De roodkeel-anoles - prachtige klimmer in het groen

Welke hagedissen zijn geschikt voor terrariumbeginners om te houden en te verzorgen en hebben toch een speciale charme? Ongetwijfeld is de roodkeel anole (anolis carolinensis) een van deze soorten. Je kunt meer leren over deze prachtige klimmer in dit bericht.

Namen

Naast de naam roodkeelanolo's wordt dit taxon ook vaak de "groene leguaan" genoemd. De kleur groen kenmerkt de schubben en de groep: de anole is een van de "leguaan-types" waartoe de echte leguanen en de kameleons behoren. De roodkeel-anoli wordt vaak de "Amerikaanse kameleon" genoemd omdat hij beide ogen onafhankelijk kan bewegen (zoals echte kameleons) en de kleur van het dier aanzienlijk kan veranderen, afhankelijk van het licht en de stemming. Het kleurenspectrum loopt van neongroen tot grijsbruin.

Natuurlijke verspreiding

De voorouders van de roodkeel anole kwamen waarschijnlijk oorspronkelijk uit Cuba en bereikten de kust van Florida over zee. Van daaruit hebben ze zich verspreid naar het zuidoosten van de Verenigde Staten. Tegenwoordig is deze leguaanachtige soort te vinden in de Amerikaanse staten Florida, Oklahoma, Texas, Arkansas, Tennessee, Louisiana en Zuid-Virginia. Door menselijke ontvoering is hij ook op Hawaï te vinden. Daar, als neobiont, leidt het vanwege het gebrek aan roofdieren tot aanzienlijke belasting van het natuurlijke ecosysteem, omdat het de inheemse diersoorten daar enorm bedreigt.

Levensstijl en voeding

De ca. 20 cm lange roodkeel-anolissen (waarvan ca. 8 cm op de stam) zijn daghagedissen die graag in kleine groepen samenleven. Deze laten een duidelijke hiërarchie zien. De rode keelzak, die deze soort zijn triviale naam geeft, wordt vaak gebruikt door mannetjes om rivaliserende soortgenoten af te schrikken die het territorium binnenvallen. Naast het optillen van de keelzak, wordt bovendien krachtig met het hoofd geknikt. Ook aanvallers en roofdieren worden geïntimideerd of er wordt in ieder geval een poging toe gedaan. Maar dit is eigenlijk pas het laatste redmiddel, want normaal gesproken vluchten Roodkeelanalo's snel bij gevaar.

Het voedselspectrum omvat bijna alle beschikbare geleedpotigen, dus geleedpotigen, zoals krekels, meelwormen, vliegen en sprinkhanen. Alles wat overweldigend is, wordt gegeten, meestal in één keer.

Reproductie

Wanneer de roodkeel-anolo's na de winterslaap met verkering beginnen, komt de rode keelzak in actie: deze wordt opgericht en gaat gepaard met bewegingen die vergelijkbaar zijn met push-ups.
Na de paring, die enkele minuten duurt, wordt het bevruchte vrouwtje 2-3 weken zwanger. Daarna begraaft het vrouwtje een of twee zachtgepelde eieren, waaruit de jongen na 4 tot 8 weken uitkomen, die na ongeveer 7 maanden al geslachtsrijp zijn.

Houding en zorg

Roodkeel Analolis leven van nature samen in kleine groepen. Bij de aankoop dient hier rekening mee te worden gehouden. Tegelijkertijd vertonen de mannetjes een uitgesproken territoriaal gedrag, wat inhoudt dat je maar één mannetje met één of meerdere vrouwtjes bij elkaar kunt houden of juist een pure "vrouwtjesgroep".

Bovendien zijn roodkeel-anoles bekwame klimmers. Daarom moet het terrarium voldoende klimmogelijkheden hebben. Schuilplaatsen zijn ook een voordeel. Omdat de vrouwtjes eieren leggen, wordt als substraat een veen-grondmengsel aanbevolen, dat ongeveer 8-10 cm dik wordt uitgestrooid. Hotspots worden gecreëerd met warmtelampen, die een temperatuur hebben van ca. 35°C. In de rest van het terrarium is 25°C - 30°C optimaal. De luchtvochtigheid moet overdag rond de 60% liggen en 's nachts rond de 80-90%. Om deze waarden te bereiken en te beheersen, raad ik een geschikte meet- en regeltechniek aan.
Ik adviseer één voor twee volwassen dieren Minimale afmeting van het terrarium van 60 x 40 x 80 cm (L x B x H). Met meer pleegkinderen dienovereenkomstig meer.

Conclusie

Roodkeelanalo's zijn niet alleen mooi om naar te kijken en gemakkelijk te observeren, ze zijn ook gemakkelijk te verzorgen en aanbevolen als een instapsoort voor mensen die nieuw zijn in terraristiek.