Rozenkoppen: slimme kleine papegaaien

"Agapornids") zijn een onderfamilie van edele papegaaien
"Agapornids") zijn een onderfamilie van edele papegaaien, die tot de kleinere papegaaien behoren.

In dit artikel willen we u kennis laten maken met Rose-headed Lovebirds, een ondersoort van de "tortelduifjes". Deze kleine papegaaien zijn buitengewoon interessante huisdieren en zijn ook geweldig voor beginners. Hier leest u waar ze vandaan komen, hoe ze zijn en hoe u ze het beste kunt bewaren.

Het soort erachter: tortelduifjes

Tortelduifjes (lat. "Agapornids") zijn een onderfamilie van nobele papegaaien, die tot de kleinere papegaaien behoren. Deze tortelduifjes zijn compact en bereiken een maximale grootte van 17cm. De hoofdkleur van het verenkleed van tortelduifjes is groen, de kop en borst en, afhankelijk van de soort, zijn de snavels anders gekleurd. De soort is relatief eenvoudig te onderscheiden aan de hand van de verschillende kleuren.

Oorspronkelijk komen de tortelduifjes uit Zuid-Afrika, vooral uit Namibië en Botswana. Hier bevolken ze kale savannes en halfwoestijnen. Buiten het broedseizoen trekken ze in groepen van meer dan 20 dieren door hun verspreidingsgebied. Grote zwermen kunnen zich ook verzamelen op bijzonder populaire voedselgebieden. Het gaat hier vaak om de vaste paarbinding, die kenmerkend is voor deze soort (vandaar de naam). Er wordt gezegd dat een vogel het verlies van zijn partner door liefdesverdriet niet zou moeten overleven. De soort wordt niet bedreigd en komt in sommige regio's veel voor.

In het wild loopt het paar- en broedseizoen van februari tot april. Tortelduifjes zijn koloniekwekers, ze broeden altijd in grotere groepen; ze zijn niet bijzonder kieskeurig als het gaat om het kiezen van de juiste plek. Een paar broedt drie tot zes eieren per jaar uit, die over een periode van ongeveer 22 dagen worden uitgebroed.

De rozenkop: uiterlijk & karakter

Nu willen we wat meer in detail treden over Rose-heads: deze vertegenwoordigers van de tortelduifjes bereiken een lichaamslengte van ongeveer 15 cm en een gewicht van 50 g. Mannetjes en vrouwtjes van deze soort tortelduifjes lijken 99% op elkaar, wat het erg moeilijk maakt om ze te onderscheiden. De staart van de vogel is kort en puntig en heeft meestal een blauwachtige tint. De krachtige snavel lijkt relatief groot en is vleeskleurig tot licht geelachtig. Het overwegend groene verenkleed is aan de buikzijde iets lichter. Kenmerkend en naamgenoot is het rozerood gekleurde voorhoofd: de kleur strekt zich nog verder uit over de wangen en de keel, zij het bleker. Rozehoofdige tortelduifjes kunnen tot 20 jaar oud worden en worden, naast de grasparkiet, beschouwd als de meest mutatievriendelijke soort: er zijn ongelooflijk veel broedkleuren,

De clowns onder de papegaaien

Deze kleine papegaaien zijn buitengewoon interessante huisdieren
Deze kleine papegaaien zijn buitengewoon interessante huisdieren en zijn ook geweldig voor beginners.

Rozenkoppen behoren tot de topclowns onder kleine papegaaien. Dit komt vooral door hun intelligentie en nieuwsgierigheid. Deze combinatie zorgt altijd voor grappige situaties die ontzettend leuk zijn om naar te kijken. Zoals de naam of supersoort doet vermoeden, hebben deze vogels absoluut een partner nodig. Ze zijn zeer communicatief en sociaal en zijn hun partner voor het leven trouw. Natuurlijk is de beste combinatie man en vrouw, maar een koppel van hetzelfde geslacht kan ook werken.

Natuurlijk kun je een rozekoppige dwergpapegaai ook individueel houden, maar dat kan alleen als je de klok rond veel tijd met de vogel doorbrengt. Ondanks alles is contact met een andere vogel natuurlijk en meer geschikt voor de soort. Maar ook hier kunnen veren vliegen: ondanks de mooie naam zijn rozenkoppen uiterst eigenzinnig en argumentatief. Meestal kunnen de vogels snel weer met elkaar opschieten, maar je moet ze niet socialiseren met andere vogelsoorten: ze spreken gewoon niet "dezelfde taal ", wat leidt tot nog meer potentieel voor conflicten.

Rozehoofdige tortelduifjes zijn erg actief, wat je vooral 's ochtends en' s avonds voelt: dan komen ze op gang en kunnen ze een volume bereiken dat je niet zou denken dat zulke kleine papegaaien zouden kunnen. Je moet zeker rekening houden met deze factor voordat je het koopt: je niet erg delicate stemmetjes hebben potentieel voor een buurtconflict. Tot slot een factor waardoor ze heel anders zijn dan bijvoorbeeld grasparkieten: Het zijn absoluut geen "schootvogels": ze hebben erg lang nodig voordat ze hun mens vertrouwen. Echt tamme rozenhoofdjes zijn zeer zeldzaam en aan deze relatie is soms wel 2 jaar werk nodig. Geforceerde pogingen tot temmen moeten absoluut worden vermeden.

De attitude

Het houden van rozenhoofdjes is relatief eenvoudig en ook geschikt voor beginners. We raden zeker aan om ze in paren of groepen te houden. Als je ze in groepen houdt, moet je ervoor zorgen dat alle dieren tegelijkertijd in de volière worden geplaatst, anders zullen de ruziezoekende dieren onvermijdelijk bijten. Omdat ze een zeer sterke behoefte hebben om te knagen, moet je altijd vers hout in de kooi integreren en hier ook rekening mee houden bij het kiezen van speelgoed en het ontwerpen van de kooi. Voor het houden moet in ieder geval een grote kooi worden gekozen, beter nog een volière. Deze kan in het warme halfjaar ook buiten geplaatst worden. Als ze in een kooi leven, is een dagelijkse vrije vlucht een must. Zolang ze kunnen genieten van een dagelijkse gratis vlucht, zijn ze over het algemeen gemakkelijk te behagen. Nog een voorkeur: ze houden van baden. Hier hebben ze echter een hekel aan veel badhuizen en geven ze de voorkeur aan platte schalen zoals bloempotschotels of ovenschalen.

Voeding

Het dieet is ook niet al te ingewikkeld. Het enige wat je nodig hebt is een goede graanmengeling, groenvoer en vogelgrit. Deze laatste bestaat uit kleine steentjes die helpen bij het malen van de korrels in de maag. Goede vogelzandsoorten bevatten al grit. Als graanmengeling zijn speciale varianten geschikt voor tortelduifjes, Eclectus papegaaien of grote parkieten. Een paar zonnebloempitten zijn ideaal, omdat ze veel vet bevatten en snel tot obesitas kunnen leiden.

Groenten, fruit, kruiden en bessen kun je als groenvoer aanbieden. Sommige vogels kennen echter geen groenvoer van hun vorige eigenaren. Om ze eraan te laten wennen, strooi je gewoon een dun laagje voedsel over de greens. Als je ze oppakt, besef je dat het helemaal niet slecht smaakt. Daarnaast moet groenvoer in verschillende vormen worden aangeboden (uit één stuk, versneden, geraspt, gepureerd, etc.).