Afrikaanse dwergkikkers zijn meestal onderhoudsarme huisdieren, maar het zijn nog steeds levende wezens die een overvloed aan ziekten kunnen krijgen. Waterzucht, of een opgeblazen gevoel, is een van die ziekten die Afrikaanse dwergkikkers het vaakst treft. Waterzucht kan ook andere kikkersoorten aantasten die als huisdier worden gehouden.
Over waterzucht
Het woord waterzucht is technisch gezien een ander woord voor oedeem. Als uw dierenarts van exoten verwijst naar waterzucht bij kikkers als oedeem, hydropsie, opgeblazen gevoel of ascites, verwijzen ze waarschijnlijk naar hetzelfde.
Waterzucht (ook bekend als oedeem, hydropsie, ascites, opgeblazen gevoel) presenteert zich als een ernstig opgeblazen gevoel bij uw huisdierenkikker. Je Afrikaanse dwergkikker ziet er misschien uit als een ballon die gewoon wegdrijft als hij de kans krijgt, maar ze zijn niet gevuld met lucht. De reden waarom je kikker zo opgeblazen is, is te wijten aan al het vocht dat zich in hun kleine lichaam heeft opgehoopt. Deze vloeistof lijkt misschien zelfs van de ene op de andere dag te verschijnen en maakt uw kikker erg ongemakkelijk.
Oorzaken
Het ziekteproces van kikkerwaterzucht wordt niet volledig begrepen, wat betekent dat we niet echt weten waardoor een kikker waterzuchtig wordt, maar we weten wel dat dit oedeem wordt veroorzaakt door het lymfestelsel.
In het geval van kikkerwaterzucht, lymfe, de vloeibare substantie die in het lymfestelsel circuleert, de lymfeklieren vult, niet goed leegloopt, zich ophoopt buiten de normale weefsels waar het gewoonlijk in blijft, en de buikholte van een kikker vult, waardoor het oedeem ontstaat.
Diagnose
Ga er natuurlijk nooit vanuit dat uw kikker waterzucht heeft zonder eerst een dierenarts voor exoten te raadplegen. Er kan een andere reden zijn waarom uw kikker opgezwollen is. Soms eten kikkers dingen die geen deel uitmaken van hun dieet, zoals grind en stenen uit de omheining, en worden ze daadwerkelijk aangetast, niet opgeblazen door waterzucht.
Een kikker met waterzucht lijkt meestal opgeblazen. Een röntgenfoto kan inname van een vreemd voorwerp uitsluiten, maar vaak is een simpele palpatie en het inbrengen van een naald in de buik van de kikker voldoende om te bepalen of een kikker het heeft of niet.
Effecten
Net zoals de druk die vochtophoping uitoefent op een oogbol met glaucoom, veroorzaakt lymfevocht extreme druk op bijna alle inwendige organen van een kikker met waterzucht. De nieren, lever, milt en andere organen worden plotseling extreem zwaar belast. Stel je een waterballon voor, tot het maximum gevuld en op het punt om met water te barsten. Als je het te vol doet, zal het knappen, waardoor de ballon niet in staat is zijn werk te doen om water vast te houden. Evenzo, als er zoveel vloeistof op een orgaan drukt, wordt het zo gestrest dat het zijn toegewezen werk niet kan doen. Zoals u zich kunt voorstellen, en zoals iedereen met glaucoom kan bevestigen, is deze extreme druk pijnlijk. Het kan ervoor zorgen dat uw kikker erg lusteloos wordt en stopt met eten vanwege het ongemak en de pijn (en uiteraard kan een kikker niet overleven zonder te eten).
Behandeling
Omdat we niet precies weten wat waterzucht veroorzaakt, kunnen we het niet precies genezen. Maar we kunnen de symptomen zeker behandelen. Dit omvat vaak uw exotische dierenarts die de buik van uw Afrikaanse dwergkikker van de overmatige vloeistof afvoert. Dit zal de druk op de organen verlichten en ervoor zorgen dat uw kikker zich vrijwel onmiddellijk beter voelt. Sommige mensen raden aan om zout aan je zoetwaterverblijf toe te voegen om een kikker met waterzucht te helpen, maar dit is erg gevaarlijk. Vaker wel dan niet doodt het zout je kikker. Het idee achter het zout is dat het helpt om een deel van het overtollige vocht uit je kikker te halen, maar aangezien Afrikaanse dwergkikkers geen zoutwateramfibieën zijn, sterven ze meestal door de toevoeging van het zout.
Helaas kun je thuis niets veilig doen om een kikker met waterzucht te helpen. Als je zout aan hun verblijf toevoegt, loop je het risico een pijnlijk einde aan hun leven te maken. Als u de vloeistof zelf probeert af te tappen, kunt u iets doorboren dat niet gerepareerd kan worden. Daarom is dit een ziekte die enige expertise vereist. Euthanasie kan helaas een optie zijn die met uw dierenarts wordt besproken als ze niet het gevoel hebben dat er veel hoop is voor uw kikker.
Preventie
Omdat we niet precies weten wat de oorzaak is van waterzucht bij kikkers, is het moeilijk te zeggen hoe we kunnen voorkomen dat een kikker het krijgt. We weten wel dat het niet besmettelijk is en er is nagedacht over de elektrolytenbalans van het water dat de aandoening veroorzaakt. Hoe dan ook, het is nooit een slecht idee om uw water zo schoon mogelijk te houden, het chloor uit het water te verwijderen en de ph van het water te testen om een neutraal niveau (7,0-7,2) te behouden.
