Schildklier bij honden en katten
Natuurlijk weet je dat de schildklier bestaat, maar weet je ook hoe belangrijk het is voor mens en dier? Hieronder komt u kort alles te weten over dit vrij onopvallende maar uiterst belangrijke orgaan: de schildklier bij hond en kat.
Wat doet de schildklier bij honden en katten?
De gehele stofwisseling in het organisme van een zoogdier staat onder invloed van de schildklier. Deze omvatten vooral:
- energieverbruik
- bloeddruk
- hartslag
- lichaamstemperatuur
- gedrag
De schildklier is een gepaard orgaan bij alle zoogdieren. De twee hormoonproducerende weefselflappen bevinden zich aan de zijkant van de luchtpijp en zijn met elkaar verbonden door een korte brug, de zogenaamde landengte. De schildklier produceert voornamelijk thyroxine (T4). Dit hormoon bepaalt door zijn concentratie in het bloed hoe snel of langzaam de stofwisseling verloopt.
De schildklier bij honden
Honden zijn bijzonder vatbaar voor zogenaamde hypothyreoïdie, dwz een traag werkende schildklier, naarmate ze ouder worden. De zieke schildklier gaat in een soort rustmodus waarin het continu te weinig thyroxine produceert en daardoor niet genoeg T4 in het bloed circuleert om een goede stofwisseling te verzekeren.
Symptomen van schildklierziekte bij honden
Het resultaat is meestal vrij duidelijke symptomen zoals:
- aanhoudende vermoeidheid
- matige tot ernstige gewichtstoename
- droge, soms schilferige en jeukende huid
- soms verandert persoonlijkheid
De karakterverandering kan zich uiten als aanhoudende angst, onzekerheid of zelfs overmatige agressie. Als er meerdere van deze symptomen optreden, is een bezoek aan de dierenarts, die een bloedmonster kan nemen om de relevante parameters te bepalen, altijd aan te raden.
Therapie
Als het vermoeden van hypofunctie wordt bevestigd, krijgt de patiënt een medicijn dat thyroxine bevat, afhankelijk van zijn lichaamsgewicht. Het organisme wordt van buitenaf voorzien van de T4 die het mist via tabletten, die het zelf niet in voldoende hoeveelheden kan produceren. De bloedparameters moeten dan met regelmatige tussenpozen worden gecontroleerd als therapiecontrole. Als het orgaan zijn aanmaak van T4 door toediening van medicatie blijft verminderen, kan dit met zekerheid worden vastgesteld en kan de medicatievoorraad hierop worden aangepast.
De prognose van hypothyreoïdie bij honden is over het algemeen goed tot zeer goed en de levensverwachting wordt niet beïnvloed als de therapie succesvol is. De symptomen verdwijnen gewoonlijk binnen de eerste vier weken van de therapie. Medicamenteuze behandeling wordt gewoonlijk voortgezet tot het einde van het leven.
De schildklier bij katten
Bij katten gaat een slecht werkende schildklier echter precies de tegenovergestelde richting uit. Dit is waar hyperthyreoïdie ontstaat, vooral op oudere leeftijd.
Symptomen van schildklieraandoeningen bij katten
Het orgaan produceert in overmaat thyroxine - de dieren leven als het ware in de fast lane. Ze vertonen meestal de volgende symptomen:
- enorme toename van de hartslag
- significante hoge bloeddruk
- ernstig gewichtsverlies ondanks veel eten
- Rusteloosheid die soms kan omslaan in rusteloosheid
De oorzaak van hyperthyreoïdie bij katten is nog niet volledig opgehelderd, maar er wordt aangenomen dat verschillende milieutoxines zoals pesticiden en pesticiden op zijn minst gedeeltelijk verantwoordelijk zijn voor het veel frequentere voorkomen van deze dagen.
Therapie
Theoretisch is de behandeling van hyperfunctie bij katten net zo eenvoudig als die van hypofunctie bij honden - afgezien van de moeilijkheid dat katten het innemen van medicatie moeilijker maken of het veel vaker boycotten dan honden. Ik bedoel, wie kent dat niet? De woorden 'tablet' en 'kat' passen niet in één zin.
Bij katten wordt echter geen T4 van buitenaf aangevoerd, maar wordt het orgaan afgeremd of afgeremd met schildklierremmers, de zogenaamde antithyroïde medicijnen. Hierdoor normaliseert het metabolisme van de patiënt binnen enkele dagen. Als huisdierbezitter is dit heel duidelijk te zien aan het feit dat de patiënt weer minder eet en toch aankomt. Daarnaast komen de katten onder therapie tot rust en lijken ze niet meer rusteloos. Ook hier is een regelmatige controle van de bloedwaarden door een dierenarts van belang, vooral omdat nierfunctiestoornissen zeer vaak worden gemaskeerd door hyperthyreoïdie bij katten, die dan ook moet worden behandeld.
De prognose bij katten is niet zo eenvoudig als bij honden, omdat vaak andere organen, zoals de nieren, erbij betrokken kunnen zijn. Katten met een onbehandelde overactieve schildklier verouderen echter zeer snel door de enorme toename van het energieverbruik - deze ziekte bij katten moet daarom snel worden behandeld.
