Cavia's houden senioren bezig in tijden van Corona

Mijn schoonmoeder woont bij ons. Niet in hetzelfde huis, maar op hetzelfde perceel. Twee jaar geleden is ze bij ons vanuit het noorden naar het gezellige Opper-Franken verhuisd en hier weer echt tot bloei gekomen. Omdat ze eindelijk niet alleen is na de dood van mijn schoonvader. Omdat het hier bij ons nuttig kan zijn en ons enorm ontlast in het dagelijks leven. In ruil daarvoor weet ze dat er altijd iemand voor haar is. Ze is 85 jaar oud. We zien elkaar elke dag. De laatste tijd veel meer, en een week alleen van raam tot raam, omdat onze dochter een beetje verkouden is. Oma maakt zich geen zorgen omdat ze zegt: "Ik heb erger overleefd". Toch wil ik mijn verantwoordelijkheid nemen. Veel senioren zijn zoals onze oma. Je bent veel alleen in tijden van Corona. Maar hoe eenzame senioren in deze moeilijke tijd niet?

Senioren hebben een zinvolle baan nodig

Net toen we besloten om ons een tijdje van oma af te zonderen, kwam er een telefoontje van de buren. Ze vroegen of we hun cavia's mochten voeren omdat ze zich terug wilden trekken in hun weekendhuis weg van Corona en al het nieuws erover. Dat vonden wij een meevaller, want het is een taak die onze grootmoeder graag op zich neemt. Toen we dit aan onze buren voorstelden, waren ze enthousiast en belden ze direct mijn schoonmoeder. Wat was ze blij! Vanaf nu loopt ze elke dag naar de tuin van de buren. Het meerie-gezin van vijf is gehuisvest op hun overdekte terras in een geïsoleerde schuur met een zelfgebouwde buitenomheining. Zij zorgt ervoor dat de meeries meerdere keren per dag vers hooi krijgen. Ook de eerste paardebloemblaadjes worden geplukt, evenals verse gras- en groenteresten uit de keuken. De kleintjes krijgen één keer per dag een fruithapje van haar. En tijdens ons avondtelefoontje vertelt ze me dat ze morgen met de bus gaat om wat snacks voor de boefjes te halen.

"Ik hoop dat ze niet te dik worden", denk ik bij mezelf, maar ik ben blij dat ze zo'n leuke taak heeft om voor de dieren van de buren te zorgen. Het maakt deze vreemde tijd gemakkelijker voor haar, en ik heb al bedacht hoe ik mijn excuses kan aanbieden aan de buren voor het op dieet zetten van de zwijntjes.

Vandaag zag ik oma weer aanlopen en vanuit het open raam hoorde ik haar praten met haar nieuwe vrienden. Ze kan zich hun namen niet herinneren, ze zijn in het Engels, dus verzon ze haar eigen naam. Erna en Hilde.... De rest begreep ik niet. Ik denk dat Paul daar ook was. Ze heeft een tuinstoel naar het verblijf getrokken en vertelt de kleine dieren verhalen over hoe moeilijk dit is, maar het gaat ook over. En terwijl ze wat poep opruimt, vertelt ze over haar verhuizing hier, hoe leuk ze het hier vindt, maar ook hoe ze aanvankelijk bang was om haar huis en vrienden achter te laten. Maar nu is ze blij om bij haar familie te zijn. Ze vertelt hen:

Je familie zal snel terug zijn, dus je hoeft je geen zorgen te maken. Tot die tijd zal ik goed voor je zorgen.

Dieren zijn goed voor de ziel

Ik heb een slecht geweten omdat ik bij het raam sta te luisteren - maar ik kan er niets aan doen. Ik ben weer gefascineerd door hoe goed dieren zijn voor onze ziel. En ik ben dankbaar omdat ik me net realiseer dat oma in goed gezelschap is met de cavia's. Ze gaat er waarschijnlijk twee of drie keer zo vaak heen als echt nodig is, maar wat maakt het uit. Het piepende geluid alsof de varkens ook altijd blij zijn.

Onze oma heeft veel meegemaakt. Ze heeft moeilijke tijden doorstaan en haar hele leven hard gewerkt. Ze is zeer flexibel voor haar 85 jaar en gaat verrassend goed om met onze dagelijkse chaos. Het wordt pas moeilijk als haar taken worden ontnomen die al lang routine voor haar zijn. Dan voelt ze zich al snel nutteloos en verliest ze haar energie. Zeker nu haar seniorenreünies zijn afgelast en haar wekelijkse koffie met een nieuwe vriendin ook niet doorgaat.

Huisdieren en senioren vormen een waardevolle gemeenschap

Ik denk dat vooral senioren zich nodig moeten voelen. En nu we ons van haar moeten isoleren, hebben de cavia's haar nodig. Ze toveren een glimlach op haar gezicht en houden haar tegelijkertijd behoorlijk bezig. Ik begrijp waarom er bejaardentehuizen zijn die bijvoorbeeld grasparkieten houden. De zeer geavanceerde maken het zelfs mogelijk om huisdieren te houden of huisdieren te bezoeken, omdat nu bekend is dat huisdieren bijzonder goed zijn voor eenzame en demente senioren en het risico op depressie aanzienlijk verminderen. Ik denk dat er een echte vriendschap ontstaat tussen onze oma en de cavia's. Ik hoop dat ze ze nog kan bezoeken als onze buren terug zijn.

Corona brengt me op ideeën

De Corona-crisis roept weer een positieve gedachtegang bij mij op. Ik fantaseer nu al hoe ik oma in de toekomst nog beter kan gebruiken als het gaat om de verzorging van onze honden. Een vriendin van mij vindt het zo geweldig dat ze onze oma heeft gevraagd om op vakantie op haar konijnen te passen. Mits de vakantie kan plaatsvinden. Wie weet, misschien verspreidt het woord zich.

Ik denk dat het een goed idee is om de oudste leden van onze samenleving te betrekken bij de verzorging en verzorging van onze huisdieren. Misschien heb je iemand die je kunt vertrouwen met je huisdier, of misschien iemand in je buurt die alleen is en graag je huisdieren zou willen voeren of gewoon een paar minuten met ze zou willen doorbrengen. Nabijheid creëren in een contactloze tijd!