Hoefaandoeningen

De robuust ogende hoeven van paarden kunnen ook worden aangetast door ziekten. Deze bestaan niet alleen uit hoorn, maar ook uit de V-vormige hoefkikker, die wordt doorkruist door zenuwen en bloedvaten onder de zachtere hoorn. Dit deel, evenals de binnenkant van de hoef van het paard, wordt ook wel "leven" genoemd, daarom moet je hier voorzichtig zijn bij het schrapen van de hoef.

Voor het paard is hoefziekte bijzonder slopend en ongemakkelijk omdat de hoeven het hele gewicht van het dier dragen. Hoeven dempen treden en schokeffecten. Ze spelen dan ook een centrale rol in de gezondheid en het welzijn van het paard.

Lijster

Spruw is een van de meest voorkomende hoefaandoeningen. Mogelijke redenen zijn onder meer een gebrek aan hoef- of stalverzorging, evenals modderige, vochtige oppervlakken waarop het paard lange tijd heeft gestaan.

Het is een bacteriële ziekte waarbij de rottende bacteriën bijzonder goed gedijen en zich vermenigvuldigen in afwezigheid van zuurstof. De aangetaste hoefkikker wordt zwart, zacht, ruikt onaangenaam en rot letterlijk weg.

Het ontstaan van spruw kan worden voorkomen door regelmatig de hoeven te schrapen en door de hoefsmid te laten uitknippen. Daarnaast dient het paard op schone, droge grond te staan. Met ondersteuning van uw smid en daaropvolgende goede zorg (eventueel met geschikte preparaten) krijgt u laagwaardige spruw onder controle. Voor meer ernstige gevallen moet het advies van de dierenarts worden ingewonnen. Uw hoefsmid kan u helpen bij de beoordeling.

Hoefbevangenheid

Je hebt waarschijnlijk ook gehoord van hoefbevangenheid. Het hoefcorium is aangetast door een ontsteking. Deze bevindt zich tussen het doodskistbeen en de hoornschoen en bedekt de binnenkant van de hoef als een jas. Wanneer deze huid ontstoken raakt, wordt de bloedstroom verstoord, waardoor de normale bloedtoevoer naar de hoef wordt afgesneden en onmiddellijke actie vereist is. Hoefbevangenheid komt vaak voor op een of beide voorpoten, meer zelden op alle vier de hoeven.

In tegenstelling tot spruw ligt de oorzaak meestal niet in vochtige ondergronden of bij klauwverzorging, maar in de voeding van het dier. Maar er zijn ook andere oorzaken mogelijk.

Hoefbevangenheid is enerzijds te herkennen aan een snelle verslechtering van de algemene conditie, maar ook aan de zogenaamde typische " hertenhouding ", waarbij het paard optisch naar achteren schuift en de voorbenen naar voren strekt. Vanwege de ernstige pijn die hiermee gepaard gaat, bewegen aangetaste paarden vaak slechts aarzelend of zelfs met tegenzin. Als u herten vermoedt, dient u onmiddellijk een dierenarts te verwittigen!

Hoefzweer

Bij een hoefzweer, of later ook een hoefabces, is er sprake van een ingekapselde ontsteking in de hoef. Een kleine steen die in het gebied is gekomen en tot een ontsteking leidt, is meestal voldoende als oorzaak. Er is al een pijnlijke hoefzweer ontstaan. Een hoefzweer ontwikkelt zich tot een abces wanneer een septische ontsteking is ontstaan.

U kunt deze ziekte herkennen wanneer uw paard ernstig kreupel is en zichtbare pijn heeft.

Wanneer de dierenarts of smid arriveert, zullen ze de hoef opensnijden totdat de pus kan wegvloeien en de druk is verlicht. Dit zal ook de pijn van uw huisdier verminderen. Daarnaast moeten de hoef en de abcesholte nu goed worden uitgespoeld, bijvoorbeeld met een desinfecterende oplossing. Een hoefverband kan dan worden aangebracht om de open ruimte te beschermen tegen verdere invloeden. Optioneel zijn er ook nog medische schoenen waarmee het paard - als de dierenarts het ermee eens is - zelfs weer de wei in kan.

Hoefcontrole en optimale omstandigheden

Er zijn dus enkele ziektes die de hoeven van uw paard kunnen aantasten. Sommige paarden worden gemakkelijker aangetast door ziekten dan andere omdat ze ofwel te zwaar zijn vanwege erfelijke aanleg of omdat hun hoefvorm "voorbelast" is. Het beste wat u voor uw dier kunt doen, is zorgen voor optimale algemene omstandigheden:

• Controleer de hoeven van uw paard minstens één keer per dag om te voorkomen dat vreemde voorwerpen vast komen te zitten en schraap ze regelmatig weg. Een ander voordeel van de dagelijkse klauwcontrole is dat u eventuele problemen vroegtijdig kunt signaleren en direct kunt handelen. Zo voorkom je dat de aanvankelijke ziekte verder evolueert en je paard in toenemende mate beschadigt.
• Vooral in het natte seizoen moet ervoor worden gezorgd dat uw paard de mogelijkheid heeft om op droge grond te staan.
• Als je paard voornamelijk op stal staat, raad ik aan om extra aandacht te besteden aan stalhygiëne, omdat bacteriën die in de urine en paardenpoep voorkomen onder bepaalde omstandigheden ook de gevoelige hoefkikker kunnen aantasten.