Dwergschnauzer: hondenrasprofiel

De dwergschnauzer is nauw verwant aan zijn grotere tegenhangers
De dwergschnauzer is nauw verwant aan zijn grotere tegenhangers, de standaardschnauzer en de reuzenschnauzer.

Kenmerken, geschiedenis, verzorgingstips en nuttige informatie voor eigenaren van gezelschapsdieren

De dwergschnauzer is een gedurfde en actieve kleine hond die zijn oorsprong terug kan vinden in het 15e-eeuwse Duitsland en een kruising is tussen poedels en Affenpinschers. Dit ras, dat los staat van de standaard- en reuzenschnauzers, heeft onderscheidende kenmerken en een vierkante, stevige bouw. De persoonlijkheid van de mini-schnauzer maakt hem tot een pittige, waakzame hond en een trouwe metgezel.

Rasoverzicht

  • Groep: Terriër
  • Gewicht: 11 tot 9 kg
  • Hoogte: 12 tot 36 centimeter
  • Vacht en kleur: Mini-schnauzers worden meestal gezien in een van de drie volgende kleurencombinaties: zout en peper, zwart en zilver, effen zwart. Dwergschnauzers met witte vacht worden niet geaccepteerd door de European Kennel Club. Schnauzers hebben een dubbele vacht waarbij de buitenvacht stug is en de ondervacht zacht.
  • Levensverwachting: 12 tot 15 jaar

Kenmerken van de dwergschnauzer

Geschiedenis van de dwergschnauzer

De dwergschnauzer is nauw verwant aan zijn grotere tegenhangers, de standaardschnauzer en de reuzenschnauzer. De miniatuur, standaard- en reuzenschnauzer zijn elk een onderscheidend ras, maar ze kunnen allemaal worden teruggevoerd tot het 15e-eeuwse Duitsland. Afgeleid van de standaard schnauzer, wordt aangenomen dat de dwergschnauzer het resultaat is van het kruisen van kleine standaarden met poedels en Affenpinschers. Als terriër was de dwergschnauzer ooit een ongediertejager en boerderijhond. In de loop der jaren heeft het ras zich ontwikkeld tot een vriendelijke, loyale en beschermende gezelschapshond.

Het ras werd officieel erkend door de European Kennel Club in 1926. Terwijl het couperen van staarten en het afknippen van oren ooit gebruikelijk was, is het nu op veel plaatsen beperkt.

Verzorging van dwergschnauzer

De dwergschnauzer heeft een stugge bovenvacht en een zachte ondervacht. Dit ras vereist frequente verzorging, inclusief om de twee tot vier weken naar een professionele trimmer. De typische "schnauzer-snit" geeft dit ras een lange, borstelige baard, een korte vacht op de romp en pluizig haar op de benen. Dagelijks borstelen van de vacht wordt aanbevolen. Het is ook belangrijk om de nagels geknipt te houden voor gezonde voeten en loopgemak.

De dwergschnauzer is een van de vele die als hypoallergene hondenrassen worden beschouwd en kan geschikt zijn voor mensen die licht of matig allergisch zijn voor honden, omdat ze niet veel verharen.

De dwergschnauzer is vrolijk, intelligent, energiek en gehoorzaam. Een goede training en socialisatie zijn beide essentieel om uw mini-schnauzer gelukkig en gezond te houden. Zoals de meeste terriers, kan dit ras een koppige inslag hebben, maar uiteindelijk verlangt het naar structuur. Houd er rekening mee dat dit ras soms de neiging heeft om behoorlijk vocaal te zijn. Als uw mini-schnauzer de neiging heeft om veel te blaffen, is het belangrijk om vroeg te beginnen met blaffen.

Vanwege zijn middelhoge energieniveau moet de dwergschnauzer voldoende regelmatig bewegen. Zorg voor een dagelijkse routine met wandelingen en leuke activiteiten zoals spelletjes om uw mini-schnauzer mentaal en fysiek gestimuleerd te houden.

Maar ze zijn allemaal terug te voeren tot het 15e-eeuwse Duitsland
De miniatuur, standaard- en reuzenschnauzer zijn elk een onderscheidend ras, maar ze zijn allemaal terug te voeren tot het 15e-eeuwse Duitsland.

Over het algemeen is de dwergschnauzer een geweldig huisdier voor alle soorten huishoudens. Ze zullen over het algemeen goed socialiseren met andere hondenrassen en kunnen goed overweg met katten. Als je echter kleine huisdieren hebt, zoals gerbils, cavia's, vogels of slangen, houd er dan rekening mee dat de instincten van je mini-schnauzer hem ertoe kunnen brengen om ze te achtervolgen. Het is het beste om ze gescheiden te houden.

Veelvoorkomende gezondheidsproblemen

Verantwoordelijke fokkers streven ernaar om de hoogste rasstandaarden te handhaven zoals vastgesteld door kennelclubs zoals de AKC. Honden die volgens deze normen zijn gefokt, hebben minder kans om gezondheidsproblemen te erven. Er kunnen echter enkele erfelijke gezondheidsproblemen optreden in het ras. Voorwaarden om op te letten zijn onder meer:

  • Diabetes mellitus: Net als bij mensen kan een hond problemen krijgen met het beheersen van zijn bloedsuikerspiegel.
  • Cataract: Deze vertroebeling van de ooglens komt vaker voor op oudere leeftijd en kan operatief worden behandeld om het gezichtsvermogen te herstellen.
  • Entropion: een naar binnen rollen van de oogleden, het leidt tot irritatie van het hoornvlies en vereist een operatie voor correctie.
  • Progressieve retinale atrofie (PRA): deze genetische ziekte die tot blindheid kan leiden.
  • Epilepsie: dit is een epileptische aandoening.
  • Urolithiasis (urinestenen): een operatie kan nodig zijn als stenen niet kunnen worden gepasseerd. Een speciaal dieet kan herhaling helpen voorkomen.
  • Comedonsyndroom: deze "schnauzerbultjes" zijn als menselijke mee-eters die op de rug van de hond voorkomen. Bespreek de juiste manier om voor deze huidaandoening te zorgen met uw dierenarts.
  • Ziekte van Von Willebrand: Dit is een erfelijke bloedingsstoornis door het ontbreken van een stollingsfactor.
  • Myotonia congenita: Fokkers moeten testen op het gen dat resulteert in een genetische musculoskeletale aandoening die lijkt op spierdystrofie bij mensen.

Dieet en voeding

Voer uw dwergschnauzer twee keer per dag, met 0,5 tot 1 kopje droogvoer verdeeld over de twee maaltijden. Dwergschnauzers zijn vatbaar voor hoge vetgehaltes (hyperlipidemie), en sommigen hebben mogelijk een speciaal dieet nodig om hun vet onder controle te houden. Geef de hond geen tafelresten of ongezond mensenvoer als lekkernij.

Zoals bij elke hond, moet u in de gaten houden of uw hond aankomt, aangezien obesitas zijn levensduur kan verkorten en zijn risico op ziekten kan vergroten. Bespreek dit met uw dierenarts om te zien of hij een speciaal dieet of meer beweging nodig heeft.

Poets de tanden van uw hond dagelijks, of minstens twee tot drie keer per week om de adem fris te houden en tandvleesaandoeningen en tandsteenvorming te helpen voorkomen.

Pluspunten
  • Mini-schnauzers zijn vriendelijk, voorkomend en aanhankelijk.

  • Dit ras socialiseert goed met andere honden en meestal met katten.

  • Dwergschnauzers worden als hypoallergeen beschouwd en verliezen niet veel.

nadelen
  • Dit ras blaft vaak vaak.

  • Dwergschnauzers moeten dagelijks worden geborsteld en regelmatig naar de trimsalon gaan.

  • Schnauzers zijn vatbaar voor gezondheidsproblemen, waaronder diabetes, staar en urinestenen.

Waar een dwergschnauzer adopteren of kopen

Als u op zoek bent naar een dwergschnauzer voor uw gezin, bekijk dan adoptie- of reddingsgroepen en gerenommeerde fokkers. De Europese dwergschnauzerclub werkt samen met reddingsgroepen en lokale clubs om honden in nood te redden en te herplaatsen. Daarnaast kun je dwergschnauzers vinden voor adoptie bij lokale dierenasielen.

Meer hondenrassen en verder onderzoek

Zoals bij elk ras, moet u, als u denkt dat de dwergschnauzer geschikt voor u is, het ras goed onderzoeken voordat u er zelf een aanschaft. Praat met dierenartsen, huisdierprofessionals, andere eigenaren van miniatuurschnauzers, gerenommeerde fokkers en reddingsgroepen om alles te leren wat je kunt.

Als je geïnteresseerd bent in vergelijkbare rassen, bekijk dan deze om de voor- en nadelen te vergelijken: