Door teken overgedragen ziekten bij honden

De meeste honden vinden het heerlijk om buiten te zijn. Hoe graag we ze ook gelukkig willen zien, we moeten ons ook bewust zijn van mogelijke gevaren. Teken houden van honden en ze kunnen verschillende ziektes op hen overdragen. Het is belangrijk om een basiskennis te hebben van de teek en wat ze kunnen doorgeven aan uw hond en zelfs aan mensen. Dit artikel bespreekt veelvoorkomende door teken overgedragen ziekten, essentiële informatie over elk en manieren om te voorkomen dat uw hond wordt blootgesteld.

Anaplasmose

Er zijn twee vormen van anaplasmose bekend: granulocytische en infectieuze cyclische trombocytopenie. Granulocytische anaplasmose, die de witte bloedcellen aantast, is de meest voorkomende vorm bij honden. Anaplasma phagocytophilum is het organisme dat een infectie veroorzaakt. Het wordt overgedragen via een beet van een Ixode- teek, vaak de hertenteek, zwartbenige teek of berenteek genoemd. De teek moet minimaal 24 uur vastzitten voordat hij Anaplasma kan overbrengen. Het duurt ongeveer één tot twee weken voordat een hond klinische symptomen ontwikkelt.

Klinische symptomen kunnen vaag zijn, maar indien opgemerkt, kunnen ze lethargie, verminderde eetlust, koorts en kreupelheid omvatten. Minder vaak voorkomende symptomen zijn braken, diarree, hoesten en ademhalingsmoeilijkheden. Anaplasmose wordt gediagnosticeerd met behulp van bloedonderzoek en een urineonderzoek. Als de hond kreupel is, zijn röntgenfoto's en gewrichtsvloeistofanalyse meestal inbegrepen. De behandeling omvat antibiotica, pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen.

Babesiose

Babesiose treedt op wanneer een met Babesia geïnfecteerde teek een hond bijt en Babesia- sporozoïeten in de bloedbaan van de hond afgeeft. Er zijn verschillende soorten Babesia die van invloed zijn op honden in de VS, maar de meest voorkomende soort is Babesia canis. Een teek moet twee tot drie dagen eten voordat hij Babesia kan overbrengen . Het kan tot twee weken duren voordat een hond klinische symptomen ontwikkelt, maar sommige gevallen worden pas maanden tot jaren gediagnosticeerd.

Aangetaste honden kunnen lethargie, verminderde eetlust, bloedarmoede, koorts, geelzucht, gewichtsverlies en verkleurde ontlasting ervaren. Babesia kan ook betrekking hebben op de milt en de lymfeklieren. Babesia-organismen kunnen soms worden geïdentificeerd op een bloeduitstrijkje (bloed dat op een glaasje wordt geplaatst en onder een microscoop wordt onderzocht). Antilichaam- en DNA-testen zijn ook gebruikt om Babesiose te diagnosticeren. De behandeling hangt af van de ernst van de klinische symptomen, maar kan bestaan uit antibabesial medicijnen en antibiotica, vloeistoftherapie en bloedtransfusies.

Ehrlichiose

In de VS wordt Ehrlichia canis- infectie verspreid door de beet van de bruine hondenteek, maar het is een wereldwijde ziekte. Deze organismen beïnvloeden en leven in witte bloedcellen. Een geïnfecteerde teek moet zich 24-48 uur hechten aan de hond om Ehrlichia canis over te brengen. Het kan één tot drie weken duren voordat klinische symptomen zich ontwikkelen. Er zijn drie klinische stadia van ehrlichiose: acuut, subklinisch en chronisch.

De acute fase treedt op na een tot drie weken gebeten te worden door de geïnfecteerde bruine hondenteek. Klinische symptomen kunnen zijn: lusteloosheid, koorts en neurologische symptomen, terwijl het organisme de witte bloedcellen binnendringt. De hond kan ook een laag aantal bloedplaatjes en vergroting van de milt, lever en/of lymfeklieren ervaren. Tijdens de subklinische fase kan de hond normaal lijken. Ze kunnen maanden tot jaren in deze fase blijven en vertonen mogelijk slechts milde veranderingen bij laboratoriumwerk. Tijdens de chronische fase kan de hond opnieuw ziek worden. Klinische symptomen kunnen zijn: abnormale bloeding, uveïtis (diepe ontsteking van de ogen), neurologische effecten en glomerulonefritis (eiwitverlies in de urine als gevolg van nierontsteking.

Er zijn twee hoofdtests voor Ehrlichia: PCR-testen voor Ehrlichia- DNA of bloedtesten voor Ehrlichia- antilichamen. De behandeling omvat antibiotische therapie. In meer complexe gevallen kunnen andere medicijnen zoals steroïden nodig zijn.

Ziekte van Lyme

De ziekte van Lyme is een van de meest voorkomende zoönotische ziekten in Europa. Wanneer een hond wordt gebeten door een hertenteek die het bacteriële organisme Borrelia burgdorferi draagt . De ziekte van Lyme wordt overgedragen. Het is in elke staat in de VS gemeld, maar het komt vaker voor aan de oostkust dan aan de westkust. De geïnfecteerde teek moet zich minimaal 48 uur aan de hond hechten om het Borrelia- organisme over te dragen. Het kan maanden duren voordat klinische symptomen zich ontwikkelen.

Sommige honden ervaren mogelijk geen klinische symptomen van de ziekte van Lyme. Als ze worden gezien, kunnen ze koorts, verlies van eetlust, pijnlijke of gezwollen gewrichten, kreupelheid die komt en gaat, gezwollen lymfeklieren en lethargie omvatten. Indien onbehandeld, kan dit leiden tot schade aan de nieren, het zenuwstelsel en het hart. De diagnose is vaak gebaseerd op tekenen en geschiedenis, maar bloedonderzoek kan nuttig zijn bij het opsporen van chronische infecties. Antibiotica zijn de belangrijkste behandeling, maar er kunnen andere therapieën nodig zijn op basis van de systemen die worden beïnvloed.

Rotsachtige berggevlekte koorts

Rocky mountain spotted fever (RMSF) wordt overgedragen wanneer een hond wordt gebeten door een geïnfecteerde teek die het Rickettsia rickettsii-organisme draagt . De Rocky Mountain-houtteek, de Europese hondenteek en de bruine hondenteek kunnen allemaal RMSF overbrengen. Onderzoek heeft aangetoond dat overdracht van het Rickettsia- organisme eerder kan plaatsvinden bij gevoede teken (minuten) dan bij niet-gevoede teken (uren). Klinische symptomen kunnen tot 14 dagen duren voordat ze zich ontwikkelen.

RMSF kan elk orgaan in het lichaam aantasten. Klinische symptomen kunnen mild of ernstig genoeg zijn om de dood tot gevolg te hebben. Veelvoorkomende klinische symptomen worden hieronder vermeld:

Bloedonderzoek wordt gebruikt om Rocky Mountain Spotted Fever te diagnosticeren. De behandeling is afhankelijk van het gebruik van antibiotica. Een reactie kan binnen 24 tot 48 uur worden waargenomen, maar gevorderde gevallen reageren mogelijk helemaal niet. Bloedtransfusies om bloedarmoede te behandelen en andere ondersteunende therapieën kunnen nodig zijn.

Hoe infectie te voorkomen?

• Regelmatig gecontroleerd op teken nadat uw hond buiten is geweest. Als ze in hoog gras en struikgewas hebben gestaan, let dan goed op.
• Als u een teek bij uw hond ziet, verwijder deze dan met een fijngepunt pincet om de kop van de teek vast te pakken (precies waar deze in de huid komt). Trek de teek er recht af en zorg ervoor dat u zijn lichaam niet vastpakt of knijpt. Uw dierenarts is ook beschikbaar om u te helpen.
• Vraag uw dierenarts of er een vaccin beschikbaar is om hen te helpen beschermen.
• Uw hond moet regelmatig worden behandeld met een effectief middel om teken te bestrijden. Uw dierenarts zal de beste aanbeveling doen.