Canine parvovirus, vaak eenvoudigweg parvo genoemd, is een ernstig en zeer besmettelijk virus dat de meeste hondachtigen treft (honden, wolven, vossen, coyotes, enz.). Deze potentieel dodelijke ziekte valt snel delende cellen in het lichaam aan.
Wat is parvo?
Canine parvo is een virus dat ernstige diarree, braken, uitdroging en lethargie veroorzaakt bij honden, maar is niet besmettelijk voor mensen. Parvo verwijst naar verschillende virusstammen die andere soorten aantasten, en hoewel ze hetzelfde type virus zijn, zijn ze typisch soortspecifiek. In zeldzame gevallen kunnen bepaalde stammen besmettelijk zijn voor katten. Als u denkt dat uw hond of puppy de symptomen van parvo heeft, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts.
Symptomen van parvo bij honden
Parvovirus is zo verraderlijk omdat het snel delende cellen aanvalt in het beenmerg en de darmen van een dier. Zodra het beenmerg is aangetast, daalt het aantal witte bloedcellen van het dier, waardoor het risico op infectie toeneemt en het immuunsysteem begint af te sluiten. Wanneer de darmcellen worden aangetast, raakt het slijmvlies van de darmen beschadigd en is het lichaam niet meer in staat om voedingsstoffen op te nemen of voedsel goed te verteren. Het resultaat is misselijkheid, braken, uitdroging en ernstige diarree.
Parvo veroorzaakt meestal diarree die bloederig is met een geur die veel erger is dan de normale ontlasting van een hond.
Naarmate de ziekte zijn tol eist van het lichaam, zal de hond extreem zwak en uitgedroogd worden. De hond kan sepsis ontwikkelen, een infectie van het bloed die kan optreden wanneer de darmwanden niet als een barrière tegen bacteriën kunnen fungeren.
Helaas overleven veel honden parvo niet. Vroege opsporing en intensieve veterinaire zorg zijn de beste verdediging tegen de ziekte.
Niet alle honden met parvovirus zullen ernstige symptomen vertonen. In sommige gevallen kunnen volwassen honden de ziekte oplopen met lichte symptomen (of helemaal geen), maar kunnen ze andere honden infecteren.
Parvo kan een angstaanjagend vooruitzicht zijn voor hondenbezitters, maar het kan worden voorkomen met routinematige veterinaire zorg en het up-to-date houden van de vaccinaties van uw hond.
Oorzaken van parvo
Parvo treft meestal puppy's, maar volwassen honden kunnen de ziekte oplopen als ze niet gevaccineerd zijn. Een hond wiens immuunsysteem is aangetast (vanwege een andere medische aandoening) loopt ook risico op parvo.
Een hond raakt besmet met hondenparvo nadat hij in contact is gekomen met microscopisch kleine deeltjes van het virus uit besmette uitwerpselen. Het virus komt het systeem van de hond binnen via de mond. Het duurt dan ongeveer drie tot zeven dagen voordat de ziekte actief wordt in het lichaam.
Binnen een paar dagen begint het virus in de ontlasting af te werpen. Het is op dit punt dat het andere honden kan beïnvloeden. Symptomen verschijnen over het algemeen nog een paar dagen niet. Het virus wordt tijdens de ziekte van de hond en enkele weken na herstel in de ontlasting uitgescheiden.
Parvovirus is lange tijd stabiel in de omgeving en blijft levensvatbaar in gebieden waar honden spelen en zichzelf ontlasten. Je schoenen kunnen het virus gemakkelijk oppikken en naar andere gebieden transporteren. Een hond hoeft niet per se in direct contact te komen met uitwerpselen om parvo op te lopen.
Parvovirusdeeltjes kunnen vijf tot zeven maanden in de bodem of andere buitenomgevingen leven en zelfs langer in koude klimaten, aangezien het virus vriestemperaturen kan overleven. Als de deeltjes op de poten of vacht van de hond komen en vervolgens worden ingeslikt, kan die hond besmet raken.
Diagnose
De medische geschiedenis en symptomen van uw hond spelen een grote rol bij de diagnose van parvo, maar de definitieve diagnose wordt meestal gesteld nadat een laboratoriumtest de aanwezigheid van de ziekte heeft bevestigd.
De meeste dierenartsen zullen een test uitvoeren op een ontlastingsmonster om antilichamen tegen parvovirus te detecteren, wat aangeeft of een dier is geïnfecteerd. Veel dierenartsen hebben een interne testkit om de diagnose te versnellen, waarbij de resultaten meestal binnen 15 minuten beschikbaar zijn.
Als de parvo-test positief is, zal uw dierenarts hoogstwaarschijnlijk verder laboratoriumwerk aanbevelen om de schade te beoordelen die de ziekte heeft veroorzaakt aan de bloedcellen en organen.
Hoe eerder uw dierenarts uw hond kan beoordelen, hoe groter de kans op herstel. Wacht niet om uw dierenarts te zien als uw hond tekenen van ziekte heeft.
Behandeling
Helaas is er geen remedie voor parvo. De hoeksteen van de behandeling is ondersteunende zorg. Idealiter gaat het om ziekenhuisopname en intensieve verpleegkundige zorg. Thuiszorg is meestal niet effectief voor honden die erg ziek zijn geworden. Algemene behandeling omvat het volgende:
- Intraveneuze vloeistoffen om te rehydrateren
- Antibiotica om sepsis te voorkomen
- Anti-emetica of middelen tegen misselijkheid om misselijkheid en braken te bestrijden
- Antacida om verdere schade aan het maagslijmvlies en de slokdarm door misselijkheid en braken te voorkomen
- Ontwormen omdat de aanwezigheid van darmparasieten de schade door parvo kan vergroten en herstel kan belemmeren
Andere behandelingen kunnen worden aanbevolen, afhankelijk van de toestand van de hond en de professionele mening van de dierenarts. Deze kunnen ontstekingsremmende geneesmiddelen, antivirale geneesmiddelen, plasmatransfusies en meer omvatten. Bovendien moet het laboratoriumwerk periodiek worden herhaald om de algehele conditie van de hond te controleren.
Als uw hond wordt behandeld voor parvovirus, verwacht dan een ziekenhuisopname van ongeveer een week, geef of neem. Wees voorbereid op aanzienlijke kosten (enkele honderden tot duizenden dollars, afhankelijk van het geval). Over het algemeen is het overlevingspercentage met de juiste behandeling ongeveer 70 tot 90 procent.
Thuisbehandeling wordt over het algemeen niet aanbevolen voor parvo omdat het niet zo effectief is. Als de kosten echter een belangrijke factor zijn en een eigenaar toegewijd is, kan thuiszorg worden geprobeerd in plaats van euthanasie. Het is essentieel om te weten hoe uw hond wordt verzorgd en om de medische aanbevelingen op te volgen. Overleven is minder waarschijnlijk met thuiszorg, maar niet onmogelijk.
Herstel
Als een hond eenmaal hersteld is van parvo, is de behandeling nog niet helemaal afgelopen. Het is belangrijk om elke antibioticakuur die uw dierenarts heeft voorgeschreven af te maken. Uw dierenarts kan u ook aanraden enkele dagen door te gaan met geneesmiddelen tegen misselijkheid en/of diarree.
Verwacht dat de ontlasting van uw hond een paar dagen los zal zijn, omdat het darmkanaal nog steeds aan het genezen is. Voer geleidelijk opnieuw voedsel in, idealiter beginnend met een neutraal dieet dat is voorgeschreven door uw dierenarts.
Het is een goed idee om uw hond goed te wassen tijdens en na het herstelproces. Uw hond zal tot 2 weken na herstel nog parvovirus afstoten. Daarom mag het gedurende die periode niet worden toegestaan in openbare ruimtes. Bovendien moet het uit de buurt van puppy's en niet-gevaccineerde honden worden gehouden.
Gelukkig hebben parvo-honden, eenmaal volledig hersteld, meestal geen resterende gezondheidsproblemen. Nog meer goed nieuws: nadat een hond hersteld is van parvo, zal hij er een paar jaar of mogelijk levenslang immuun voor zijn.
Hoe parvo. te voorkomen
Omdat parvo zo'n dodelijke en besmettelijke ziekte is, is preventie cruciaal. Zo bescherm je je hond of puppy tegen parvo:
- Vaccineer uw puppy's en volwassen honden. Zorg ervoor dat u uw dierenarts regelmatig bezoekt en dat u tekenen van ziekte tijdig meldt.
- Neem uw puppy niet mee naar openbare plaatsen of in de buurt van onbekende honden voordat hij 17 weken oud is en volledig is ingeënt. De immuniteit van een puppy is onbekend tot een leeftijd van ongeveer 16 weken en de door een vaccin geïnduceerde immuniteit is pas vijf tot tien dagen na het vaccin volledig effectief.
- Hoewel alle honden kunnen worden aangetast, zijn puppy's het meest vatbaar voor parvovirus. Alle rassen lopen risico, maar een paar rassen die vatbaar zijn voor parvo zijn de Rottweiler, Dobermann-pinscher en de Europese pitbullterriër.
Parvo decontaminatie
Omdat parvovirus zeer besmettelijk is voor andere honden, moeten er maatregelen worden genomen om de gebieden te ontsmetten waar een parvo-positieve hond enige tijd heeft doorgebracht.
Zelfs als een parvohond een korte tijd in een gebied heeft doorgebracht en daar niet heeft gepoept, moet u het gebied ontsmetten. Bedenk dat het parvovirus op de poten en vacht van een hond kan blijven zitten en op deze manier vervoerd kan worden.
In het dierenziekenhuis worden parvo-honden in isolatie geplaatst en veterinair personeel maakt schoon met een bleekoplossing of een speciaal ontsmettingsmiddel waarvan bekend is dat het het parvovirus doodt.
Andere huishoudelijke chemicaliën zullen het parvovirus niet doden. Als u thuis een bleekoplossing wilt maken, kunt u dat doen, maar overleg eerst met uw dierenarts. Als je naast bleek ook een reiniger wilt gebruiken, neem dan contact op met je dierenarts over de juiste producten en waar je deze kunt kopen.
Over het algemeen zal parvovirus niet langer dan een maand of zo binnenshuis leven, maar u moet er toch voor zorgen dat u het gebied grondig schoonmaakt. Bevuild beddengoed moet worden weggegooid, verzegeld in een plastic vuilniszak voordat u dit doet, of gewassen in warm water en bleekmiddel.
Als er puppy's of niet-gevaccineerde honden in huis wonen, moeten ze minstens een maand uit de buurt van besmette binnenruimtes worden gehouden.
Buitenruimtes zijn veel moeilijker te desinfecteren. Parvovirus kan, afhankelijk van de omstandigheden, vijf tot zeven maanden buiten leven bij temperaturen boven het vriespunt.
Het is alleen veilig voor uw hond om terug te keren naar gebleekte gebieden nadat ze volledig droog zijn. Over het algemeen kun je het beste puppy's en niet-gevaccineerde honden uit het gebied houden totdat je zeker weet dat het virus is uitgestorven.
