Katten alleen houden: 5 fouten
Helaas blijft de misvatting bestaan dat katten volledig eenlingen zijn. In feite zijn de meeste katten zeer sociale dieren die graag met andere katten omgaan. Hier lossen we vijf misvattingen op over het alleen houden van katten.
1. Katten zijn strikte eenlingen
Het is waar dat veel wilde kattensoorten, zoals de serval of de ocelot, pure eenlingen zijn. Ook de directe voorouder van onze fluwelen poten, de wilde kat, reist meestal alleen. Onze gedomesticeerde katten hebben veel geërfd van hun voorouders. Toch leven ze tegenwoordig heel anders dan de dieren in het wild. Het beste voorbeeld bent u als eigenaar: de meeste harige vrienden houden van regelmatige knuffels met "hun" mensen. Hetzelfde kon niet gezegd worden van hun wilde verwanten. Maar mensen kunnen het omgaan met andere katten niet vervangen. Het feit dat je haar sociale contacten toestaat is daarom geen bonus, maar maakt net zo goed deel uit van de basisprincipes van soortgerichte veehouderij als regelmatig voeren en het opzetten van een kattenbak.
Contact met andere katten mag echter geen (goedbedoelde) dwang worden! Af en toe zijn er ook individuele dieren die de neiging hebben om contact met soortgenoten te vermijden. En zelfs een zeer sociale kat heeft af en toe rust nodig. Passende retraites moeten daarom altijd beschikbaar zijn. Onze huiskat is immers ook geen echt "roedeldier".
2. Kittens worden meer mensgericht wanneer ze individueel worden geadopteerd
Voor kattenliefhebbers is niets schattiger dan een klein kitten. De beslissing om een kitten te nemen is dan ook snel gemaakt. Velen adopteren een enkel kitten omdat ze denken dat het hen aanhankelijker zal maken. Vaak is echter het tegenovergestelde het geval. Want als jonge katten eenzaam worden, kunnen ze ernstige gedragsproblemen krijgen. Wanneer de kittens hun moeder verlaten op de leeftijd van acht tot twaalf weken, is hun socialisatie nog lang niet voorbij. Ze hebben daarom contact nodig met katten van dezelfde leeftijd waarmee ze kunnen spelen, vechten en knuffelen. Katten leren belangrijk gedrag om gelukkig en gezond op te groeien.
Als een kitten in eenzame opsluiting wordt grootgebracht en niet in staat is om aan haar behoefte aan interactie met kittens van dezelfde leeftijd te voldoen, kan ze in plaats daarvan gedragsproblemen vertonen. Misschien zal ze proberen de speelse gevechten uit te proberen die ze daadwerkelijk met haar soortgenoten op haar mensen oefent. Dit is behoorlijk pijnlijk en wordt vaak geïnterpreteerd als agressief gedrag. Overigens is een volwassen dier alleen niet per se een geschikte partner voor een kitten, omdat het meer rust nodig kan hebben.
3. Twee katten zijn twee keer zoveel werk
Als je je kat puur als binnenkat houdt, heeft ze veel activiteit nodig. Door de tuin lopen, in bomen klimmen en muizen achtervolgen - dit alles wordt geëlimineerd bij het houden van een appartement. Hier is het aan jou om een vervanging te creëren met krabpalen en uitgebreide speelmogelijkheden. Maar je kunt je kat natuurlijk niet de klok rond vermaken. Zelfs als katten veel slapen, vervelen ze zich nog steeds als ze de hele dag alleen zijn. Je hebt het probleem in een huishouden met meerdere katten niet zo snel - je katten kunnen met elkaar spelen en knuffelen en zijn niet zo snel eenzaam. Dan hoef je geen slecht geweten te hebben als je ze in uitzonderlijke gevallen 's nachts alleen laat - altijd met voldoende voedsel en water natuurlijk. Twee katten zijn misschien zelfs makkelijker te houden dan één kat.
4. Maar mijn kat is gelukkig als alleenstaande kat
Helaas kunnen dieren ons niet vertellen wanneer ze zich niet lekker voelen. Uw kat in eenzame opsluiting kan tevreden en ontspannen lijken, terwijl ze in feite stilletjes lijdt, zich terugtrekt en gewoon slaapt. Andere mogelijke gevolgen kunnen later optreden: onreinheid, krassen op behang of zelfs agressief gedrag naar mensen toe. Contact met jou of een ander huisdier zoals een hond kan het contact met andere honden niet vervangen. Jij of je hond spreekt immers een heel andere taal dan de pelsneuzen. Er zijn echter zeker katten die puur alleenstaande katten zijn. Bijvoorbeeld als ze als kitten niet voldoende gesocialiseerd zijn omdat ze te vroeg uit het nest zijn gescheiden. Socialiseren is ook riskant als je een oudere kat hebt die al heel lang alleen woont. Zulke dieren zijn soms gelukkiger alleen en zouden dan eigenlijk beter individueel gehouden kunnen worden. Toch kan de socialisatie het proberen waard zijn - menig huiskat gedijt echt op een partnerkat.
5. Mijn kat kan niet overweg met andere katten
Misschien heeft uw kat al eerder problemen gehad met de kat van de buren. Of je hebt zelfs geprobeerd om twee katten bij elkaar te houden en het werkte niet. Dit is niet noodzakelijk een indicatie dat uw kat de enige kat is. Een nieuwe kat wordt in eerste instantie altijd als een indringer gezien. Zeker als je je kat lange tijd alleen hebt gehouden, heb je veel geduld nodig bij het socialiseren. De meeste katten hebben tijd nodig om aan elkaar te wennen. Het is heel normaal als er in het begin geschillen zijn. Pas na ongeveer drie maanden kun je met zekerheid zeggen of je harige vrienden met elkaar harmoniëren of niet.
Ook is het voor een zo min mogelijk stressvolle socialisatie en langdurige gezamenlijke houderij van belang dat er voldoende ruimte is voor het aantal katten dat u samenwoont. Als vuistregel geldt dat de dieren minimaal één leefruimte per kat moeten hebben - meer kamers is natuurlijk nog beter.
En zelfs als de socialisatie ondanks deze voorwaarden niet is gelukt, is dat nog geen bewijs dat uw dier alleen gelukkiger is. Omdat het altijd afhangt van de juiste keuze van de tweede kat: of uw kat beter past bij een kater, een behendige of een rustige kat, een dominant of angstig dier hangt volledig af van het individuele karakter van de harige vriend.
