Fries rasportret

De Fries is waarschijnlijk een van de meest bekende paardenrassen en er is bijna geen paardenmeisje die op een gegeven moment geen Fries meer wenst! De reden hiervoor is zijn imposante verschijning: een hoge nek, een mooi klein hoofd en lang golvend haar - niet alleen de manen, maar ook de gordijnen aan de benen zien er prachtig uit. Dit maakt de Friese onmiskenbaar.

Oorsprong en geschiedenis

De Friese komt uit Nederland, meer bepaald uit de provincie Friesland, waaraan hij ook zijn naam ontleent. Het wordt beschouwd als een van de oudste paardenrassen in Europa. Het officiële stamboek van de Friese paarden wordt sinds 1879 bijgehouden. Oorspronkelijk werden de Friezen gebruikt in de landbouw, ze trokken landbouwwerktuigen en wagens. Daar hadden ze veel kracht voor nodig, daarom behoren de Friezen ook tot het soort zogenaamde landrassen. Dit zijn paarden die tussen warmbloedig en koudbloedig in type zijn. De Friezen hadden hun kracht al nodig in de Middeleeuwen, toen ze de zware ridders met hun wapenrusting droegen, die graag gezien werden op hun toernooien met de chique Friezen. Maar zoals alle voormalige werkpaarden zijn ook de Friese paarden aan het begin van de 20e eeuw ontwikkeld. Eeuwen minder en minder gebruikt en de voorraad zwarte paarden slonk snel. Gelukkig zetten sommige fokkers zich in voor het behoud van het ras, en de laatste jaren zijn Friezen ook steeds populairder geworden voor de klassieke rijkunst. Toch is de populatie zo klein dat alle Friezen vrij nauw verwant zijn. Vandaag telt het stamboek ongeveer 60.000 paarden in meer dan 50 landen. Toch wordt buitenlands bloed niet gekruist met de Friezen: de Arabo-Friesen die in de jaren zeventig opkwamen, worden niet als Friezen beschouwd. 000 paarden in meer dan 50 landen. Toch wordt buitenlands bloed niet gekruist met de Friezen: de Arabo-Friesen die in de jaren zeventig opkwamen, worden niet als Friezen beschouwd. 000 paarden in meer dan 50 landen. Toch wordt buitenlands bloed niet gekruist met de Friezen: de Arabo-Friesen die in de jaren zeventig opkwamen, worden niet als Friezen beschouwd.

Interieur

De Friese wordt beschouwd als sterk van karakter en evenwichtig. Zijn sterke zenuwen maken hem minzaam en onverschrokken. Van de Friese wordt gezegd dat hij betrouwbaar is, en de eigenaren noemen hem vaak zachtaardig. De meeste Friezen zijn erg aanhankelijk naar hun baasjes en leren dan ook graag verschillende kunstjes zoals circuslessen.

Buitenkant

Het meest opvallende kenmerk van de zwarte parels van Friesland, zoals ze vaak worden genoemd, is hun altijd zwarte kleur gecombineerd met het dichte lange haar. In Zuid-Duitsland en Oostenrijk worden de Friezen soms langharige paarden genoemd. Het lichaam van de Fries is sterk, maar niet te zwaar, en staat in een rechthoekig formaat. Ze hebben dus een lange rug en zijn niet vierkant zoals sommige ponyrassen. De hals is ook vrij lang en hoog aangezet, maar het hoofd is nog prima. Witte aftekeningen op het gezicht zijn toegestaan, zolang ze niet groter zijn dan 3 cm.

Friezen zijn meestal kleiner dan Warmbloedpaarden, merries zijn vaak tussen de 155 en 165 centimeter groot. In de afgelopen jaren zijn er echter grotere paarden gefokt, die dichter bij de grootte van sportpaarden liggen.
Vroeger was het ongebruikelijk dat paarden werden geïdentificeerd door hun tong te tatoeëren. Sinds 1996 worden Friezen alleen nog maar gechipt.

Geschiktheid/gebruik

Friezen zijn zowel rij- als menpaard. Door hun lichaamsbouw zijn sommige Friezen meer geschikt om te rijden, anderen beter om te rijden. Het zwaardere type wordt vaak gebruikt als menpaard. Voor de koets, zeker in teamverband, oogt de Fries erg elegant en imposant tegelijk. Als rijpaard zijn Friezen minder geschikt voor toernooisport, aangezien hun bewegingen niet te vergelijken zijn met die van een sportief warmbloedpaard. Maar vaak vinden ze hun beroep in de klassieke dressuur. Ze genieten ook van circuslessen en natuurlijk van recreatief rijden in het algemeen. Tijdens het rijden moet je natuurlijk altijd oppassen dat je de Fries niet te vroeg en te veel rechtop berijdt - een onwerkelijke rechtopstaande positie beschadigt het is terug! Met de juiste training is hij echter een sterk dressuurpaard.

Houding

Friezen zijn niet bijzonder veeleisend als het gaat om het houden van ze: ze moeten op een soortspecifieke manier worden gehouden met contact met andere honden en voldoende ruwvoer om een goede gezondheid te behouden. Natuurlijk is een competente training die rekening houdt met het exterieur van de Fries belangrijk: het moet correct over de rug worden gewerkt om gezond te blijven.

Rasziekten

Knieschijfproblemen komen af en toe voor bij Friezen, vooral tijdens de groeifase. Deze patellaluxatie kan zowel operatief als alternatief worden behandeld door middel van fysiotherapie, met bloedzuigers of een passende training. Soms groeit het ook. Raadpleeg in ieder geval een dierenarts. Een genetische aanleg voor het luxeren van de patella wordt besproken. Daarnaast is een grondige verzorging van het dichte gordijn en regelmatige inspectie van de huid eronder belangrijk om de kans op modderkoorts laag te houden.

Silke behling is freelance redacteur en werkt in zowel de boeken- als de tijdschriftensector. Haar publicaties variëren van specialistische boeken tot tijdschriftartikelen. Als gediplomeerd lerares is het gebied van onderwijs en kinderen bijzonder belangrijk voor haar, daarom schrijft ze al vele jaren voor het kindertijdschrift "Piaffino". Als gediplomeerd paardenfysiotherapeut (DIPO) biedt ze ook acupunctuur en fysiotherapie aan voor paarden en honden in de omgeving van Osnabrück. Ze geniet van haar vrije tijd met haar nu 24-jarige Arabische paard El Santee, met wie ze tot 120 kilometer lange endurance wedstrijden reed, en haar twee honden Lotta en Easy.