Allergieën bij katten

Het is niet ongebruikelijk dat katten allergieën hebben - soms met veel onaangename bijwerkingen. Van vlooienbeetallergie tot voedselintolerantie. We vertellen u hier hoe u de betreffende symptomen kunt herkennen, hoe een allergie wordt vastgesteld en welke behandelingsopties moeten worden onderscheiden.

Naar het assortiment kattenverzorging

Allergiesymptomen

Jeuk is ongetwijfeld een van de meest voorkomende symptomen. In deze gevallen wrijven of likken katten meestal over hun gezicht of poten en krabben ze aan hun nek. Dit resulteert op zijn beurt in haaruitval, korstvorming en open wonden. De symptomen worden in de loop van de tijd duidelijker en meer uitgesproken. In ernstige gevallen kunnen roodachtige of geelachtige zwellingen/zweren zelfs in de maagstreek, op de achterpoten of op het gezicht verschijnen. Frequent braken en diarree zijn ook mogelijke gevolgen.

Vlooienbeten en omgevingsallergieën

Vlooienbeten en omgevingsallergieën behoren tot de meest voorkomende kattenallergieën. De vlooien zelf worden echter alleen in de meest zeldzame gevallen gezien. Intolerantie voor omgevingsallergenen zoals pollen, huisstofmijten of schimmelsporen zorgt er ook voor dat veel harige vrienden en eigenaren van gezelschapsdieren tot wanhoop leiden. Afhankelijk van de allergie treden de symptomen pas in het voorjaar op (bv. pollengetal). Huisstofmijten daarentegen kunnen het leven van katten het hele jaar door moeilijk maken.

Voedsel allergie

Veel katten zijn allergisch voor bepaalde eiwitten. Dit is vaak het geval bij rundvlees, vis, tarwe en eieren. Maar ook additieven zoals kleurstoffen en conserveermiddelen zijn vaak betrokken bij het leed van harige vrienden. Typische symptomen van een voedselallergie zijn:

• Stukjes huid die zijn gelikt of gekrast
• Een constante jeuk
• Roodheid en extreem droge huid
• braken en diarree
• In zeldzame gevallen ook constipatie

Allergieveroorzakende stoffen in het huishouden

Er is bijna niets dat niet kan leiden tot allergieën bij katten. Ook geur- en kleurstoffen die in bepaalde huishoudelijke schoonmaakmiddelen of textiel zitten, kunnen de oorzaak zijn van een onaangename jeuk, uitslag of ander ongemak. Over het algemeen mogen chemische reinigingsmiddelen niet in de directe omgeving van de pelsneuzen worden gebruikt en niet binnen handbereik worden bewaard.

De diagnose van kattenallergieën

Na twee tot zes weken reageren katten met een vlooienbeetallergie meestal goed op een grondige vlooiencontrole. Voedselallergieën kunnen meestal worden gediagnosticeerd met behulp van een eliminatiedieet. Het gaat om voeding uit eiwitbronnen die tot op heden niet zijn toegediend. Als de behandeling succesvol is, zou u na ongeveer vier tot zes weken verbetering moeten zien.

Als er geen vlooienbeet of voedselallergie is, moeten de viervoeters eerst worden onderzocht op mogelijke ectoparasieten. Deze nestelen op het huidoppervlak van de fluwelen poten. Teken komen vooral in de zomer veel voor en kunnen in de meeste gevallen gemakkelijk met een tekenpincet worden verwijderd. Als de parasieten ook niet de oorzaak zijn, is het raadzaam om de viervoeters te testen op omgevingsallergieën (atopische dermatitis).

De mogelijke allergenen kunnen door de dierenarts worden vastgesteld met een huidtest. Hij scheert het haar aan de zijkant van de borstkas en injecteert zeer kleine doses allergenen in de huid. Huidreacties treden alleen op bij allergische vachtneuzen. Dat zie je 15 tot 30 minuten na de huidtest. Voordat u een dergelijke test uitvoert, moet u er echter rekening mee houden dat geneesmiddelen zoals cortison de huidtest kunnen beïnvloeden. Stop hiermee twee tot acht weken voor het bezoek aan de dierenarts. Meer informatie hierover kunt u krijgen bij uw dierenarts.

Eliminatiediëten en andere maatregelen

Als u een vlooienallergie heeft, kan regelmatige vlooiencontrole helpen. Ook viervoeters die al ernstig ziek zijn, moeten de door de dierenarts voorgeschreven medicijnen slikken. Als de huiskat daarentegen last heeft van een omgevingsallergie, dan zijn tabletten meestal de eenvoudigste oplossing. Deze bevatten onder andere bepaalde vetzuren en antihistaminica, die doorgaans jarenlang probleemloos kunnen worden toegediend. Als uw kat de voorkeur geeft aan uitstapjes in de vrije natuur dan in huis, dan is het voor veel eigenaren vaak onmogelijk om de medicatie dag in dag uit te voeren. Een alternatief is desensibilisatietherapie. Hier de katteneigenaar zelf de allergeenconcentraten injecteert. Eerst wekelijks en daarna elke drie tot vier weken.

Als de pelsneus een voedselallergie heeft, moet het dieet worden gewijzigd. Let in dit geval vooral op allergene eiwitten. Het is nuttig om een eliminatiedieet te volgen. Door middel van het uitsluitingsprincipe wordt getracht de allergene stoffen te identificeren. Begin het dieet met slechts één soort vlees dat u de kat nog niet eerder heeft gevoerd. Alle lekkernijen en voedingssupplementen zoals eieren en kwark zijn tijdens deze voedingsfase niet toegestaan. Natuurlijk brengt zo'n uitsluitingsdieet het risico met zich mee dat de viervoeters in het wild op hun eigen voedsel jagen of, in het ergste geval, de kattenbakken in de buurt plunderen. Dit verstoort natuurlijk de testresultaten. Gedurende deze tijd geen droogvoer geven,

Als u het eliminatiedieet met conventioneel kattenvoer wilt uitvoeren - niet aanbevolen - moet het minstens van hetzelfde type zijn (bijv. alleen eend of alleen paard). De eerste zes tot acht weken voer je de huistijger alleen het aangegeven soort vlees. Tijdens deze periode moeten de aangetaste huidgebieden volledig genezen. Zodra de symptomen verdwenen zijn, is de volgende stap om uw kat een ander soort vlees te geven. Komen de allergiesymptomen in de eerste drie weken weer terug, ga dan terug naar de eerste vleessoort, aangezien je trouwe viervoeter uiteraard allergisch is voor de gekozen vleesmaaltijd.

Houd er rekening mee dat wanneer u uw dieet verandert, diarree en spijsverteringsproblemen voor een korte tijd (binnen de eerste paar dagen) kunnen optreden. De dieren wennen eerst aan de verandering. Nadat alle vleessoorten zijn gevoerd, kunt u meestal duidelijk bepalen welk vlees of welk dierlijk eiwit de allergieën van uw kat veroorzaakt. Een klein notitieboekje helpt je om altijd alles bij te houden.

Allergieën bij katten - onmogelijk is niet

De meeste allergieën zijn levenslange ziekten. Zoals je kunt zien, kunnen viervoeters allergisch reageren op heel wat stoffen. De allergie zelf kan meestal niet worden genezen, maar de symptomen kunnen worden verlicht. Natuurlijk moet eerst worden vastgesteld welke stoffen de kwaliteit van leven van uw geliefde harige vriend aantasten. Als uw kat zich abnormaal gedraagt en een of meer van de genoemde symptomen vertoont, dient u zo snel mogelijk naar de dierenarts te gaan. In vergelijking met ons mensen is het voor viervoeters onmogelijk om hun pijn of gezondheidsproblemen duidelijk te uiten. Het is dan ook jouw taak om mogelijke gedragsproblemen bij je huisdierentijger altijd in de gaten te houden.