Amerikaanse Akita in rasportret

Raskenmerken en uiterlijk

Hoe ziet een Amerikaanse akita eruit?

De Amerikaanse Akita is een zeer krachtige, grote hond met een rustige, waardige uitstraling. Hij heeft een evenwichtige lichaamsbouw zonder overdrijvingen, maar lijkt gespierder dan die van de Japanse Akita. De Amerikaan is ook iets groter. Zijn hoofd is een beetje vleziger maar nog steeds onderscheidend en uniek - afgezien van zijn Japanse origineel. De officiële standaard ziet de Amerikaanse Akita als volgt:

Grote, sterke, harmonieus gebouwde hond, met veel substantie en zware botstructuur. Kenmerkend voor het ras zijn de brede kop in de vorm van een stompe driehoek, de diepe snuit, de vrij kleine ogen en de rechtopstaande oren, die naar voren gekanteld worden gedragen en de bovenlijn van de nek bijna verlengen.

Bijzonder opvallend zijn de oren, die altijd aandachtig naar voren worden geprikt. Over het algemeen lijkt de hond ondeugend te glimlachen. Zijn vacht is dik. Het ziet er bijna pluche uit en lijkt uit te nodigen om te knuffelen. Alle kleuren zoals rood, fawn, wit, enz. zijn acceptabel, inclusief gestroomd of gevlekt. Soms hebben de Amerikanen een zwart masker, wat in de Japanners ongewenst is. De ondervacht kan een andere kleur hebben dan de bovenvacht. De Akita heeft een robuust gestel en dwingt respect af van ver. Meestal draagt hij zijn staart opgerold over zijn rug.

Hoe lang is een Amerikaanse Akita?

Hij heeft een schofthoogte van 61 tot 71 centimeter. Mannetjes zijn aanzienlijk groter dan vrouwtjes. De norm specificeert geen gewicht.

Hoe oud wordt een Amerikaanse Akita?

Amerikaanse Akita van gerenommeerde fokkers zou ongeveer 12 jaar oud moeten worden.

Eigenschappen en karaktereigenschappen

Welke kenmerken heeft een Amerikaanse akita?

Net als de Japanse Akita is de Amerikaanse Akita een onafhankelijke, zeer zelfverzekerde hond. Hij is niet onderdanig. Hij is onverschillig voor vreemden, maar op zijn minst vriendelijk. Hij ontwikkelt een sterke band met zijn verzorger. Hij is van het "eenmanshond"-type zoals beschreven door Nobelprijswinnaar Konrad Lorenz. Je meester of meesteres moet eerst hun erkenning verdienen. Als dit eenmaal is ontwikkeld, is de intelligente hond een uiterst loyale, coöperatieve en hoffelijke partner. De standaard beschrijft de Amerikaanse Akita als vriendelijk, alert, ontvankelijk, volgzaam en moedig. Een Akita blijft rustig, ook in hectische situaties. Hij straalt rust en grootsheid uit en tegelijkertijd wildheid. De oude jachthond leeft nog steeds in veel Akita's en men kan ook veel eigenschappen van de oorspronkelijke honden in hem ontdekken. De loyaliteit van deze honden is legendarisch. De meest bekende originele Akita is Hachiko ". Hachiko haalde zijn meester, een muziekprofessor, elke dag na het werk op van het Shibuya Station in Tokio. Toen zijn meester stierf, bleef Hachiko hem elke dag op het station begroeten. Zelfs negen jaar later de dood van zijn meester, Hachiko dag wachtte dag na dag - tot zijn eigen dood. In 1934 werd ter ere van hem een bronzen standbeeld opgericht ter ere van hem aan de westkant van het station. Een ander monument werd in 2009 ter ere van hem opgericht met de film "Hachiko - A Wonderlijke vriendschap".

Oorsprong & geschiedenis

Waar komt de Amerikaanse akita oorspronkelijk vandaan?

De Akita is een oud Japans hondenras. Hieruit is de Amerikaanse of Amerikaanse Akita gegroeid als inmiddels zelfstandige en officiële variant van de Akita. Het werd uitgefokt in de VS als gevolg van de Tweede Wereldoorlog. De oorspronkelijke naam Akita komt van de gelijknamige prefectuur in het noordwesten van Japan rond de stad Odate, die tegenwoordig nog steeds als een hondenstad in Japan wordt beschouwd. De originele Akita is een van de grootste van de zes door de FCI erkende Japanse hondenrassen. De Akita was een werkhond die overal in het noorden van Honshu, Japan werd gevonden. Hij diende als waakhond en soms als trekhond. Sinds onheuglijke tijden worden Akita's ook gebruikt als jachthonden. Van de Akita's wordt gezegd dat ze zich hebben bewezen in de jacht voor zwarte beren. Later zou hij de hond van de samoerai zijn geweest. Hij werd ook misbruikt voor hondengevechten. De Akita was rond 1900 bijna uitgestorven. De inspanningen om dit hondenras te behouden begonnen in 1930. De Japanners waarderen hun honden. In 1931 werd de Akita erkend als Nationaal Natuurmonument. Hij was de eerste van de zeven Japanse hondenrassen die zo werd geëerd. Dit behoedde hem echter niet voor misbruik als leverancier van huiden voor de vervaardiging van militaire kleding tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het aantal nam snel af. Om de Akita te redden werden er andere honden gekruist en werden er andere lijnen opgesteld. Al in 1933 werd de eerste Akita-club in de VS opgericht, die al snel zijn eigen weg ging. Cynologen zoals Hans Räber vermoeden dat Mastiff en onder andere Duitse herdershonden werden gekruist in de VS. Welke honden daadwerkelijk zijn gebruikt bij het fokken van de Amerikaanse variëteit, zullen methoden van moderne genetica zeker snel ontdekken. Uiteindelijk was er een splitsing in de fokkerij. De Japanners erkenden de Amerikaanse rassen niet meer. De standaard van de wereldvereniging FCI was aanvankelijk gebaseerd op het originele Japanse type Akita. In 1999 werd de Akita Club eV toen erkend als een nieuw onafhankelijk ras door de FCI. Beide Akita-rassen worden verzorgd door de Akita Club eV in de VDH. In Duitsland worden elk jaar ongeveer 100 Amerikaanse Akita-pups geboren, het Japanse origineel heeft er ongeveer twee keer zoveel. Tegenwoordig vertegenwoordigt de Akita, of het nu Japans of Amerikaans is, een onderscheidend, uniek, trots hondenras dat geen enkele hondenliefhebber zal willen missen.

Populaire mixen

Mixen met Amerikaanse Akita zijn uiterst zeldzaam.

Zorg, gezondheid en ziekten

Hoeveel verzorging heeft een Amerikaanse akita nodig?

De vacht van alle Akita 's is vuil- en waterafstotend en daardoor zeer onderhoudsvriendelijk. Twee keer per jaar verliest hij zijn ondervacht. Regelmatig kammen is een verplichte taak wanneer de vacht verandert. De Akita verliest daarbij een aantal haren. Dit duurt ongeveer 2 - 4 weken.

Zijn er rasspecifieke ziekten bij de Amerikaanse akita?

Het is bekend dat de Amerikaanse Akita aanleg heeft voor bepaalde ziektes die typisch zijn voor het ras, maar deze worden met succes bestreden in een gerenommeerde fokkerij.

Wat is het beste voer voor een Amerikaanse akita?

De Amerikaanse Akita heeft een evenwichtige en gevarieerde voeding nodig. Zoals de meeste honden houdt hij ook van een vlezig runderbot en vers vlees. De Amerikaanse Akita is geschikt voor professionele BARF.

Activiteiten

Een Amerikaanse Akita heeft geen speciale eisen, maar is geschikt voor bijna alle activiteiten die je met een hond kunt doen.

Overwegingen alvorens te kopen:

Waar kun je een amerikaanse akita kopen?

Als u op zoek bent naar een Amerikaanse Akita pup, vraag dit dan aan een fokker die is aangesloten bij de akita club in de VDH. Er is een groot aanbod van puppy's uit onbetrouwbare bronnen op internet. Om redenen van dierenwelzijn dient u hiervan af te zien, ook al lijken de prijzen op het eerste gezicht aantrekkelijk. De fokker had zijn nest goed moeten documenteren met een foto. U dient in overleg ter plaatse samen met de moederhond naar het nest te kunnen kijken. Koop a.u.b. geen Amerikaanse Akita via internet, aangezien het risico zeer groot is dat de pup afkomstig is van een - meestal goed vermomde - hondenhandelaar of fokker.

Amerikaanse akita-training en -houderij

Is een Amerikaanse akita geschikt voor mij?

Het houden van een Amerikaanse Akita is geen probleem voor goed geïnformeerde eigenaren. Je moet echter de aard van de Akita's kennen, of ze nu Japans of Amerikaans zijn, en ze consequent trainen en leiden. De Akita heeft een grote individuele afstand nodig. Hij is zelfverzekerd en sterk tegelijk. Akita's zijn niet iedereens lievelingen. Ze laten ook geen uitgesproken "will-to-please" zien. Ze zijn niet geïnteresseerd in andere honden, en als ze dat wel zijn, dan met de bedoeling ze te willen domineren, wat vooral uitgesproken is bij reuen. Het jachtinstinct leeft nog in de meeste Akita's. Dit alles maakt lopen stressvol als het niet goed wordt getraind. Zelfs goed opgevoede exemplaren moeten mogelijk aan de lijn worden gehouden, afhankelijk van de individuele persoonlijkheid van de hond. de Akita kan heel goed met kinderen overweg. Het mag echter niet alleen worden gelaten met kinderen zonder toezicht. De Akita ontwikkelt graag een sterk beschermend instinct jegens zijn familie, dat nooit ongecontroleerd mag worden gelaten. De houder moet de leiding hebben en alleen bepalen wat wanneer en hoe moet worden "verdedigd". Akita's zijn goede waakhonden die graag af en toe toeslaan. Akita's ruiken heel weinig en hun vacht is veel gemakkelijker te verzorgen dan andere honden. Hij verhaart weinig en als hij dat wel doet, kan het haar van de Akita gemakkelijk uit kleding, meubels of de auto worden verwijderd.

Het trainen van de Amerikaanse Akita vereist veel hondengevoel en vooral respect voor zijn persoonlijkheid. De Akita is eigenzinnig en geen bediende die gewoon wacht om de bevelen van de eigenaar te mogen gehoorzamen. Je moet het met een gevoelige hand leiden. Tegelijkertijd moeten duidelijke grenzen worden gesteld en strikt worden nageleefd. Je kunt hem niet dwingen, je moet hem overtuigen. Hardheid of hardnekkige herhaling van commando's hebben alleen het tegenovergestelde effect: de Akita verstomt en volgt zijn eigen wil. Zijn sterke onafhankelijkheid en zijn natuurlijk zelfvertrouwen vereisen veel geduld en ervaring in hondentraining. Een Akita, zowel Japans als Amerikaans, is niet geschikt voor beginners. Je hoeft de eigenaardigheid van de Aktia niet alleen te accepteren, je moet hem ook echt waarderen om er blij mee te zijn. Als zo'n harmonieuze relatie eenmaal is ontwikkeld en de kwestie van leiderschap is opgehelderd, geeft de Akita een prachtige, unieke, altijd interessante verrijking van het leven en een bijzondere brug naar de natuur.

Interessante weetjes & extra's

De Akita is een onderscheidend, eigenzinnig, trots hondenras vol karakter dat geen enkele hondenliefhebber zou willen missen. De Amerikaan is iets zwaarder dan het Japanse origineel.