Oorontstekingen komen veel voor bij katten. Net zoals bij mensen, zijn oorinfecties niet alleen ongemakkelijk en soms pijnlijk, maar ze kunnen ook een symptoom zijn van een groter gezondheidsprobleem. Indien onbehandeld, kunnen oorinfecties leiden tot gehoorverlies of andere gezondheidsproblemen.
Wat is een oorontsteking?
Otitis media is een ontsteking van de binnenoorgang (de meest voorkomende soort bij mensen) en otitis externa is een ontsteking van de buitenoorgang. Dit laatste is het meest voorkomende type oorontsteking bij katten.
Tekens
Ongeacht de oorzaak van de oorontsteking zien de tekenen van een oorprobleem er meestal hetzelfde uit. Als u deze problemen opmerkt, is het tijd om naar de dierenarts te gaan:
- Een kat met een oorontsteking of ander oorprobleem schudt met zijn kop en poot naar zijn oren.
- U ziet mogelijk haaruitval of korstjes rond het gezicht, de oren en de nek van uw huisdier als gevolg van het krabben aan zijn oren.
- Een afscheiding kan in de oren aanwezig zijn, en in ernstige gevallen zichtbaar op de vacht buiten en rond de oren.
- De oren kunnen een onaangename geur hebben of er rood en ontstoken uitzien.
- Uw kat kan zijn kop naar de ene of de andere kant kantelen als gevolg van het oorprobleem.
- Oorinfecties kunnen ook desoriëntatie en prikkelbaarheid bij katten veroorzaken. Als uw kat zich vreemd gedraagt, ook als hij zich voor langere tijd verstopt, is dit meestal een teken dat er iets mis is.
Oorzaken
Er zijn veel dingen die oorontstekingen bij katten kunnen veroorzaken. Meestal worden ze veroorzaakt door allergieën, ectoparasieten, een vreemd lichaam in het oor of een opeenhoping van was of vacht. Poliepen en bacteriële infecties zijn ook veelvoorkomende boosdoeners.
Oormijten en oorontstekingen bij katten
Oormijten zijn verantwoordelijk voor het merendeel van de oorinfecties die bij katten worden waargenomen. In feite is oormijt een van de eerste dingen waar uw dierenarts op controleert als uw kat een oorontsteking heeft.
Oormijten veroorzaken een karakteristieke donkerbruine tot zwart gekleurde afscheiding in de oren die een beetje op koffiedik lijkt. De aanwezigheid van deze afscheiding is vaak de eerste indicatie dat uw kat oormijt heeft. Uw dierenarts kan ook het puin van de oren van uw kat onder een microscoop onderzoeken om bewijs van oormijt te vinden.
Als er oormijt wordt geconstateerd in de oren van uw kat, wordt een definitieve diagnose gesteld. Echter, als uw kat niet oormijt heeft of als geschikte behandeling voor oormijt niet om uw kat van de infectie te ontdoen, nadere diagnostiek nodig zijn.
Diagnose van oorinfecties bij katten
De diagnose begint met een onderzoek van niet alleen de oren, maar van de hele kat. Dit komt omdat sommige oorzaken van oorinfecties bij katten kunnen wijzen op een systemisch gezondheidsprobleem. Uw dierenarts zal controleren of uw kat over het algemeen gezond is en zal zorgvuldig zijn huid en vacht onderzoeken.
Naast een algemeen lichamelijk onderzoek, zal uw dierenarts de oren van uw kat onderzoeken met een otoscoop. Met een otoscoop kan uw dierenarts de binnenkant van de gehoorgang onderzoeken op tekenen zoals roodheid en ontsteking, afscheiding, massa's en poliepen, vreemde voorwerpen en andere afwijkingen. Het stelt uw dierenarts ook in staat om het membraan te visualiseren dat het trommelvlies van uw kat bedekt. Als er echter sprake is van afscheiding in de gehoorgang, kan het nodig zijn om eerst de gehoorgang te reinigen en door te spoelen om dit membraan te kunnen zien.
Afhankelijk van de ernst van de infectie kan sedatie nodig zijn om de gehoorgang grondig door te spoelen en het oor van uw kat te onderzoeken. Als er veel ontsteking is, kan een oorspoeling pijnlijk zijn.
Omdat oorproblemen bij katten te wijten kunnen zijn aan meer systemische oorzaken, kan uw dierenarts, als uw kat niet heeft gereageerd op traditionele therapieën of een meer wijdverspreide ziekte wordt vermoed, verder testen aanbevelen. Deze test kan het volgende omvatten:
- Bloedonderzoek kan aandoeningen zoals kattenleukemie en katten-FIV detecteren.
- Bij een vermoeden van een voedselallergie zullen voedingsonderzoeken worden uitgevoerd.
- Effectieve vlooienbehandeling zal vlooienallergie als oorzaak van de oorontsteking uitsluiten.
- Testen op atopie zal een allergie voor iets in de omgeving van uw kat aan het licht brengen.
- Huidafkrabsels kunnen andere parasitaire ziekten uitsluiten, zoals sarcoptische schurft.
- Een neurologisch onderzoek kan worden uitgevoerd als uw kat een hoofdschudden of hoofdschuddendheid heeft.
Behandeling en preventie
Hoewel het niet echt mogelijk is om te voorkomen dat uw kat ooit een oorontsteking krijgt, kunt u mogelijk voorkomen dat een infectie ernstig wordt als u zijn oren regelmatig inspecteert.
Gezonde kattenoren zijn roze, vrij van was en ander vuil en hebben geen vieze geur. Een verandering in de kleur of geur van zijn oren kan erop wijzen dat uw kat een infectie heeft.
Het is ook belangrijk om de oren van uw kat schoon te houden. Laat uw dierenarts u de juiste manier tonen om ze schoon te maken; je wilt je kat niet verwonden door per ongeluk te diep in de gehoorgang te prikken.
Omdat er veel verschillende oorzaken zijn voor oorinfecties bij katten, is er niet één behandeling die voor elke kat werkt. In sommige gevallen kunnen antibiotica gerechtvaardigd zijn, in andere gevallen kan het voldoende zijn om de gehoorgang te reinigen en door te spoelen.
Bij oorcytologie wordt de binnenkant van het oor van uw kat afgeveegd en vervolgens met een microscoop naar abnormale cellen, bacteriën of gisten gezocht. De resultaten van deze test zullen uw dierenarts helpen bepalen welke antibiotica of andere medicijnen het beste in de oren van uw kat kunnen worden gebruikt.
Mogelijk moet ook een oorkweek worden uitgevoerd, vooral als oorcytologie wijst op een bacteriële infectie die niet goed reageert op behandeling met antibiotica. Een oorcultuur zal uw dierenarts vertellen welk type bacteriën in de oren van uw kat aanwezig is en specifieke antibiotica testen om te bepalen of ze effectief zijn in het doden van die bacteriën.
