraal-Afrika de uitstekende jachtvaardigheden van het ras. Het ras is relatief onaangetast gebleven door selectief fokken. De basenji die je vandaag ziet, lijkt sterk op zijn voorouders van duizenden jaren geleden.

Basenji's zijn loyaal, zachtaardig en alert, maar kunnen koppig zijn en extra geduld vereisen tijdens de training. Ze zijn meestal gereserveerd en zelfs afstandelijk tegenover nieuwe mensen, maar vormen een sterke band met hun familie. Verwacht echter geen schoothondje met een basenji. Ze zullen aandacht zoeken op hun voorwaarden, vaak vergeleken met katten. Dit ras is een aantrekkelijke keuze voor mensen die in appartementen wonen, omdat het niet blaft. Toch vereist het matige lichaamsbeweging om te voorkomen dat probleemgedrag als gevolg van verveling naar boven komt.

Ibiza-hond

Strikt genomen wordt de Ibizan-hond beschouwd als inheems op de Balearen, voor de kust van Spanje. Deze elegante windhonden zijn een ander ras dat hun oorspronkelijke afstamming gemakkelijk terug kan traceren naar Egypte dat hun weg naar Spanje vond door oude Fenicische zeehandelaren. Alleen het uiterlijk vertelt het verhaal van dit ras dat opvallend veel lijkt op honden die te zien zijn op verschillende grafstenen en historische artefacten in Egypte.

Voedsel kon schaars zijn op de mediterrane eilanden, en deze behendige, springende, snelle honden waren vastberaden jagers die door het ruige terrein navigeerden om konijnen terug te brengen voor hun mensen. Energieke, sterke prooidrift, honden met een groot uithoudingsvermogen, Ibiza-honden zijn het meest geschikt om in actieve huizen zonder kleine dieren te leven. Met veel beweging zijn ze kalm, zachtaardig en relatief stil in huis.

Farao hond

Net als de Ibiza-hond is de farao-hond een ander oud ras dat zijn oorsprong terug kan vinden in het land van de Nijl; de naam is een knipoog naar het oude Egyptische erfgoed. Het vond zijn weg naar Europa van Fenicische handelaren en ontwikkelde zich verder op het mediterrane eiland Malta.

Het ras deelt vergelijkbare eigenschappen met de Ibiza-hond in termen van uiterlijk en temperament. Het werd ook voornamelijk gebruikt voor de jacht op konijnen; in het Maltees wordt dit energieke ras "kelb tal-fenek" genoemd, wat "konijnenhond" betekent. Ze zijn minder gereserveerd dan de Ibiza-hond met een vriendelijk, speels karakter, waardoor ze goede metgezellen zijn voor respectvolle kinderen. Deze hond is geboren om te rennen en te jagen en is het meest geschikt voor een actief huis dat geen kleine, harige dieren heeft.

Baladi straathond

Hoewel Baladi-honden geen puur ras zijn, komt deze hond het meest voor in Egypte. Het stamt af van een mengsel van saluki's, farao-honden en Israëlische Kanaän-honden. Deze inheemse zwerfhonden zijn productief op straat en op het platteland van het land. Ze delen vergelijkbare kenmerken met sommige van hun raszuivere familieleden, waaronder grote spitse oren en een slanke lichaamsbouw. Ze zien er minder verfijnd uit, maar zijn karaktervol en vormen goede gezelschapshonden.

In de loop der jaren zijn deze honden in aantal gegroeid en zijn ze hinderlijk geworden. Veel lokale bewoners begonnen hen te beschimpen en zelfs te misbruiken, hoewel een internationale verontwaardiging een licht op deze kwestie wierp. Verschillende succesvolle castratie- en castratiecampagnes hebben de overbevolking helpen terugdringen, en Baladi-honden worden in het buitenland en in Egypte gered via lokale adoptieprogramma's.

Armant (Egyptische herdershond)

De Armant is een boerderij- en herdersras dat oorspronkelijk mogelijk afstamt van de Franse Briard-herdershond. Men denkt dat het door de legers van Napoleon naar Egypte is gebracht. Dit ras is ontwikkeld door te mengen met lokale honden. De naam van de hond is afkomstig van de stad Armant in Egypte, de vermoedelijke plaats van herkomst in de vroege jaren 1900. Het ras is niet veel bekend buiten Egypte, maar wordt in Egypte veel gebruikt als herdershond en waakhond voor vee. Dit ras is zeer loyaal, heeft een hechte band met de eigenaar en kan goed wennen aan het leven met kinderen in huis.